Καθώς αυτό το κρίσιμο… 48ωρο, διάρκειας περίπου είκοσι ημερών, πλησιάσει στο τέλος του, όλο και περισσότεροι/ περισσότερες από τη συμμαχία του «ΝΑΙ» αναρωτιούνται γιατί κάναμε το δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής, από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση, μετά τη Δευτέρα και το 61,3% του «ΟΧΙ», καταβάλει μία τόσο μεγάλη προσπάθεια για να καταλήξει σε μία συμφωνία με τους δανειστές της χώρας. Μαζί με αυτούς και αυτές, δυστυχώς, πελαγοδρομούν σε τέτοιου είδους προβληματισμούς και άνθρωποι που όχι μόνο ψήφισαν το «ΟΧΙ» αλλά έδωσαν και αγώνα για τη μεγάλη επικράτηση του. Να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, το δημοψήφισμα έγινε για όλους τους λόγους του κόσμου, δεν μπορώ πραγματικά να σκεφτώ ούτε έναν λόγο για να μην πηγαίναμε σε αυτήν την αναμέτρηση την περασμένη Κυριακή. Το τι θα φέρει το τέλος της ημέρας, του κρίσιμου… 48ωρου, είναι μία αρκετά διαφορετική υπόθεση καθώς τώρα βρισκόμαστε μόλις στα πρώτα μέτρα μίας μεγάλης και δύσκολης διαδρομής για μία άλλη Ελλάδα σε μία άλλη Ευρώπη που πέρα από εφικτή είναι και απολύτως αναγκαία.
Λοιπόν πρώτα απ’ όλα κάναμε δημοψήφισμα για να ακυρωθεί το πραξικόπημα που πολύ πριν από τις εκλογές του Γενάρη σχεδίαζαν η διαπλοκή, η διαφθορά και η νεοφιλελεύθερη τρέλα, εσωτερικού και εξωτερικού. Το να αναφερθούμε σε ονόματα και διευθύνσεις δεν έχει και τόσο νόημα, σημασία έχει να δούμε ποιοι δούλευαν πάνω στο σχέδιο της «αριστερής παρένθεσης», ποιοι ετοιμάζονταν να φτιάξουν μία δοτή κυβέρνηση, ποιος παραιτήθηκε αμέσως μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, τα μούτρα των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος προχθές στη συνεδρίαση του ευρωκοινοβουλίου για την ελληνική υπόθεση, τα περί εσχάτης προδοσίας αν η κυβέρνηση δεν υπογράψει λευκές κόλλες χαρτί και τις προσωπικές απειλές κατά του πρωθυπουργού από εξέχουσες προσωπικότητες της βαρονίας των ΜΜΕ και της φοροδιαφυγής. Με το «ΟΧΙ» σταματήσαμε το πραξικόπημα και ξεφουσκώσαμε τα… λάστιχα των εμπνευστών του.
Σε ό,τι αφορά τη συνέχεια, ήδη από το απόγευμα της περασμένης Τρίτης (30 Ιουνίου) ήταν γνωστό πως αν επικρατούσε το «ΟΧΙ» η ελληνική κυβέρνηση θα επέστρεφε στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές της χώρας με μία σχετικά συγκεκριμένη πρόταση που σε ένα επίπεδο, πράγματι, έχει ομοιότητες με την πρόταση που απορρίψαμε στο δημοψήφισμα. Με αυτά τα δεδομένα η συζήτηση περί «εναλλακτικών δρόμων» προφανώς και έχει τεράστιο ενδιαφέρον μόνο που πιστεύω πως στην περίπτωση μας η κουβέντα έχει μπει στο κανάλι ενός «εναλλακτικού δρόμου» που θα οδηγήσει απευθείας την Αριστερά στην αντιπολίτευση.
Προφανώς «παντός καιρού» είναι μόνο οι τυχοδιώκτες και τα αρρωστάκια με την εξουσία, αλλά να μην υποτιμάμε την περιπλοκότητα του πράγματος και την ελπίδα των πολλών ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να τα καταφέρει γιατί είναι από καλή πάστα.
*Ο Θεόφιλος Σιχλετίδης είναι ένας από τους Δύο Λύκους: καθημερινά, 12 με 1, στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 93,4»
Photo Credit: Nikos Libertas / SOOC