Κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει και “ασπίδα προστασίας για την υγεία μαθητών και καθηγητών”… Προφανώς αναφερόμαστε στις μαθητικές καταλήψεις που ασχέτως του πώς τις αντιλαμβάνεται κανείς και παρά τις, περί του αντιθέτου, επιστημονικές (;) διαβεβαιώσεις του πρύτανη του ΕΚΠΑ που τις παρουσιάζει ως εστίες μετάδοσης του Covid-19, φαίνονται να δρουν ως το μέτρο περιορισμού της εξάπλωσης του ιού.
Μόλις εχθές το βράδυ το υπουργείο παιδείας ανακοίνωσε νέα σχολεία στα οποία εμφανίστηκαν κρούσματα και θα παραμείνουν κλειστά τις επόμενες μέρες, τα οποία πλέον ξεπερνάν τα 150 σε αριθμό σε μόλις 2 εβδομάδες λειτουργίας των σχολείων.
Οι μαθητές, οι δάσκαλοι, οι καθαριστές που διαμαρτύρονται αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας αυτή την περίοδο το κάνουν ξεκάθαρο, αλλά κάποιοι δεν ακούνε:
Η μάσκα από μόνη της δεν είναι αρκετή και με αυτό βέβαια δεν εννοούμε ότι έπρεπε και πάλι να παραγγελθούν μάσκες μεγαλύτερου μεγέθους, όπως μάλλον το κατάλαβε η κυβέρνηση και ξαναέκανε την ίδια παραγγελία1. Η ατομική ευθύνη δεν μπορεί να γίνεται το αλεξικέραυνο προστασίας της αδιέξοδης και ανεύθυνης κυβερνητικής πολιτικής.
Το να προσπαθεί κανείς να κερδίσει μικρότερα τμήματα, προσλήψεις διδακτικού και καθαριστικού προσωπικού, νέες σχολικές εγκαταστάσεις δε χρειάζεται καμία υποκίνηση, παρά μόνο ένα ένστικτο αυτοπροστασίας της κοινωνίας.
Η λίστα με τα κλειστά σχολεία και τμήματα λόγω κρουσμάτων εδώ.
1http://www.topontiki.gr/article/408171/neo-alaloym-me-tis-maskes-sta-sho…