Καλύπτοντας τη δίκη των Δ.Σ. και Ρ.Ζ. και με όσα ακούγαμε μέσα στην αίθουσα είχαμε αναφέρει πως ήταν η πολιτική τους ταυτότητα αυτή που τους έφερα στο εδώλιο του κατηγορουμένου με ένα κατηγορητήριο από το οποίο έλειπαν όχι μόνο τα επαρκή στοιχεία για την πολυετή δικαστική ομηρία τους αλλά ακόμα και οι στοιχειώδεις ενδείξεις.
Ανάλογη ήταν και η κρίση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, το οποίο με τη χθεσινή του απόφαση (Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου) απέρριψε τους ισχυρισμούς της αστυνομίας, οι οποίοι ήταν και οι μόνοι που ενέπλεξαν -για ακόμη μία φορά– 2 αναρχικούς σε πράξεις τις οποίες ουδέποτε διέπραξαν. Η αθωωτική απόφαση έγινε δεκτή με ανακούφιση από δεκάδες άτομα του φιλικού και συντροφικού κύκλου των δύο αναρχικών που βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα.
Πιο συγκεκριμένα ο Δ.Σ. κρίθηκε ένοχος μόνο για την απείθεια καθώς αρνήθηκε -για πολιτικούς λόγους όπως ανέφερε- να δώσει αποτυπώματα, ενώ το δικαστήριο έκρινε πως ο Ρ.Ζ. είναι ένοχος, εκτός της απείθειας, και για την κατηγορία της οπλοκατοχής για κάποιες κροτίδες που βρέθηκαν σπίτι του, αλλά και για ένα δακρυγόνο το οποίο είχε κρατήσει ως ενθύμιο μετά από μία διαδήλωση, από αυτές που η αστυνομία συχνά-πυκνά διαλύει με αυτό τον τρόπο.
Όλες οι κατηγορίες (σύσταση συμμορίας, κατοχή και κατασκευή εκρηκτικών υλών, απόπειρα έκρηξης από την οποία από την οποία προκλήθηκε κίνδυνος για άνθρωπο, αντίσταση) , οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους δύο αναρχικούς στη φυλακή, αποδομήθηκαν κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων του δικαστηρίου, τόσο από τους ίδιους και τους συνηγόρους τους, όσο και από τους μάρτυρες υπεράσπισης, με τους αστυνομικούς-μάρτυρες κατηγορίας να μην καταφέρνουν να πείσουν με τις καταθέσεις τους για την ενοχή των κατηγορουμένων.
Οι τελικές ποινές για τον Δ.Σ. είναι 4 μήνες φυλάκισης, ενώ για τον Ρ.Ζ. είναι 2 χρόνια και 2 μήνες.
Εύλογο ερώτημα που προκύπτει εκ νέου, σε σχέση με τα βεβαρυμένα κατηγορητήρια τα οποία αντιμετωπίζουν αγωνιστές με κύρια (ή και μοναδικά) “στοιχεία” τις καταθέσεις της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και της κρατικής ασφάλειας, είναι το εξής:
Το αν η κατοχή κροτίδων και η άρνηση λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων (πράξεις που και οι δύο κατηγορούμενοι αποδέχτηκαν) αποτελούν επαρκείς κατηγορίες για να πραγματοποιηθούν εισβολές και έρευνες σε σπίτια και καταλήψεις, για να βγουν πρώιμες καταδίκες, και για να συρθούν στα δικαστήρια δύο νέοι άνθρωποι πληρώνοντας εξοντωτικά πρόστιμα έτσι ώστε να μην προφυλακιστούν.
