Δρώμενο διαμαρτυρίας την Δευτέρα 25 Νοεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, στις 18:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου διοργανώνει η «Συνέλευση Γυναικών 8 Μάρτη».
Παράλληλα, το Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 18:30 διοργανώνεται εκδήλωση – συζήτηση με την Geneviève de Rham, συντονίστρια της απεργίας των γυναικών στη Λοζάνη, Ελβετίας και στέλεχος του Συνδικάτου του Δημόσιου Τομέα στο ΕΝΕΚΕΝ (Προξένου Κορομηλά 37).
Αναλυτικά το κάλεσμα της «Συνέλευσης Γυναικών 8 Μάρτη»:
Ναι, ξανά για την βια κατά των γυναικών!
Βία είναι:
Να σε βιάζουν οι φίλοι σου και μετά να σε δολοφονούν, όπως την Ελένη, να σε δολοφονεί ο πατέρας σου επειδή δεν τον υπάκουσες για το πώς να ζήσεις τη ζωή σου, όπως την Αγγελική, να σε πετάει ο σύντροφός σου από το αυτοκίνητο μπροστά στα έντρομα μάτια των παιδιών σου όπως το περιστατικό στη Θεσσαλονίκη. Να σε δολοφονεί εν ψυχρώ επειδή δε θέλεις να ζείς άλλο μαζί του, όπως την Ερατώ στη Μυτιλήνη. Να σε βιάζει για χρόνια και από την πιο τρυφερή ηλικία, ο ιερέας, ο πιο «αξιοσέβαστος» της κοινότητάς σου, όπως την 12χρονη στη Μάνη και την 14χρονη στην Κέρκυρα και κανείς να μη μιλάει. Να υφίστασαι σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση στη δουλειά ή στο δρόμο, στο σχολείο ή στη σχολή, όπως η φοιτήτρια στη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ.
Βία είναι:
Να ανήκεις στο πιο φτωχό κομμάτι του πληθυσμού. Να είσαι εξαρτημένη από σύντροφο, συγγενή ή εργοδότη για την επιβίωση τη δική σου και των παιδιών σου. Να παλεύεις με την ανεργία και την επισφαλή εργασία και να πετάνε εσένα και τα παιδιά σου από το σπίτι σου οι τράπεζες όπως τη μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας με τέσσερα παιδιά. Να απολύεσαι επειδή είσαι έγκυος την ίδια ώρα που σε υποβιβάζουν από μητέρα σε παιδομηχανή, υποσχόμενοι επιδόματα και έξτρα μπόνους αν γεννήσεις κάτω από τα 30 και που «σεβάσμιοι κύκλοι» της εκκλησίας σε αποκαλούν δολοφόνο αν κάνεις έκτρωση γιατί δε σέβεσαι «το δικαίωμα του αγέννητου παιδιού». Να απειλείται η υγεία σου σωματική και ψυχική, να μην έχεις στιγμή να ξεκουραστείς, να διασκεδάσεις, να ξεφύγεις, επειδή φροντίζεις παιδιά, συντρόφους, ασθενείς, ΑΜΕΑ, ηλικιωμένους, είτε εργάζεσαι είτε όχι.
Βία είναι:
Να γλιτώνεις το θάνατο με τίμημα την μόνιμη αναπηρία μετά από επίθεση με βιτριόλι επειδή είσαι και μετανάστρια και συνδικαλίστρια και διεκδικείς καλύτερες συνθήκες εργασίας για σένα και τις συναδέλφισές σου, όπως η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Να τιμωρείσαι από τα δικαστήρια με τρίμηνη φυλάκιση για απειλή στον εργοδότη σου, ενώ νωρίτερα σε έχει γρονθοκοπήσει δημόσια, έχει προσαχθεί στο αυτόφωρο κι έχει απαλλαγεί, επειδή διεκδίκησες τα αυτονόητα ως εκλεγμένη συνδικαλίστρια της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου
Βία είναι:
Να έχεις γλιτώσει εσύ και τα παιδιά σου από πολέμους, πείνα διακινητές και πνιγμούς και όταν νομίζεις ότι γλίτωσες να κλείνεσαι σε κολαστήρια σαν της Μόρια, όπου μεταξύ άλλων κινδυνεύεις ή υφίστασαι βιασμούς και σεξουαλική εκμετάλλευση και να σε χλευάζει η κάθε Τσιμτσιλή. Να είσαι μετανάστρια εργαζόμενη 20 χρόνια στην Ελλάδα, να μη σου παρέχουν ιθαγένεια, και να σκοτώνεσαι προσπαθώντας να γλιτώσεις την σύλληψη και την απέλαση, όπως συνέβη στη Γκαϊνέ Κασαρτζιάν στο Κρατικό Νίκαιας. Να είσαι ΛΟΑΤΚΙΑ και να υφίστασαι παρενόχληση, απειλές, εξύβριση, ασέλγεια, σωματική βλάβη, δολοφονία.
Βία είναι:
Να καταγγέλεις πως έχεις υποστεί βία, πως κινδυνεύεις από σύντροφο, γονιό ή αφεντικό, να αμύνεσαι με όποιον τρόπο μπορείς, και να αγνοείσαι ή να εξευτελίζεσαι από την αστυνομία, να τιμωρείσαι από τα δικαστήρια, να χλευάζεσαι από τηλεκανίβαλους σαν τον Λιάγκα, τη Γκαγκάκη και το συνάφι τους.
Όμως οι γυναίκες δεν είναι παθητικοί δέκτες αυτής της κατάστασης. Αντίθετα τα τελευταία χρόνια οι αντιστάσεις και οι διεκδικήσεις τους διογκώνονται συνεχώς, αποκτούν ορμή, απλώνονται σε όλον τον πλανήτη και ανεξάρτητα από την αφετηρία τους αποκτούν κοινά χαρακτηριστικά. Εμπνεόμαστε από τον αγώνα των δικών μας καθαριστριών ενάντια στην ανεργία και τις απολύσεις που δικαιώθηκε, από το κίνημα ni una menos στη Λατινική Αμερική, Από το κίνημα Me too στις USA, από τη μεγαλειώδη Απεργιακή 8 Μάρτη στη Ισπανία, από την μαζική γυναικεία απεργία στην Ελβετία. Οργανώνουμε την
Απεργιακή 8 Μάρτη στην Ελλάδα, επειδή μας αξίζει μια καλύτερη ζωή.
Διεκδικούμε το χρόνο μας, τις ανάγκες μας, τη ζωή μας.
Κέντρα για κακοποιημένες γυναίκες σε όλα τα αστικά κέντρα της χώρας.
Δωρεάν ιατρική, ψυχολογική και νομική υποστήριξη για κακοποιημένες γυναίκες.
Να αναγνωριστεί νομικά ο όρος «γυναικοκτονία» ως «ανθρωποκτονία γυναικών» από πρόθεση επειδή είναι γυναίκες.
Δωρεάν βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί για όλα τα παιδιά.
Δωρεάν δημιουργική απασχόληση για όλα τα παιδιά.
Δωρεάν ενισχυτική διδασκαλία – κοινωνικά φροντιστήρια για όλα τα παιδιά.
Πλήρη κάλυψη των αναγκών σε εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής.
Δωρεάν κέντρα αποκατάστασης για ασθενείς και ηλικιωμένους.
Δωρεάν γηροκομεία.
Πραγματική δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους, προσλήψεις νοσηλευτών, γιατρών, εκπαιδευτικών.
Ανθρώπινες, ανοιχτές δομές φιλοξενίας για πρόσφυγες και μετανάστες.
ΑΜΚΑ και πρόσβαση στις δημόσιες δομές υγείας για όλους τους κατοίκους της επικράτειας.
Σχολείο για όλα τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών.
Απαιτούμε την τιμωρία όσων παράγουν και αναπαράγουν σεξιστικό, ομοφοβικό και ρατσιστικό λόγο και περιεχόμενο.
Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα!
Καλούμε όλες και όλους:
• Δευτέρα 25 Νοέμβρη, Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, στο δρώμενο διαμαρτυρίας στο Άγαλμα Βενιζέλου, στις 18:00.
• Σάββατο 30 Νοέμβρη, στην εκδήλωση – συζήτηση με την Geneviève de Rham, Συντονίστρια της απεργίας των γυναικών στη Λοζάνη, Ελβετίας και στέλεχος του Συνδικάτου του Δημόσιου Τομέα στο ΕΝΕΚΕΝ, Προξένου Κορομηλά 37, στις 18:30.