Πρωτοφανές χαρακτηρίζει η «Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων» το αιολικό εργοστάσιο που σχεδιάζει η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ στο Μενοίκιο Όρος, το οποίο θα αποτελείται από 62 ανεμογεννήτριες Enercon των 206,85 μέτρων. Η συνολική ισχύς του θα ανέρχεται στα 260,4 MW.
Η περιβαλλοντική συλλογικότητα υπενθυμίζει ότι το Μενοίκιο είναι ένα μοναδικό αδιατάρακτο βουνό, μεταξύ Σερρών και Δράμας, γνωστό για τα πυκνά του δάση και τα ατέλειωτα υποαλπικά οροπέδια. Στα βόρεια ενώνεται διαμέσου λόφων με τον Όρβηλο, στα βορειοδυτικά χωρίζεται από την κοιλάδα του Τιμίου Προδρόμου από τα Όρη Βροντούς (Λαϊλιάς) και στα δυτικά απλώνεται η κοιλάδα των Σερρών. Στα ανατολικά ενώνεται με τους πρόποδες του Φαλακρού μέσω της οροσειράς του Αγίου Παύλου και του ρέματος Χαράδρα και στα νότια καταλήγει στην κοιλάδα του Αγγίτη ποταμού που διαχωρίζει το βουνό από το Παγγαίο.
Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του, τα βασικά πετρώματα είναι τα μάρμαρα που ακολουθούνται από αμφιβολίτες και γνεύσιους κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία πολλών πηγών. Στις ανατολικές πλαγιές του βουνού και κάτω από την κορυφή Θαμνοτόπι κυλάει ένας εντυπωσιακός εποχικός καταρράκτης, ενώ χαρακτηριστικές είναι οι δεκάδες εποχικές λίμνες που δημιουργούνται στα αλπικά με το λιώσιμο του χιονιού. Το βουνό διατηρεί ακόμα την άγρια μορφή του και χαρακτηρίζεται από πυκνά μεικτά δάση και ένα μεγάλο πλούτο χλωρίδας και πανίδας. Στο βουνό αναπτύσσονται δάση οξιάς, χνουδοβελανιδιάς, πλατύφυλλης βελανιδιάς, μαύρης πεύκης και μακεδονικής ελάτης. Άλλα δέντρα είναι οι οστριές, ο φράξοι, οι γαύροι, οι φουντουκιές, οι φτελιές, οι κρανιές, τα πουρνάρια, τα σφενδάμια, οι φλαμουριές, τα αγριόκεδρα, οι λεύκες, τα πλατάνια, τα σκλήθρα και οι ιτιές. Στα ανατολικά, πάνω από την Μικρόπολη Δράμας, υπάρχει ένα υπέροχο δάσος από αιωνόβιες καστανιές και στα υποαλπικά λιβάδια φυτρώνουν δεκάδες σπάνια είδη.
Επιπλέον, όπως αναφέρει η Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων «η ορνιθοπανίδα του Μενοικίου περιλαμβάνει περίπου 150 είδη. Από τα αρπακτικά εδώ ζουν πολλά είδη, όπως χρυσαετοί, φιδαετοί, γερακαετοί, σφηκιάρηδες, γερακίνες, αετογερακίνες, σαΐνια, διπλοσάινα, ξεφτέρια, πετρίτες, βραχοκιρκίνεζα, χρυσογέρακα, νανογέρακα και δεντρογέρακα. Στα γύρω δάση κάνουν τις φωλιές τους οι μαυροπελαργοί, ενώ στα μεγάλα λιβάδια των υποαλπικών συχνά σταθμεύουν μεγάλοι αριθμοί από ορτύκια ενώ απαντώνται και πετροπέρδικες. Στα δάση ζουν πολλά είδη από δρυοκολάπτες και στα αλπικά απαντώνται δεντροσταρήθρες, χιονάδες, ωχροκελάδες, χιονοψάλτες, σταχτοπετρόκληδες, πυρροκότσυφες, χιονοκότσυφες, κιτρινοκαλιακούδες και βλαχοτσίχλονα. Άλλα ενδιαφέροντα είδη είναι η πετροτουρλίδα, η μπεκάτσα, το φασσοπερίστερο, η φάσσα, το τρυγόνι, ο κούκος, ο χουχουριστής, ο μπούφος, η κουκουβάγια, το γυδοβύζι, η βουνοσταχτάρα, ο μελισσοφάγος, η χαλκοκουρούνα, ο στραβολαίμης, η σταρήθρα, η γαλιάντρα, ο τρυποφράχτης, ο θαμνοψάλτης, ο φοινίκουρος, ο καστανολαίμης, η γερακότσιχλα, ο θαμνοτσιροβάκος, ο πυρροβασιλίσκος, ο δρυομυγοχάφτης, η ελατοπαπαδίτσα, η καστανοπαπαδίτσα, ο κλειδωνάς, ο αιγίθαλος, ο δεντροτσοπανάκος, ο βουνοδεντροβάτης, ο αετομάχος, η κίσσα, το κοράκι, ο συκοφάγος, ο δεντροσπουργίτης, το φανέτο, ο κοκκοθραύστης, ο αμπελουργός, το βουνοτσίχλονο και το σιρλοτσίχλονο».
«Από τα αμφίβια στην περιοχή ζουν σαλαμάνδρες, ανατολικοί χτενοτρίτωνες, φρύνοι, κιτρινομπομπίνες, δεντροβάτραχοι, γραικοβάτραχοι και σβελτοβάτραχοι. Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει είδη, όπως μεσογειακές χελώνες, κονάκια, τυφλίτες, πρασινόσαυρες, τοιχογουστέρες, γουστέρες του Ταύρου, στεφανοφόρους, έφιους, λαφιάτες, σαπίτες, νερόφιδα, σαΐτες, αγιόφιδα, λαφιάτες του Ασκληπιού, σπιτόφιδα, οχιές και αστρίτες. Από τα θηλαστικά στο Μενοίκιο έχουν καταγραφεί 31 είδη από τα οποία ξεχωρίζουν οι λύκοι, τα ζαρκάδια, οι αλεπούδες, οι ασβοί, τα δασοκούναβα, οι νυφίτσες, οι αγριόχοιροι, οι σκίουροι, οι σκαντζόχοιροι, οι δασομυωξοί, αλλά και η σπάνια παρδαλονυχτερίδα. Στα αλπικά λιβάδια του βουνού ζουν σε άγρια κατάσταση περίπου 300 άλογα που είχαν εγκαταλειφθεί από τους ντόπιους στα μισά του 20ου αιώνα. Τέλος, στο Μενοίκιο απαντώνται και κάποια σημαντικά ασπόνδυλα, όπως το σαλιγκάρι Helix philibinensis, η πεταλούδα Polyommatus nephohiptamenos, ο ελαφοκάνθαρος Lucanus elaphus και το ενδημικό κολεόπτερο του βουνού, Geostiba menikioensis» αναφέρεται ακόμη στην ανακοίνωση.
Η Κίνηση Προστασίας των Νησίδων καταγγέλλει έτσι ότι σε αυτόν τον παράδεισο, στον οποίο δεν υπάρχει δρόμος ούτε για δείγμα, θα διανοιχτούν τεράστιες λεωφόροι πλάτους 10 μέτρων και μέχρι 40 μέτρα στις στροφές, θα κοπούν χιλιάδες δέντρα, τα μπάζα θα ριχτούν άναρχα στις πλαγιές και θα στηθούν οι τεράστιες τσιμεντένιες βάσεις σε μέγεθος γηπέδου που θα υποδεχτούν τα 62 θηρία άνω των 200 μέτρων. Η ηχορύπανση των αιολικών θα διαταράξει για πάντα την ηρεμία και τους ήχους της φύσης, η αέναη φωτορύπανση θα διαλύσει το σκοτάδι και θα καλύψει τον έναστρο ουρανό! Τα πουλιά θα βρίσκουν τραγικό θάνατο στα πτερύγια. Τα νερά θα μολυνθούν από τα ορυκτέλαια των αιολικών. Και σεκιουριτάδες θα ελέγχουν ποιος ανεβαίνει στο βουνό και θα κόβουν την πρόσβαση σε όποιον θέλουν!
«Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε! Το έργο θα βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 17/02/2025 (σύνδεσμος ). Πρέπει να ειδοποιηθούν οι πάντες, περιβαλλοντικές οργανώσεις, τοπικοί σύλλογοι, ορειβάτες και η τοπική αυτοδιοίκηση για να μην περάσει αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ!» καταλήγει.
