Η κρίση της Βενεζουέλας αναμένεται να συζητηθεί και πάλι σήμερα στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ). Αυτό, εάν και εφόσον δεν γίνει δεκτό στο μεταξύ το αίτημα του Καράκας να ματαιωθεί η σημερινή έκτακτη συνέλευση, με το επιχείρημα ότι ο πρόεδρος του Οργανισμού επιχειρεί πρωτοφανή προκλητική παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας.
Γράφει η Κορίνα Βασιλοπούλου για την Εφημερίδα των Συντακτών
Σε μια πρόσφατη ιδιαίτερα επιθετική κίνηση, ο πρόεδρος του ΟΑΚ Λουίς Αλμάγρο απείλησε τη Βενεζουέλα με αποπομπή από τον Οργανισμό αν δεν προκηρύξει πρόωρες προεδρικές εκλογές μέσα σε 30 μέρες.
Κάτι μάλλον απίθανο να συμβεί, καθώς θα πρέπει να συμπληρωθεί η πλειοψηφία των δύο τρίτων των κρατών-μελών.
Αλλά και σε αυτήν ακόμα την περίπτωση η κυβέρνηση της Βενεζουέλας δεν θα ενοχληθεί ιδιαίτερα για την αποπομπή της από ένα οργανισμό τον οποίο ο μακαρίτης πρόεδρος Ούγο Τσάβες είχε χαρακτηρίσει «φέουδο της Ουάσινγκτον».
SOS από τα νοσοκομεία
Πολύ πιο σοβαρή ήταν η προσφυγή του προέδρου Νικολάς Μαδούρο στον ΟΗΕ πριν από λίγες μέρες, όπου ζήτησε βοήθεια για το ζήτημα της σοβαρής έλλειψης φαρμάκων.
Πρόσφατα, η Ομοσπονδία Γιατρών της Βενεζουέλας ανακοίνωσε ότι τα νοσοκομεία κάλυπταν κάτω από το 5% των αναγκών τους σε φάρμακα.
Παράλληλα, πολλές κατηγορίες φαρμάκων είναι δυσεύρετες ή λείπουν από τα φαρμακεία, ανάμεσά τους και τα κοινά παυσίπονα.
Και δεν είναι μόνο τα φάρμακα. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ελλείψεις σε διάφορα τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Το τελευταίο διάστημα έχουν παρουσιαστεί σημαντικές ελλείψεις στο ψωμί, εσχάτως και στα καύσιμα, παρ’ όλο που η Βενεζουέλα είναι από τις χώρες με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο.
Για πολλοστή φορά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση παίζουν πινγκ πονγκ μεταθέτοντας την ευθύνη ο ένας στον άλλον.
Σύμφωνα με την εγχώρια φαρμακευτική βιομηχανία, η έλλειψη φαρμάκων οφείλεται στα χρέη της κυβέρνησης απέναντί της, καθώς λόγω της κρίσης δεν υπάρχει συνάλλαγμα για να εισαχθούν οι απαραίτητες πρώτες ύλες.
Η κυβέρνηση, με τη σειρά της, κατηγορεί τον ιδιωτικό φαρμακευτικό τομέα ότι συμμετέχει στον «οικονομικό πόλεμο» που υποκινείται από την αντιπολίτευση με στόχο τη φθορά του προέδρου Μαδούρο, ενώ ταυτόχρονα επιρρίπτει σημαντικό μερίδιο ευθύνης και στη μεγάλη πτώση της τιμής του πετρελαίου.
Παρόμοια κατηγορία απευθύνει και στους αρτοπαραγωγούς για τη μεγάλη έλλειψη στο ψωμί, όπου μιλά για «πόλεμο του ψωμιού».
Πριν από δύο εβδομάδες περίπου, η κυβέρνηση απέστειλε ελεγκτές και στρατιώτες σε περισσότερους από 700 φούρνους στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας.
Συνέλαβε τέσσερις αρτοποιούς, επέταξε τα καταστήματά τους για 90 ημέρες και απείλησε με την ίδια τιμωρία όλους όσοι δεν συμμορφώνονται με την εντολή να χρησιμοποιούν το 90% των αλεύρων που τους διατίθενται για παρασκευή άρτου, αντί για κέικ και διάφορα άλλα γλυκά που σε τέτοιες περιόδους κρίσης θεωρούνται είδη πολυτελείας.
Οι αρτοποιοί δηλώνουν ότι το 80% του κλάδου έχει εξαντλήσει τα αποθέματά του σε αλεύρι και κατηγορούν την κυβέρνηση για την έλλειψη σιτηρών σε εθνικό επίπεδο.
Μαδούρο: Σαμποτάζ
Ο Νικολάς Μαδούρο αποδίδει τη γενικότερη έλλειψη τροφίμων σε σαμποτάζ της αντιπολίτευσης και οργανωμένα κυκλώματα που εξαφανίζουν τα τρόφιμα από την αγορά για να τα πουλάνε στη συνέχεια σε τιμές «μαύρης».
Η αντιπολίτευση, αντίθετα, κάνει λόγο για κακοδιαχείριση και για την περιοριστική νομισματική πολιτική της κυβέρνησης.
Το ίδιο συμβαίνει και με την εντυπωσιακή για μια πετρελαιοπαραγωγό χώρα έλλειψη σε καύσιμα, η οποία, σύμφωνα με την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PdVsa, οφείλεται στην έλλειψη ρευστότητας, αλλά σύμφωνα με δήλωση του αρχηγού του συνδικάτου των εργαζομένων Ιβάν Φρέιτες στην εφημερίδα El Nacional οφείλεται στην υπολειτουργία της εταιρείας, η οποία αναγκάζεται να εισάγει 150.000 βαρέλια βενζίνη την ημέρα για να καλύψει τις εγχώριες ανάγκες.
Γεγονός είναι ότι η εξαρτημένη από το πετρέλαιο οικονομία της Βενεζουέλας γονάτισε με τη διεθνή πτώση στην τιμή του πετρελαίου, η οποία ήρθε να συνδυαστεί με την ελλιπή εγχώρια παραγωγή, τις απαρχαιωμένες υποδομές, την κακοδιαχείριση, τα καρτέλ των λαθρεμπόρων και τη δολιοφθορά από τους αντιπάλους της κυβέρνησης.
Πέρα από τα όποια εκατέρωθεν επικοινωνιακά παιχνίδια, η κρίση στη Βενεζουέλα είναι πολυπαραγοντική και δεν ευθύνεται γι’ αυτήν αποκλειστικά ο «άχρηστος Μαδούρο» ή η «κακή αντιπολίτευση».