Ένα μεγάλο κεφάλαιο για την Θεσσαλονίκη, όπως αυτό με το μετρό, την μπουγάτσα και τον φραπέ είναι και τα τραπεζοκαθίσματα. Είναι παντού, σαν την αστυνομία, σε μικρούς δρόμους, σε μεγάλους δρόμους, σε πεζοδρόμια και πεζόδρομους, στο κέντρο και τις συνοικίες. Και στο Σειχ Σου να πας, τραπεζοκαθίσματα θα βρεις!
Ομάδες πολιτών και δημοτικές κινήσεις εδώ και χρόνια ασχολούνται με το ζήτημα. Έχουμε πάει σε δημοτικές εκλογές σε αυτή την πόλη με ένα από τα κεντρικά αιτήματα υποψήφιων δημάρχων «να αποσυρθούν τα τραπεζοκαθίσματα από το κέντρο της πόλης, να περπατάν απρόσκοπτα οι πολίτες.
Και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, με την παράταξη Πρωτοβουλία πήρε μέρος σε αυτή την υπόθεση. Πήρε μέρος ως αντιπολίτευση, όχι ως διοίκηση. Η σημερινή εικόνα της Θεσσαλονίκης, το 2014, δεν έχει καμία διαφορά με την λεγόμενη «μαύρη εποχή Παπαγεωργόπουλου».
Και να οι δεσμεύσεις για ελεύθερα πεζοδρόμια χωρίς εμπόδια, και να τα δάκρια για τις μαμάδες με καρότσια, τα ΑμεΑ και τους ποδηλάτες. Όλα είναι ίδια. Ακόμα και στο πεδίο των μαχών, τον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, οι καφετέριες, με προεξέχουσα μια, κάνουν πάρτι με καρέκλες, τραπέζια και γλάστρες.
Λίγο πιο κάτω, το γνωστό ζαχαροπλαστείο Μπλε έχει τσιμεντάρει από μόνο του το πεζοδρόμια και έχει δημιουργήσει ένα δεύτερο μαγαζί στον πεζόδρομο. Το ίδιο και στην Λ. Νίκης, στην Αριστοτέλους με τα παράνομα γυάλινα διαχωριστικά, στην Καρόλου Ντηλ, είναι παντού.
Ο Δήμος με επικοινωνιακές επιχειρήσεις κάνει εφόδους σε καταστήματα, και κατάσχει τα παράνομα τοποθετημένα τραπεζοκαθίσματα, και κόβει πρόστιμο. Μετά από λίγες ώρες στην θέση των παλιών έχουν μπει νέα, ενώ τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί είναι πολύ χαμηλά, σε σχέση με τα κέρδη που προσφέρουν οι φραπέδες και τα ποτά.
Σε μια ζούγκλα λοιπόν οι πεζοί, ναι υπάρχουν και τέτοιοι χωρίς αυτοκίνητο και μηχανάκι, καλούνται καθημερινά να εξερευνήσουν νέες διαδρομές στην πόλη περνώντας ανάμεσα από τους πελάτες των εκατοντάδων καφέ μπαρ της Θεσσαλονίκης. Αχ αυτή η νέα επιχειρηματικότητα.
Όσες ημερίδες, όσες ευχές και να κάνει η διοίκηση του Δήμου και ο κ. Μπουτάρης τα τραπεζοκαθίσματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν στην ζωή μας, στην βόλτα μας και στην βιαστική μας διαδρομή προς την δουλειά. Θα είναι εκεί και θα μας περιμένουν, μέχρι τουλάχιστον να δημιουργηθεί ένα νέο κίνημα που θα κλέβει καρέκλες και τραπέζια, και θα τα ρίχνει στον βυθό του Θερμαϊκού.
