Εδώ και καιρό στο Μέγαρο Μαξίμου η στενή ομάδα συνεργατών του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, επεξεργάζεται ένα σχέδιο συνολικής επίθεσης στην Αριστερά και τις δημοκρατικές δυνάμεις, με στόχο την μόνιμη κατοχή εξουσίας ακόμη και αν παρεμβάλλονται μικρά διαλείμματα. Οδηγός το μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς και πρότυπο η Καραμανλική ΕΡΕ και η Αβερωφική Νέα Δημοκρατία.
Ο Αντώνης Σαμαράς είχε και στο παρελθόν δεχτεί εισηγήσεις στενών του συνεργατών για μεταφορά του πεδίου αντιπαράθεσης από την οικονομία, στην ιδεολογική σύγκρουση με την Αριστερά, αποδομώντας πλήρως τη μεταπολιτευτική περίοδο και ταυτίζοντας τις ελευθερίες και τα δικαιώματα με ένα διεφθαρμένο κράτος και πολιτικό σύστημα. Παράλληλα οι προτάσεις που έφταναν στο γραφείο του, έθεταν τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου και κάπως έτσι προέκυψε η θεωρία των δύο άκρων. Δυστυχώς για τον Αντώνη Σαμαρά το σχέδιο αυτό δεν μπόρεσε να υποστηριχτεί κυρίως λόγω της ανεξέλεγκτης δράσης της Χρυσής Αυγής και δευτερευόντως εξαιτίας των αντιδράσεων Καραμανλικών στελεχών που είχαν για χρόνια επενδύσει στην πολιτική προσέγγισης του μεσαίου χώρου.
Η συνεχιζόμενη όμως φθορά της κυβέρνησης σε συνδυασμό με την περεταίρω συντηριτικοποίηση του κυβερνητικού εταίρου και του φόβου του συνόλου της όποιας αστικής τάξης μπροστά στο ενδεχόμενο μιας αριστερής κυβέρνησης, επανέφερε μετά το καλοκαίρι το σχέδιο στο τραπέζι. Παράλληλα στο Μαξίμου αντιλαμβανόμενοι ότι στο πεδίο της οικονομίας «δεν βγαίνει τίποτα» , έθεσαν σε πλήρη εφαρμογή έναν πολιτικό σχεδιασμό βγαλμένο από τα κιτάπια των πιο συντηρητικών καθεστώτων της δεκαετίας του ’60.
Το σχέδιο του Αντώνη Σαμαρά περιλαμβάνει:
Την επανάκτηση της σχέσης με τα σώματα ασφαλείας και τον πλήρη έλεγχο αυτού του τμήματος του κρατικού μηχανισμού, σε αντιδιαστολή με τους εργαζόμενους στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Επιστρέφουμε δηλαδή στην εποχή που ένας εκπαιδευτικός απολύεται έπειτα από μια κακή αξιολόγηση, οι αστυνομικές αυθαιρεσίες όμως αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά.
Νεολαίοι με πολιτική δράση και συνδικαλιστές, αυτό που στη μεταπολίτευση περιγράφηκε ως οργανωμένη κοινωνία, μπαίνουν στο στόχαστρο. Η δραστηριότητα τους περιγράφεται με σκληρούς όρους και οι πράξεις τους κρίνονται εκ προοιμίου παράνομες. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι δηλώσεις Σαμαρά για θρασίμια και οι αναφορές κορυφαίων στελεχών της ΝΔ για προεόρτια τρομοκρατίας.
Κομματικά και πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, με θεσμικό ρόλο, γίνονται εκφραστές του σχεδίου αυτού. Ο Πρύτανης Φορτσάκης θυμίζει τους διορισμένους πρυτάνεις της επταετίαςκαι κάπως έτσι δέχτηκε και το συγχαρητήριο τηλεγράφημα Σαμαρά.
Η συνταγματική αναθεώρηση που προκρίνει η ΝΔ –και όχι η κυβέρνηση- διαμορφώνει ένα πολιτειακό καθεστώς που θυμίζει τα χρόνια πριν το 1982, με ότι αυτό συνεπάγεται για κατακτήσεις και δικαιώματα.
Η γραμμή του φιλελεύθερου αστικού κόμματος, που απευθύνεται σε ένα ευρύτατο ακροατήριο και προσεγγίζει το μεσαίο χώρο αποτελεί για τη Νέα Δημοκρατία παρελθόν. Πλέον τα στελέχη της δίνουν τη δική τους ιδεολογική μάχη, ακόμη και σε φορτισμένες συμβολικά ημέρες, όπως η 17η Νοεμβρίου. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις των βουλευτών της ΝΔ στη Βουλή. “Θα ήθελα κι εγώ ως μέλος της γενιάς του Πολυτεχνείου να ζητήσω συγγνώμη. Ζητώ συγγνώμη γιατί η γενιά μου, η «γενιά του Πολυτεχνείου», αυτή η γενιά, οι δεξιοί, αλλά περισσότερο οι αριστεροί, πρόδωσαν τα όνειρα και τις προσδοκίες αυτού του λαού» είπε ο κ. Καλαντζής.
“Πέρα όμως από την τιμητική υπόμνηση των γεγονότων του Πολυτεχνείου αυτό που οφείλουμε όλοι μας να κάνουμε είναι η ειλικρινής αυτοκριτική για το κατά πόσο τα ιδανικά για τα οποία πάλεψαν οι νέοι εκείνης της περιόδου δικαιώθηκαν ή αν προδόθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Δυστυχώς και η γενιά του Πολυτεχνείου διολίσθησε προς το κατεστημένο -και μάλιστα ένα σαθρό κατεστημένο. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει” είπε χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας της Χούντας κ.Μαρκογιαννάκης.
Είχαν βέβαια προηγηθεί οι δηλώσεις του πρωθυπουργού για σύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία, εισάγοντας και πάλι μετά από δεκαετίες την έννοια του εσωτερικού εχθρού και η μη παρέμβαση της δικαιοσύνης ως όφειλε.
Τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια των πορειών του πολυτεχνείου, αλλά και τις προηγούμενες ημέρες στα πανεπιστήμια της χώρας, αποτελούν προβολή στο μέλλον. Και μόνο η τύχη μπορεί να μας γλιτώσει από ένα ατύχημα. Να θυμίσουμε ότι ακόμη και ο Προκόπης Παυλόπουλος τον Δεκέμβρη του 2008 έκανε την επιλογή να προστατεύσει τις ανθρώπινες ζωές και όχι να δώσει μια ιδεολογική μάχη για τοδόγμα τάξης και ασφάλειες, όπως τον πίεζαν πολλοί. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι θα συμβεί, όταν η εξουσία περνάει στα γκλοπ, όταν οποιαδήποτε έννοια κοινωνικής ειρήνης αποτελεί παρελθόν.
Photo Credit: Menelaos Myrillas / SOOC