Την ανάγκη ύπαρξης ενός δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας επισημαίνει σε ανακοίνωση του το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης.”Από την πρώτη στιγμή έχουμε ταχθεί υπέρ ενός Δημόσιου Δωρεάν Συστήματος Υγείας που θα προσφέρει ποιοτική φροντίδα χωρίς καμία διάκριση σε όλους του ανθρώπους και, δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε γι αυτό. Για μας είναι αυτονόητο ότι στεκόμαστε στο πλευρό όσων οραματίζονται και παλεύουν για Ελεύθερο Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Ξέρουμε ότι οι αγώνες μας συνδέονται και αφορούν όλους τους ανθρώπους, όλη την κοινωνία”, τονίζει σε ανακοίνωση του το ΚΙΑ Θεσσαλονίκης.
Μάλιστα, το ΚΙΑ παρουσιάζει σε έναν πίνακα τα οικονομικά στοιχεία που αφορούν τα έσοδα της μέσης ελληνικής οικογένειας, αλλά και το υπέρογκο κόστος για ένα επί πληρωμή χειρουργείο ή για ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο:
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΚΙΑ Θεσσαλονίκης:
Από τη 10ετία του 1990 και μέχρι σήμερα όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας αντί να ενισχύονται και να στηρίζονται από την πολιτεία, εκχωρούνται από τις κυβερνήσεις στον ιδιωτικό τομέα. Χορηγίες, εργολαβίες, ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου- Ιδιωτικού Τομέα) μάνατζερ και εταιρίες, δίδακτρα και νοσήλια, εισβάλλουν και επιβάλλονται συστηματικά και συνεχόμενα σε σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία και καθορίζουν λειτουργία, περιεχόμενο, ποιότητα, προσβασιμότητα στα δημόσια αγαθά.
Την ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη ετοιμάζεται να καταθέσει στη βουλή το νομοσχέδιο για την ίδρυση Μη Κρατικών Πανεπιστημίων, το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των Δομών Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης ,να υπογράψει την Κοινή Υπουργική Απόφαση για την λειτουργία των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία εμείς, ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μία απάντηση στα ερωτήματα : η αγορά και οι κανόνες της, που ως μοναδικό ζητούμενο έχουν το κέρδος, επηρεάζουν προς όφελος της κοινωνίας αγαθά όπως η Υγεία και η Παιδεία; Ποιος και με ποιο τρόπο ωφελείται από την ιδιωτικοποίηση τους;
Σε μία φτωχοποιημένη κοινωνία (*1), όπου 6 στα δέκα νοικοκυριά έχει εισόδημα που επαρκεί για 19 μέρες το μήνα, και όπου μόνο το 6% δηλώνει ότι ζει άνετα, δίδακτρα 20.000ευρώ (*2) το χρόνο που απαιτούνται πχ στο Μη Κρατικό Πανεπιστήμιο Κύπρου για την φοίτηση στην Ιατρική Σχολή αποτελούν πραγματική επιλογή; Πώς θα πληρωθεί το κόστος μιας απλής αρθροπλαστικής (*3) που μόνο η συμμετοχή του ασφαλισμένου θα κοστίζει 900 ευρώ όταν 4 στα 10 νοικοκυριά καθυστερούν για οικονομικούς λόγους να αναζητήσουν θεραπεία για κάποιο ιατρικό θέμα;
Ποιος λοιπόν έχει το δικαίωμα να επιλέξει τις επί πληρωμή σπουδές και θεραπείες;
Η συνεχής μείωση της χρηματοδότησης σε Παιδεία και Υγεία (*4) και η συστηματική υποστελέχωση (το ΕΣΥ σήμερα λειτουργεί με κάτω από το 40% του δυναμικού του) αποτελούν πολιτική επιλογή που οδηγεί στην κατάρρευση των Δημόσιων δομών σε Παιδεία και Υγεία έτσι ώστε η λύση της ιδιωτικοποίησης να παρουσιάζεται ως μονόδρομος και η αγορά ως Σωτήρας!
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η κατάσταση στις μεταφορές, τους ενεργειακούς πόρους, τα δάση, τις παραλίες, το νερό, καθώς όλα αυτά τα κοινωνικά αγαθά περνούν στα χέρια των μεγάλων εταιριών και επενδυτών με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σε καταναλωτικά προϊόντα και να μην είναι προσβάσιμα στον κάθε άνθρωπο.
Τα επικοινωνιακά τρικ που εφευρίσκονται από πολιτικούς και δημοσιογράφους για να μας πείσουν ότι η επέκταση των αγορών σε όλους τους τομείς της ζωής γίνεται προς όφελος μας, αφθονούν! Τα επί πληρωμή χειρουργεία παρουσιάζονται σαν όπλο απέναντι στο Φακελάκι και την μεγάλη λίστα αναμονής στα νοσοκομεία τη στιγμή πουεδώ και χρόνια η Πολιτεία έχει απεμπολήσει τη Συνταγματική της υποχρέωση (*5) να μεριμνά και να προστατεύει την υγεία των πολιτών, θέτοντας συνεχώς και περισσότερους θεσμικούς και ταξικούςφραγμούς (πχ αποκλεισμός ανασφάλιστων από την πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας, κλείσιμο νοσοκομείων).
Το νομοσχέδιο για την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων-το οποίο εξόφθαλμα καταστρατηγεί το Άρθρο 16 του συντάγματος (*5) που ρητά ορίζει ότι η Ανώτατη Εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση- ονοματίζεται «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο». Και όταν τα επικοινωνιακά κόλπα δεν αρκούν, επιστρατεύονται οι συκοφαντίες και η χωρίς όριο και με κάθε τρόπο καταστολή στα κομμάτια της κοινωνίας που αντιδρούν και τολμούν να αντιστέκονται. Όπως συμβαίνει σήμερα, τώρα, αυτή τη στιγμή που οι φοιτητές υπερασπίζονται αγωνιζόμενοι το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, τις σπουδές, το μέλλον, τη ζωή τους!
Από την πρώτη στιγμή, στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης, έχουμε ταχθεί υπέρ ενός Δημόσιου Δωρεάν Συστήματος Υγείας που θα προσφέρει ποιοτική φροντίδα χωρίς καμία διάκριση σε όλους του ανθρώπους και, δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε γι αυτό!
Για μας είναι αυτονόητο ότι στεκόμαστε στο πλευρό όσων οραματίζονται και παλεύουν για Ελεύθερο Δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Ξέρουμε ότι οι αγώνες μας συνδέονται και αφορούν όλους τους ανθρώπους, όλη την κοινωνία.
