Λίγα πράγματα εισαγωγικά και με την καλύτερη των διαθέσεων απέναντι σε όλους τους συναδέλφους που έδωσαν τον καλό αγώνα υπέρ του «ΝΑΙ» και κατά της ελληνικής κυβέρνησης που κάνει μία μεγάλη προσπάθεια ώστε να πετύχει μία βιώσιμη και κοινωνικά δίκαια λύση για το δράμα που ζει αυτή η χώρα στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης: Επηρεασμένος από τον σπουδαίο Ε. Χέμινγουεϊ και την πραγματικά πρωτόγνωρη προσέγγιση του στα γεγονότα, και μιλάμε για απίστευτα γεγονότα, ο Χ. Τόμσον προσπάθησε τη δεκαετία του 60 να φέρει στο προσκήνιο μία άλλη κουλτούρα για τη δημοσιογραφία, κατά πολλούς μία «αντικουλτούρα», καλώντας τους δημοσιογράφους της εποχής να… σκοτώσουν την αντικειμενικότητα. Σύμφωνα με τον Τόμσον η αντικειμενικότητα δεν ήταν/είναι τίποτα άλλο από την άποψη των κυρίαρχων, από την άποψη του Νίξον για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, των υπερσυντηρητικών απέναντι στη σεξουαλική απελευθέρωση, των εταιριών εξόρυξης μεταλλευμάτων απέναντι σε μία μικρή κοινότητα που προσπαθούσε να σώσει τον τόπο της.
Ο Τόμσον, αν και σε γενικές γραμμές θεοπάλαβος, εκ του αποτελέσματος, καθώς δημιούργησε ένα δικό του δημοσιογραφικό είδος/ύφος, ήταν ένας μεγάλος στοχαστής για τη μοντέρνα δημοσιογραφία. Δες για παράδειγμα πόσο αντικειμενικά είναι… περιβαλλοντικό έργο ο Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην Ευκαρπία της Θεσσαλονίκης, ή ακόμα και το open pit μεταλλείο της «Ελληνικός Χρυσός» στον Κάκαβο. Ή, στην περίπτωση μας, δες τόσο αντικειμενικό ήταν ότι αν ψηφίζαμε «ΟΧΙ» θα έπεφταν στην Ελλάδα όλες οι πληγές του Φαραώ και δεν ξέρω γω ποιου άλλου. Όλα αντικειμενικότατα και όλα απόψεις των κυρίαρχων, των ολιγαρχών, των από τα πάνω, του 20% των πλουσιότερων αυτής της κοινωνίας στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, που είναι το πλουσιότερο 20% μεταξύ όλων των άλλων 20% των χωρών της ζώνης του ευρώ. Να κρατήσουμε όμως πως άλλο πράγμα η αντικειμενικότητα και άλλο η αξιοπιστία και αυτό που βασικά κλονίστηκε τώρα είναι η αξιοπιστία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, δηλαδή το αποτέλεσμα της προβολής κατασκευασμένων ειδήσεων, όπως για παράδειγμα οι… εκατοντάδες χιλιάδες ακυρώσεις κρατήσεων από τουρίστες του εξωτερικού, ενώ τα στοιχεία απ’ όλα σχεδόν τα αεροδρόμια δείχνουν ρεκόρ νέων αφίξεων.
Πέρα όμως από το θέμα της αντικειμενικότητας, που νομίζω πως σου εξήγησα πως έχουν τα πράγματα, αλλά και της αξιοπιστίας, που θα πρέπει να προφυλάσσεται από επιθέσεις που στερούν από ένα Μέσο ακόμα και εμπορική αξία, το βασικό πρόβλημα σε αυτή την ιστορία με το δημοψήφισμα ήταν πως πάρα πολλοί συνάδελφοι, που έδωσαν τον καλό αγώνα υπέρ του «ΝΑΙ» και κατά της ελληνικής κυβέρνησης, έκαναν, έγραψαν και είπαν, απίστευτα λάθος εκτιμήσεις. Μπορεί να υπήρξαν και κάποιοι που έλεγαν συνειδητά ψέματα, αλλά οι περισσότεροι πράγματι πίστεψαν και διέδωσαν τα νέα για τη μεγάλη επικράτηση του… «ΝΑΙ». Οπότε το βασικό θέμα, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι το αν τήρησαν τη δημοσιογραφική δεοντολογία ή το αν κάνουν καλή ή κακή δημοσιογραφία, αλλά το αν κάνουν γι’ αυτή τη δουλειά. Γιατί με τα ψέματα και με λάθος εκτιμήσεις δουλειά δεν γίνεται.
*Ο Θεόφιλος Σιχλετίδης είναι ένας από τους Δύο Λύκους: καθημερινά, 12 με 1, στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 93,4»
Photo Credit: Menelaos Myrillas / SOOC