Ακόμα και σήμερα στη Μεγάλη Βρετανία πολλοί και πολλές όταν περιγράφουν σκηνές από ζώνες μεγάλης φτώχιας και μεγάλου κοινωνικού αποκλεισμού μιλούν για μία κατάσταση «μετά τη Θάτσερ», παρόλο που έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια από την πολιτική πτώση της γυναίκας που μισήθηκε όσο καμία άλλη στη Μεγάλη Βρετανία και όχι μόνο. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί πως για πολλά χρόνια, από την πολιτική πτώση της Θάτσερ μέχρι τη σχετικά πρόσφατη παλινόρθωση των Τόρις, στη Μεγάλη Βρετανία κυβέρνησε το Εργατικό Κόμμα, εντάξει του Μπλερ και του Μπράουν, που προσπάθησε όμως, και σε ορισμένες περιπτώσεις το κατάφερε στο περίπου, να ξηλώσει μερικές νεοφιλελεύθερες εξαλλοσύνες, όπως η ιδιωτικοποίηση του Βρετανικού ΟΑΕΔ. Τ’ ότι σήμερα ένα μέρος της Μεγάλης Βρετανίας, κυρίως στον κάποτε βιομηχανικό Βορρά, ζει σε μία εποχή «μετά τη Θάτσερ» φτώχιας και κοινωνικού αποκλεισμού αποτελεί απόδειξη του βάθους της καταστροφής που προκαλούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στη ζωή και στο μέλλον των πολλών καλών ανθρώπων.
Σχηματικά μπορούμε να πούμε πως στην Ελλάδα, από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, ζούμε μία εποχή «με τη Θάτσερ» όπου οι πολιτικές τριών κυβερνήσεων οδήγησαν στην απόγνωση και στο κοινωνικό περιθώριο ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της χώρας. Η εποχή αυτή στις 26 Μαΐου θα τελειώσει και αυτό δεν το λέει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα καθίκια αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, όπως και όσοι και όσες έχουν απομείνει στον πολιτικά περιθωριοποιημένο χώρο της αυτοαποκαλούμενης Κεντροαριστεράς. Η μεγάλη πολιτική σύγκρουση που έρχεται – στην οποία οι πολλοί καλοί άνθρωποι οφείλουν, στις ζωές τους και στο μέλλον τους, να πρωταγωνιστήσουν – θα αφορά τη δική μας κατάσταση «μετά τη Θάτσερ». Προφανώς δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και ραβδιά που τα κουνάς και τα πράγματα αλλάζουν από μόνα τους, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει κανένας συμβιβασμός με την καταστροφή που έχουν προκαλέσει οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Τα έχουμε ξαναπεί, η ζωή μετά το μνημόνιο θα έχει γεύση από γιορτή.
Ο alterthess ιανός