Την κατάργηση της κοινωνιολογίας και των καλλιτεχνικών εδώ και ενάμιση χρόνο από τα Λύκεια επαναφέρουν στο προσκήνιο ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων Θεσσαλονίκης, μαζί με την Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων καθώς και εκπροσώπους της Γ` ΕΛΜΕ σε σχετική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν σήμερα.
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΕΚ Άκης Ορφανός, για το ζήτημα αυτό έχουν παρέμβει ήδη διεθνείς οργανισμοί όπως η Βρετανική, η Διεθνής και η Ευρωπαϊκή Κοινωνιολογική Εταιρεία που απέστειλαν επιστολή στην υπουργό Παιδείας ζητώντας να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους προέβη στην απόφαση αυτή . Την ίδια στιγμή ζητούν να επανεξεταστεί η απόφαση της κατάργησης των μαθημάτων.
Η Νανά Μιμιλίδου, κοινωνιολόγος και μέλος του ΣΕΚ, έκανε αναφορά σε όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, την πανδημία, τις γυναικοκτονίες, τα fake news, τη ρητορική του μίσους και τη βία διερωτώμενη «πώς είναι δυνατόν σε αυτή την περίοδο να καταργούνται από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι κοινωνικές επιστήμες;»
Τόνισε ακόμη την παιδαγωγική ουσία των μαθημάτων αυτών και πρόσθεσε πως η μεθοδολογία αλλά και η βιωματική εμπλοκή των μαθητών σε αυτά αποτελούν «τη δυνατότητα που τους δίνεται να βρουν ένα επειδή σε κάθε γιατί». «Να ξύνουν το κέλυφος της επιφάνειας και να βρουν τι κρύβεται από κάτω, να συνδέσουν το ατομικό με το συλλογικό, να ανάγουν την επιστημονική γνώση στην καθημερινότητά τους σε οτιδήποτε τους απασχολεί».
Σύμφωνα με την ίδια, μέσω των μαθημάτων αυτών, οι μαθητές «αποκτούν κοινωνική ευαισθησία και κοινωνική αλληλεγγύη και θα προσπαθήσουν να φτιάξουν μια καλύτερη κοινωνία. Τους στερούμε αυτή τη δυνατότητα στερώντας τους τα επιστημονικά αυτά αντικείμενα».
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη ρητορική κυβερνητικών στελεχών σχετικά με την κοινωνιολογία και τους σκοπούς της. «Φτάσαμε στο σημείο να αντιπαλεύουμε ιδεοληψίες όπως ότι «η κοινωνιολογία κάνει τα παιδιά μας αριστερά» επειδή θέλουμε οι μαθητές να έχουν ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό».
«Είναι γνωστό ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι κοινωνικές επιστήμες είναι παρούσες σε όλη τη διάρκεια της σχολικής σταδιοδρομίας των μαθητών» σημείωσε ακόμη υπενθυμίζοντας πως η κατάργηση τους έγινε χωρίς καμία τεκμηρίωση.
Ο Χρήστος Αλαβέρας, εκπρόσωπος της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων τόνισε ότι το σχέδιο είναι η ίδια η δυνατότητα του ανθρώπου να φτιάξει κάτι και αυτό συμβαίνει με τα εικαστικά.« Η δυνατότητα της τέχνης να έρχεται σε επικοινωνία με την φαντασία και τη δημιουργικότητα ταιριάζει πολύ στη σχέση του ενήλικα με τον μαθητή και δε μπορεί να περιορίζεται μόνο στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης, όπως είπε η Υπουργός στη Βουλή. Έχει σημασία η προσπάθεια αυτή να επικυρώνεται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση» δήλωσε. Επιπλέον αναφέρθηκε στην απαίτηση του μαθήματος για την εισαγωγή σε σχολές Καλών Τεχνών και Αρχιτεκτονικής. Τα εικαστικά έχουν καταργηθεί και στην Α’ Λυκείου γεγονός που σημαίνει πως οι μαθητές του Λυκείου χάνουν οποιαδήποτε επαφή με την τέχνη.
Ο Χρήστος Αλαβέρας έδειξε μάλιστα ένα έργο τέχνης σε καμβά της Ελένη Τζέκου που δείχνει τι κάνει το σαράκι στο ξύλο, «μια συλλογική συνείδηση», όπως την χαρακτήρισε «που λείπει από την εκπαίδευση». Η Ένωση Εικαστικών έχει προσφύγει στο ΣτΕ, η προσφυγή εκδικάστηκε τον περασμένο Μάιο, ωστόσο η απόφαση καθυστερεί πράγμα, όπως είπε, «πολύ αντιφατικό σε σχέση με αυτό που συμβαίνει με τις fast track διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για την απόφαση σε σχέση με την απεργία των εκπαιδευτικών. «Δοκιμάζεται και το δικαϊικό σύστημα και περιμένουμε από αυτό να δικαιώσει τη λέξη δίκαιο» κατέληξε.
Από την πλευρά του ο Δημήτρης Καπέτης, φιλόλογος και ταμίας του ΔΣ της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης μίλησε για τις αλλαγές στα προγράμματα των κοινωνικών και καλλιτεχνικών μαθημάτων τονίζοντας είναι μέρος των ευρύτερων αλλαγών που έρχονται στα σχολεία.
«Σίγουρα δε μπορούμε να κατηγορήσουμε το Υπουργείο Παιδείας ότι δεν έχει χιούμορ. Ο νόμος που κατήργησε τη κοινωνιολογία και τα καλλιτεχνικά μαθήματα ονομάζεται “νόμος για την αναβάθμιση του σχολείου”. Κατήργησε την κοινωνιολογία από πανελλαδικό μάθημα της Γ’ Λυκείου, και τελείως από τη Β’ Λυκείου και μείωσε τις ώρες που διδάσκονταν η Πολιτική Παιδεία στην Α’ Λυκείου. Κατήργησε, επίσης, τελείως την καλλιτεχνική παιδεία. Οδηγεί, έτσι, τα παιδιά που επιθυμούν να δώσουν για τις σχολές Καλών Τεχνών απευθείας στην ιδιωτική εκπαίδευση για να μάθουν σχέδιο επί χρήμασι. Δημιουργεί και άλλα ζητήματα, όπως π.χ. ότι παλαιότεροι μαθητές που θέλουν να ξαναδώσουν εξετάσεις να πρέπει αντί για Κοινωνιολογία να δώσουν Λατινικά που δεν τα έχουν διδαχθεί».
Σχολιάζοντας την πολιτική του Υπουργείου τόνισε ότι «μιλάμε για σχολεία σε συνθήκες πανδημίας με 28 παιδιά ανά τμήμα, με αυξημένο ωράριο εκπαιδευτικών, με μια πάγια πολιτική αδιοριστίας και τελευταίο χτύπημα τον νόμο 4823 για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για τη μετάθεση της ευθύνης της Πολιτείας στις πλάτες των εκπαιδευτικών, που κατηγοριοποιεί τα σχολεία και ουσιαστικά βάζει τους εκπαιδευτικούς να ψάχνουν σπόνσορες».
Τέλος, σχολίασε και τις δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι καθηγητές που για να συμπληρώσουν ώρες μετά την κατάργηση των μαθημάτων πρέπει να αλλάζουν σχολεία και με δικά τους έξοδα να μετακινούνται από μέρος σε μέρος.
