Χθες το βράδυ, οι ειδησεογραφικοί ιστότοποι διέδωσαν την είδηση της νέας σύλληψης στο Μπουένος Άιρες (το απόγευμα τοπική ώρα) του 72χρονου Λεονάρντο Μπερτουλάτσι, Ιταλού υπηκόου, πρώην μέλους της γενοβέζικης ομάδας των Ερυθρών Ταξιαρχιών, που το 2004 έλαβε καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα από την Εθνική Επιτροπή για τους Πρόσφυγες (CONARE).
Σε ανακοίνωσή τους, οι κυβερνητικές αρχές της Αργεντινής ανέφεραν ότι ο Μπερτουλάτσι συνελήφθη μετά από την ανάκληση του ψηφίσματος από τις εθνικές κυβερνητικές αρχές παρουσία νέου αιτήματος έκδοσης που υπέβαλε η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι.
Το 2002 μία ομοσπονδιακή δικαστής [της Αργεντινής] απέρριψε το αίτημα έκδοσης
Τον Νοέμβριο του 2002 η ιταλική κυβέρνηση έκανε νέο αίτημα για την έκδοση του Μπερτουλάτσι προκειμένου να εκτίσει ποινή φυλάκισης 27 ετών, μετά από σωρευτική επιβολή ποινών όπου προσέθεσαν τη σύσταση ένοπλης συμμορίας, τη σύσταση ανατρεπτικής οργάνωσης και τη συνέργεια στην απαγωγή του εφοπλιστή Πιέτρο Κόστα, που πραγματοποιήθηκε από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες τον Ιανουάριο του 1977.
Μετά από επτά μήνες κράτησης, η ομοσπονδιακή δικαστής Maria Romilda Servini de Cubria εξέδωσε απορριπτική απόφαση επειδή η δίκη και η καταδίκη είχαν λάβει χώρα «ερήμην», μια δυνατότητα που δεν προβλεπόταν από το δίκαιο της Αργεντινής.
Η δικαστής, θεωρώντας ότι, αν εκδοθεί, με αυτόν τον τρόπο ο Ιταλός εξόριστος δεν θα μπορούσε να ασκήσει το συνταγματικό δικαίωμα της υπεράσπισής του, διέταξε την αποφυλάκισή του. Στη συνέχεια, όπως είδαμε, ο Μπερτουλάτσι ξεκίνησε τη διαδικασία για την αναγνώριση του καθεστώτος του πολιτικού πρόσφυγα.
Η διαγραφή της ποινής αρχικά αναγνωρίστηκε και μετά ακυρώθηκε
Το 2018, 30 χρόνια μετά την τελεσίδικη καταδίκη του, ο δικηγόρος του [Μπερτουλάτσι] υπέβαλε αίτημα στο Εφετείο της Γένοβας για την αναγνώριση της διαγραφής της ποινής, όπως προβλέπει το άρθρο 172 του ποινικού κώδικα. Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα αλλά τον Μάιο του ίδιου έτους το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση, επικαλούμενο μια τεχνικο-δικαστική παραφωνία που απαιτούσε τον εκ νέου υπολογισμό της διαγραφής της ποινής, αρχής γενομένης από τη νέα σύλληψη το 2002: «Δεδομένου ότι η διαφυγή του Μπερτουλάτσι συνεχίστηκε και μετά την αποφυλάκισή του», έγραψαν οι δικαστές στην απόφασή τους, «και δεδομένου ότι η σύλληψη (στο πλαίσιο της διαδικασίας της έκδοσης, η νομιμότητα της οποίας δεν αμφισβητήθηκε ποτέ από την υπεράσπιση του καταδικασθέντος) αποτελεί εκδήλωση του συγκεκριμένου συμφέροντος του Κράτους για την εκτέλεση της ποινής, η προθεσμία παραγραφής άρχισε εκ νέου».
Στο μεταξύ, έχουν περάσει άλλα 22 χρόνια από εκείνη την πρώτη σύλληψη και μέρος των ποινών που του επιβλήθηκαν, αυτές που αφορούν τα αδικήματα της σύστασης συμμορίας και ανατρεπτικής οργάνωσης, έχουν παραγραφεί εκ νέου.
Η ανακοίνωση της κυβέρνησης της Αργεντινής
Σε μια επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε η κυβέρνηση της Αργεντινής, εξηγούνται οι λόγοι που οδήγησαν στην ακύρωση του καθεστώτος του πρόσφυγα: «Αυτή η σύλληψη αντανακλά τη δέσμευση της Αργεντινής στις αξίες της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (sic!) και εκθέτει στον κόσμο τη σθεναρή απόφαση του προέδρου Μιλέι να μην συμβιώσει με την ατιμωρησία της αριστεράς. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες βήμα ώστε οι θεσμοί που έχουν σχεδιαστεί για την προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων να μην καταλαμβάνονται αδικαιολόγητα από τρομοκράτες που απειλούν την ειρήνη και τη δημοκρατία».
Πέρα από τις δηλώσεις του Μιλέι, η έκδοση του Μπερτουλάτσι δεν θα είναι κάτι δεδομένο και απλό. Τις επόμενες ημέρες το δικαστικό σώμα θα πρέπει να αποφανθεί για τη νομιμότητα μιας σύλληψης κατά σαφή παραβίαση της αρχής ne bis in idem. Έχει ήδη γίνει διαδικασία έκδοσης και έχει απορριφθεί: ποιος είναι ο λόγος για την αποδοχή μιας νέας διαδικασίας; Εκφράζεται ο φόβος ότι οι αρχές της Αργεντινής θέλουν να γελοιοποιήσουν τις διεθνείς διαδικασίες και τους νόμους και ίσως να απελάσουν τον Μπερτουλάτσι σε μια γειτονική χώρα, η οποία στη συνέχεια θα τον παραδώσει στην ιταλική αστυνομία, όπως έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις. Εδώ και χρόνια, κάθε φορά που η Ιταλία αντιμετωπίζει δικαστικές μάχες έκδοσης, δέχεται μόνο ηχηρά χαστούκια, γι’ αυτό και ειδικεύεται στις «παραδόσεις κατ’ εξαίρεσιν».
Δίδυμες κυβερνήσεις και νοσταλγία για το σχέδιο Condor
Προσφέροντας το κεφάλι του Μπερτουλάτσι σε ένα ασημένιο πιάτο στη φίλη και πολιτικά δίδυμη αδελφή του Τζόρτζια Μελόνι, η κυβέρνηση του φασίστα Μιλέι φαίνεται ότι έχει πρόθεση να διεξαγάγει έναν ιδεολογικό πόλεμο ενάντια στα σύμβολα της αριστεράς. Την εποχή της πρώτης σύλληψής του, ο Μπερτουλάτσι είχε λάβει την υποστήριξη των μητέρων της Plaza de Mayo.
Οι σταυροφορικοί τόνοι που χρησιμοποιούνται στην επίσημη ανακοίνωση είναι αρκετά σαφείς: αναφέρεται ότι ο Λεονάρντο Μπερτουλάτσι «είναι ένας από τους πλέον καταζητούμενους φυγάδες τρομοκράτες από την ευρωπαϊκή δικαιοσύνη […] Πρώην μέλος της ιταλικής μαρξιστικής-λενινιστικής τρομοκρατικής ομάδας Ερυθρές Ταξιαρχίες, ο Μπερτουλάτσι είναι υπεύθυνος για αποτρόπαια εγκλήματα που απείλησαν τις δημοκρατικές αξίες και τις ζωές πολλών θυμάτων. Αυτή η τρομοκρατική οργάνωση ήταν υπεύθυνη για πολλές πράξεις βίας στην Ιταλία τις δεκαετίες του ’70 και του ’80».
Ο Μιλέι μάλλον θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε τα χρόνια που έβρισκαν φιλοξενία στη χώρα του οι χειρότεροι ναζί εγκληματίες, που πετάγονταν στη θάλασσα τα ζωντανά σώματα των αριστερών αντιπάλων και ήταν σε ισχύ το σχέδιο Condor, η εξόντωση δηλαδή όλων των αντιπάλων των διαφόρων φασιστικών στρατιωτικών καθεστώτων της Νότιας Αμερικής.
Η φάρσα που σχεδιάστηκε για να διευκολυνθεί η σύλληψη
Επίσης, στην κυβερνητική δήλωση διαδίδεται ένα συγκλονιστικό ιστορικό ψεύδος, ένας υποτιθέμενος δηλαδή ρόλος του Μπερτουλάτσι στην «υλικοτεχνική υποστήριξη της απαγωγής του Μόρο» και στον «υψηλόβαθμο ρόλο του εντός της οργάνωσης».
Τα χρήματα από την απαγωγή του Κόστα, στην πραγματικότητα, διανεμήθηκαν εξίσου σε όλες τις οργανώσεις των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Αυτή που ήταν υπό σύσταση στη Ρώμη τα εκμεταλλεύτηκε για να νοικιάσει τρία διαμερίσματα, συμπεριλαμβανομένου αυτού στη via Montalcini όπου κρατήθηκε ο Μόρο κατά τις 55 ημέρες της απαγωγής.
Ο Μπερτουλάτσι, ο οποίος εντάχθηκε στη γενοβέζικη ταξιαρχία μετά τη συμμετοχή του στην τοπική Lotta Continua, δεν είχε ποτέ διευθυντικούς ρόλους. H κεντρική διεύθυνση της αστυνομίας πρόληψης του εγκλήματος, προκειμένου να κερδίσει την εύνοια της κυβέρνησης της Αργεντινής, πρέπει να έχει παίξει το χαρτί Άλντο Μόρο, το οποίο πλέον χρησιμοποιείται ως πασπαρτού που μπορεί να επικαλείται βλακωδώς ο οποιοσδήποτε Mollicone.*
* Federico Mollicone: Ιταλός πολιτικός, βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος των Αδελφών της Ιταλίας, ο οποίος, μετά τη σύλληψη του Μπερτουλάτσι, δήλωσε: «Μπορεί να έχουμε νέα στοιχεία για την υπόθεση Μόρο».
Πηγή: https://insorgenze.net/
