Ένα από τα ωραία των ημερών είναι η στράτευση μεγάλων εφημερίδων σε ευρωπαϊκό επίπεδο στη μάχη κατά της νέας ελληνικής κυβέρνησης και η επιμονή στη διατήρηση του μνημονιακού καθεστώτος. Βέβαια μέχρι και τις εκλογές του 2012 το έκαναν μέσω πρωτοσέλιδων –έστω στα ελληνικά- και τα ρεπορτάζ τους στις εσωτερικές σελίδες επέμεναν να είναι σχετικά τεκμηριωμένα ή στην χειρότερη περίπτωση οι πηγές υπαρκτές.
Αίφνης έκαναν την εμφάνισή τους ευρωπαίοι αξιωματούχοι, πάντα ανώνυμοι, που δίνουν στον ξένο τύπο πληροφορίες για την πορεία των διαπραγματεύσεων, αλλά κυρίως είναι master στις εκτιμήσεις. Τελευταίος ανώνυμος πληροφοριοδότης, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος που δήλωσε πως η κυβέρνηση αν θέλει να αποφύγει το grexit οφείλει να κάνει την κωλοτούμπα και να πληρώσει το πολιτικό κόστος. Από πότε οι ευρωπαίοι τεχνοκράτες ενδιαφέρονται και για το πολιτικό κόστος; Είτε βλέπουν Μega και ακούν Σκάι, είτε ο Αντώνης Σαμαράς μετά τη συμμετοχή του στη σύνοδο του ΕΛΚ, θεωρείται Ευρωπαίος αξιωματούχος.
Σωστά λοιπόν και η ελληνική κυβέρνηση απάντησε με διαρροή στο εσωτερικό, επαναλαμβάνοντας ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές, αλλά κυρίως πως υπάρχει μια δέσμευση που λέγεται λαϊκή εντολή. Και πως δεν πρόκειται να πάρει κανένα πολιτικό κόστος γιατί αφενός δεν συμφωνεί με την πολιτική που ακολουθούν οι θεσμοί και αφετέρου αν ζορίσουν πολύ τα πράγματα θα στραφεί στο λαό, όπως δήλωσε τις προάλλες ο Τσίπρας.
Η πλάκα είναι ότι οι Ευρωπαίοι την απάντηση της ελληνικής πλευράς την καταλαβαίνουν απόλυτα, και ας συμπεριφέρονται σαν στρατός σε εμπόλεμη ζώνη. Με τους καρνάβαλους ανώνυμους αξιωματούχους είναι το πρόβλημα, που δηλώνουν και ευρωπαίοι, ενώ θεωρούν την προσφυγή στο λαό πραξικόπημα.