Ολα του Μακρόν δύσκολα… Σε μια εποχή που ο Γάλλος πρόεδρος αντιμετωπίζει σειρά έντονων αντιδράσεων κατά της πολιτικής του, με τους σιδηροδρομικούς υπαλλήλους να πραγματοποιούν κυλιόμενες στάσεις εργασίας, τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα να εξαγγέλλουν νέα γενική απεργία για τον επόμενο μήνα, τους φοιτητές να συνεχίζουν τις καταλήψεις σε διάφορα πανεπιστήμια και τους δικαστικούς και τους δικηγόρους να προχωρούν και αυτοί σε κινητοποιήσεις, έχει ανοίξει άλλο ένα μέτωπο στη Δυτική Γαλλία.
Γράφει η Κορίνα Βασιλοπούλου για την Εφημερίδα των Συντακτών
Πεδίο μάχης
Η Νοτρ Νταμ Ντε Λαντ, μια κωμόπολη πολύ κοντά στις ακτές του Ατλαντικού και όχι πολύ μακριά από τη Ναντ, έχει μετατραπεί τις τελευταίες μέρες σε πεδίο μάχης ανάμεσα σε άντρες της Χωροφυλακής και των γαλλικών «ΜΑΤ» και κατοίκους που έχουν δημιουργήσει μια ιδιαίτερη αγροτική κοινότητα στην έκταση που προοριζόταν για κατασκευή αεροδρομίου.
Το συγκεκριμένο μέτωπο δεν το δημιούργησε ο Μακρόν, αλλά το κληρονόμησε. Ομως, ο τρόπος που επιλέγει να το κλείσει είναι ενδεικτικός των γενικότερων προθέσεών του.
Η αναλογία μιλά από μόνη της: 2.500 άνδρες των σωμάτων ασφαλείας για να διώξουν περίπου 250 ανθρώπους.
Από το απόγευμα της Δευτέρας, οπότε ξεκίνησε η διαδικασία της εκκένωσης, μέχρι και χθες οι τραυματίες ανέρχονταν σε δεκάδες, οι περισσότεροι από δακρυγόνα και βόμβες κρότου λάμψης.
Εικόνες που έχουν επαναληφθεί καθ’ όλα τα προηγούμενα χρόνια, καθώς η επιχειρούμενη κατασκευή αεροδρομίου νότια της Νοτρ Νταμ Ντε Λαντ συνάντησε έντονες αντιδράσεις από κατοίκους, αγρότες και οικολογικές οργανώσεις.
Η ιδέα για το αεροδρόμιο έπεσε για πρώτη φορά στο τραπέζι το 1974. Γνώρισε αρκετά σκαμπανεβάσματα μέχρι που την επανέφερε σοβαρά η κυβέρνηση του Σοσιαλιστή Λιονέλ Ζοσπέν το 2002.
Το σχέδιο είχε την υποστήριξη αρκετών αιρετών και από το Σοσιαλιστικό και από το κεντροδεξιό κόμμα UMP και επιχειρηματικών συμφερόντων.
Οι υποστηρικτές του διατείνονταν ότι το νέο αεροδρόμιο θα ενίσχυε την τοπική οικονομία. Οι οικολόγοι, αντίθετα, υποστήριζαν ότι η κατασκευή του θα κατέστρεφε ένα μέρος με σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας.
Επιπλέον, τόνιζαν, δεν υπήρχε κανένας λόγος να ξοδευτούν 730 εκατομμύρια δολάρια για άλλο ένα αεροδρόμιο στην ευρύτερη περιοχή, από τη στιγμή που το ήδη υπάρχον αεροδρόμιο στη Ναντ είχε σχετικά χαμηλή κίνηση.
Στο μεταξύ, ακτιβιστές οικολόγοι και αγρότες έκαναν κατάληψη στην 4.000 στρεμμάτων έκταση που προοριζόταν για αεροδρόμιο για να εμποδίσουν την κατασκευή του.
Την ανακήρυξαν «προστατευόμενη ζώνη» και τη μεταμόρφωσαν σε αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα με τις δικές της καλλιέργειες, φούρνο, ζυθοποιία, ραδιοφωνικό σταθμό, διαδικτυακή εφημερίδα και αγορά βιολογικών προϊόντων.
Τελικά η κυβέρνηση Μακρόν αποφάσισε να βάλει τέλος σε μια ιστορία που σερνόταν 44 χρόνια.
Στις 17 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ ανακοίνωσε ότι τα σχέδια για το αεροδρόμιο εγκαταλείπονται οριστικά. Ισως όχι τόσο λόγω των μακροχρόνιων αντιδράσεων, όσο γιατί μάλλον είχε κριθεί πια επιχειρηματικά ασύμφορο.
Το οικολογικό κίνημα, πάντως, είχε πετύχει μια μεγάλη νίκη, αν και όχι ολική, αφού παράλληλα η κυβέρνηση δήλωσε αποφασισμένη να εκκενώσει την έκταση από τους «καταληψίες» στις 9 Απριλίου. Οπερ και εγένετο.
Η «Επιχείρηση Καίσαρας», όπως ονομάστηκε, συνεχίζεται και η ένταση αυξάνεται. Η οδός της σκληρής καταστολής που επέλεξε ο Εμανουέλ Μακρόν ενδέχεται να του γυρίσει μπούμερανγκ σε ένα μέτωπο με μακρά ιστορία αντίστασης.
Είναι χαρακτηριστικά όσα λέει στη Liberation η Μαρί-Λιζ, μια 63χρονη, μέλος της Acipa, μιας τοπικής οργάνωσης που αγωνιζόταν όλα αυτά τα χρόνια ενάντια στην κατασκευή του αεροδρομίου: «Η νομάρχης και οι αρχές κατάφεραν να μας ριζοσπαστικοποιήσουν ενώ εγώ δεν είμαι καθόλου των άκρων».