Εργαζόταν ως εκπαιδευτικός για 9 χρόνια στην εταιρεία «Σχολές Δέλτα Βορείου Ελλάδος Α.Ε.». Τον Νοέμβρη του 2020 είχε την ατυχία να αρρωστήσει βαριά και να νοσηλευτεί για έναν μήνα καθηλωμένος σε κλινική με σπάνια πάθηση που τον οδήγησε κοντά στην αναπηρία.
Όταν όμως αποθεραπεύτηκε και γύρισε στη δουλειά του, οι διευθύνοντες των πανίσχυρων ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ δε δίστασαν να τον απολύσουν χωρίς αποζημίωση, επικαλούμενοι «νέες συνθήκες» που προέκυψαν από την επαναξιολόγηση των θέσεων. Είχε «τύχει» άλλωστε να του κάνουν σύμβαση αορίστου χρόνου μετά από 13 συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κάτι που απάλλαξε τη μεγάλη εταιρεία από το να καταβάλλει αποζημίωση.
του Χρήστου Αβραμίδη για το info-war.gr
Ο λόγος για τον Μ.Χ. που μετά το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε, βιώνει σήμερα ακόμα ένα δράμα. Το δράμα της ανεργίας ενός ανθρώπου λίγο πριν τα 40 που καλείται να βρει δουλειά και να επιβιώσει στη Θεσσαλονίκη, μια πόλη όπου το ποσοστό ανεργίας φτάνει το 40%.
Η αιτιολογία που δεν έλαβε αποζημίωση είναι ότι με τη σύμβαση αορίστου χρόνου δεν είχε συμπληρώσει ένα έτος εργασίας και συνεπώς με βάση μνημονιακούς νόμους δεν δικαιούτο αποζημίωση απόλυσης.
Σε ό,τι αφορά όμως όλες οι προηγούμενες συμβάσεις, η εταιρεία δεν θεώρησε ότι 9 χρόνια εργαζόμενος με συμβάσεις ορισμένου χρόνου δικαιούται αποζημίωσης εκμεταλλευόμενη ένα μικρό χρονικό διάστημα που μεσολαβούσε ανάμεσα σε κάποιες συμβάσεις.
Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του 2020. Μετά από έντονους πόνους και από μια μεγάλη περιπέτεια με επίπονες εξετάσεις, ο Μ.Χ. διαγνώστηκε με μία ιδιαίτερη μορφή λοιμώδους σπονδυλοπάθειας και την παραμονή Χριστουγέννων του 2020 εισήχθη στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου παρέμεινε έναν μήνα.
Μετά την περίθαλψη η κατάστασή του παρέμενε δύσκολη. Οι γιατροί του απαγόρευσαν οποιαδήποτε έντονη σωματική δραστηριότητα και συγχρωτισμό, ενώ ταυτόχρονα λάμβανε κοκτέιλ 9 διαφορετικών φαρμάκων. Μάλιστα, ο εργαζόμενος είχε επικοινωνήσει από τον Νοέμβρη με την εταιρεία προκειμένου να βρεθεί μια λύση και να μην την επιβαρύνει υπέρμετρα για όσο καιρό ήταν αδύνατο να εργαστεί. Έτσι, ως προσωρινή λύση προχώρησαν σε αναστολή σύμβασης, όπως επιτρέπονταν από την νομοθεσία για τα έκτακτα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊού.
Όταν ο εργαζόμενος ξεπέρασε τα προβλήματα υγείας και ζήτησε να επιστρέψει στην εργασία του, η εταιρεία τον κράτησε σε αναστολή μέχρι τα τέλη Ιούνη. Στη συνέχεια τον απέλυσε αμέσως μετά την επιστροφή από την καλοκαιρινή άδεια, στις 28/7/2021. Εδώ η υπόθεση αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς διευθυντής σπουδών των ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ διατελεί ο Χρήστος Κιούσης, γνωστός παρουσιαστής της Ελληνικής τηλεόρασης και συγκεκριμένα της εκπομπής Ράδιο Αρβύλα.
Την επόμενη μέρα της απόλυσης ο εργαζόμενος επικοινώνησε με την Επιθεώρηση εργασίας, όπου ζήτησε τη διενέργεια Τριμερούς Συμφιλιωτικής Διαδικασίας, όμως η εταιρεία δεν προσήλθε καν και υπέβαλε απλώς ένα υπόμνημα.
Αξίζει να σημειωθεί πως τα ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ δεν αποτελούν μια τυχαία επιχείρηση. Μόλις μερικές εβδομάδες μετά την απόλυση ενός ταλαιπωρημένου ανθρώπου, εξαγόρασαν τα ΙΕΚ Παστέρ σε μια επιχειρηματική κίνηση που, λόγω και των χρεών που είχαν τα Παστέρ, αναμένεται να έχει συνολικό κόστος εκατομμυρίων ευρώ.
Όμως το ζήτημα δεν είναι μόνο ηθικό ή πολιτικό. Aπό τα άρθρα 281 και 288 του Αστικού Κώδικα προκύπτει η «υποχρέωση πρόνοιας του εργοδότη». Δηλαδή ο νόμος επιβάλλει στον εργοδότη να «λαμβάνει υπόψιν τα συμφέροντα και τις ιδιαίτερες συνθήκες του εργαζομένου, όταν θέλει να προβεί σε μία επιχειρηματική απόφαση που απειλεί το έννομο συμφέρον του εργαζομένου στην θέση εργασίας». Και εδώ οι ιδιαίτερες συνθήκες είναι σαφείς. Είναι ένας άνθρωπος καθηλωμένος στο κρεβάτι για πολλούς μήνες, ο οποίος συνέρχεται μετά από μακροχρόνια σοβαρή αρρώστια.
Επίσης, με βάση τον Νόμο, όταν οι προσωπικές ιδιότητες αφορούν την ευαλωτότητα προσώπου λόγω ασθένειας ή αναπηρίας (έστω και πρόσκαιρης), τότε είναι δυνατό η καταγγελία του εργοδότη να προσκρούει και στην απαγόρευση διακρίσεων, που εισήγαγε στην ελληνική έννομη τάξη ο νόμος 4443/2016, και απαγορεύει τις άμεσες και έμμεσες διακρίσεις των εργαζομένων λόγω φύλου, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας κ.ο.κ.
Συνοψίζοντας, ένας εκπαιδευτικός ήδη άνεργος για μήνες, στα όρια της φτώχειας, καλείται εκτός από την ασθένειά του, εκτός από τον εφιάλτη της μακροχρόνιας ανεργίας, εκτός από το άγχος του καθημερινού βιοπορισμού, να αντιμετωπίσει στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης έναν Γολιάθ του εκπαιδευτικού καπιταλισμού.
Και εδώ προκύπτουν τέσσερα πολύ σοβαρά ερωτήματα:
Γιατί τα ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ «έτυχε» να απολύσουν τον εργαζόμενο αμέσως μετά τη σοβαρή του ασθένεια;
Πόσο νόμιμο και ηθικό είναι να απολύεις έναν άνθρωπο αμέσως μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, προκειμένου να εξοικονομήσεις πόρους για επιχειρηματικές κινήσεις εκατομμυρίων;
Πώς εξηγείται το ότι ένας άνθρωπος που εργάζεται για τον ίδιο εργοδότη τα τελευταία 9 έτη, θεωρείται πώς δεν δικαιούται αποζημίωση;
Πώς γίνεται μια τεράστια εταιρεία να βρίσκει εκατομμύρια για επιχειρηματική επέκταση, αλλά να μη διαθέτει μερικές χιλιάδες ευρώ για την αποζημίωση του ανθρώπου που απέλυσε;
