Η Ταινιοθήκη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 στο αφιέρωμα Δεσμώτες του ιλίγγου προβάλλει πάντα με ελεύθερη είσοδο στον πεζόδρομο της Αγγελάκη 14 τη Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου στις 21:00 το θρίλερ Η Κυρία Εξαφανίζεται (The Lady Vanishes, ασπρόμαυρη, Μ. Βρετανία, 1938, διάρκεια 96’) του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Πρωταγωνιστούν: Μάργκαρετ Λόκγουντ, Μάικλ Ρεντγκρέιβ, Πολ Λούκας, Μέι Γουάιτι, Σεσίλ Πάρκερ. Μαζί προβάλλεται και η ταινία μικρού μήκους EDITH (Έγχρωμη, Ελλάδα, 2015, 22′) του Domenik Papaemanouil.
Η ταινία είναι μια ευγενική προσφορά-χορηγία της New Star και του κ. Βελισάριου Κοσυβάκη.
Η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια γίνονται από το ΚΕΜΕΣ. Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό. Στους θεατές θα διανεμηθούν έντυπες ανάλυσεις της Πόλυς Λυκούργου για το «Η Κυρία Εξαφανίζεται» και της Στέλλας Στρούβαλη για το «EDITH».
Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο, με αφορμή το «Η κυρία εξαφανίζεται», θα είναι: Η ψευδαίσθηση και το μεταφυσικό ως απάτη στο χιτσκοκικό έργο.
Κάπου στα Βαλκάνια της δεκαετίας του 30, η νεαρή Άιρις γνωρίζει την Μις Φρόι, η οποία εξαφανίζεται πάνω στο τρένο της επιστροφής για την Αγγλία.
Η ανάλυση της Πόλυς Λυκούργου που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Κάπου στα Βαλκάνια της δεκαετίας του 30, η νεαρή Άιρις ολοκληρώνει τις τελευταίες διακοπές της ως δεσποινίδα και πρέπει να επιστρέψει στο Λονδίνο για να αρραβωνιαστεί έναν βαρετό καθώς πρέπει κύριο. Αποκλεισμένη σ’ ένα πανδοχείο της Κροατίας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες του τρένου της επιστροφής, γνωρίζει την Μις Φρόι – μία γλυκιά ηλικιωμένη καθηγήτρια μουσικής με την οποία θα συνταξιδέψουν. Γνωρίζει επίσης και τον νεαρό μουσικό Γκίλμπερτ – «τον πιο αντιπαθητικό άντρα που έχει ποτέ δει στη ζωή της». Μόνο που όταν επιβιβάζονται στην αμαξοστοιχία του Άλφρεντ Χίτσκοκ όλα ανατρέπονται: η Μις Φρόι εξαφανίζεται, ενώ ο Γκίλμπερτ, όπως κάθε συνωμότης στη ζωή οφείλει, είναι ο μόνος που πιστεύει την Άιρις και στέκεται δίπλα της στη φαινομενικά παρανοϊκή της αναζήτηση για την αλήθεια.
«Η κυρία εξαφανίζεται» είναι η προτελευταία ταινία του Χίτσκοκ στη Μ. Βρετανία, πριν δηλαδή διασχίσει τον Ατλαντικό και την πόρτα του παραγωγού Ντέιβιντ Ο’ Σέλζνικ που τον έπεισε να κάνει τη «Ρεβέκκα» και να απογειώσει την «αμερικανική» του περίοδο. Εμπλουτισμένη με κατάμαυρο αγγλικό χιούμορ, καυστικό φλέγμα και σαρκαστική κριτική στους συμπατριώτες του, κανείς θα μπορούσε να επιχειρηματολογήσει ότι αυτή ίσως να είναι και η πιο «βρετανική» του ταινία. Ο άρχοντας του σασπένς μπορεί να έχει συνθέσει πολύ περισσότερο περίτεχνα θρίλερ πριν και μετά από αυτή την παραγωγή, αλλά ποτέ ξανά δεν πέτυχε τόσο εύστοχα το συνδυασμό κωμωδίας και μυστηρίου. Το μασκάρεμα μιας ταινίας ως κατασκοπευτική περιπέτεια, ενώ στην καρδιά της πρόκειται για ρομαντική κομεντί. Ή, ακριβώς το αντίθετο.
Γυρισμένη εξολοκλήρου σε στούντιο, σ’ ένα σκηνικό 30 μέτρων, αλλά χρησιμοποιώντας επίσης μινιατούρες και την τεχνική της οπισθοπροβολής για να δημιουργήσει την πλάνη της συνεχούς κίνησης, η «Κυρία» του Χίτσκοκ τρέχει καταιγιστικά, κλυδωνίζεται, περνάει από σκοτεινά τούνελ και βγαίνει στο φως – όπως ακριβώς και η αμαξοστοιχία της. Οι σεναριογράφοι Σίντνεϊ Γκίλιατ και Φρανκ Λόντνερ διασκευάζουν το μυθιστόρημα της Έθελ Λίνα Γουάιτ αριστοτεχνικά, προμηθεύοντας το σκηνοθέτη με τις αφορμές που χρειάζεται για να μας χειριστεί, να μας ιντριγκάρει, να μας εμπλέξει σ’ ένα δαίδαλο ανατροπών, να μας ξαφνιάσει, να μας διασκεδάσει. Σημαντικοί οι δευτεροχαρακτήρες του, που εμπλουτίζουν την ταινία με χαριτωμένους αποπροσανατολισμούς – όπως το δίδυμο των φανατικών του κρίκετ, οι οποίοι περνούν από σκηνή σε σκηνή μιλώντας μόνο για το πρωτάθλημα, αγωνιώντας να προφτάσουν τον αγώνα τους και αγνοώντας ό,τι άλλο συμβαίνει γύρω τους. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το 1938, μία καθόλου τυχαία ιστορική στιγμή για την Ευρώπη. Μία καθόλου τυχαία αλληγορική σπόντα του Χίτσκοκ για τη στάση της Βρετανίας. Όσο γελάμε όμως πρέπει να κρατάμε τα μάτια μας ανοικτά και στο ίδιο το μυστήριο: δεν υπάρχει καμία τυχαία συζήτηση σε όλη τη διάρκεια της ταινίας – ακόμα κι αν περιστρέφεται γύρω από το αγαπημένο είδος τσαγιού μίας συμπαθητικής ηλικιωμένης κυρίας- που να μη μας δίνει ένα κλου για την επίλυσή του.
Όλα τα κλειδιά όμως βρίσκονται στα χέρια του ζευγαριού. Δημιουργώντας μία ακόμα δυνατή γυναικεία φιγούρα, ο Χίτσκοκ αφήνει το τιμόνι του τρένου στην Άιρις, αλλά της δίνει ως απαραίτητο συνεπιβάτη, συνοδοιπόρο, σύντροφο το μόνο άντρα που, παράλογα, την πιστεύει. Ακολουθώντας πιστά τους κανόνες των screwball comedy, οι ήρωες αρχικά αντιπαθιούνται θανάσιμα (εκείνη κακομαθημένη γλωσσού, εκείνος προκλητικό αρσενικό κοκόρι) για να καταλήξουν να στηρίζουν τον κορμό της ταινίας ως δύο ατσάλινες ράγες που πάνω τους τρέχει χωρίς φρένα μία δυνατή ερωτική ιστορία. «Σ’ αγαπάω γιατί μου θυμίζεις τον πατέρα μου» της λέει. Ποια κυρία θα μπορούσε να αντισταθεί σε τέτοιο κομπλιμέντο, να μην εξαφανίσει, οικειοθελώς, τον παλιό της εαυτό και να εμφανιστεί ξανά δίπλα στον άντρα της;»
Η ανάλυση της Στέλλας Στρούβαλη που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Ξέρατε ότι σε κάποιους παράλληλους κόσμους η φωτιά εξαγνίζει αντί να καταστρέφει;
Kύριο ερώτημα που ενυπάρχει στην ταινία μυστηρίου-thriller μικρού μήκους με τίτλο «Edith». Το πρώτο μέρος της τριλογίας κυκλοφόρησε στις 16 Μαΐου, προλογώντας τις επόμενες δυο ταινίες οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στην επόμενη διετία. Στην επιμέλεια αυτού του πρωτόγνωρου ταξιδιού είναι οι Percentage, ένα ελληνικό συγκρότημα που τολμά να πρωτοπορήσει, αναλαμβάνοντας τόσο το σενάριο, όσο και την μουσική επένδυση της ταινίας.
Οι πρώτες αναπνοές της ταινίας ξετυλίγονται σε ένα θέατρο. Εκεί ο ανατρεπτικός μάγος Sanford (Ρένος Χαραλαμπίδης) φαίνεται να έχει καθηλώσει τα βλέμματα. Ανάμεσα στο ενθουσιασμένο πλήθος βρίσκεται και η Edith ( Εύα Γαλάνη) μαζί με την μητέρα της (Θεοδώρα Σιάρκου), παρακολουθώντας με κομμένη ανάσα τα μαγικά κόλπα που ξεχωρίζουν σαν φλόγες μέσα από το σκοτάδι. Ένα από τα κόλπα όμως επιτάσσει την συμμετοχή ενός θεατή. Έτσι η Edith παίρνει μια απόφαση που θα ανατρέψει όχι μόνο τη δική της ζωή αλλά και του συμπρωταγωνιστή της William (Σωτήρης Σωτηριάδης). Η μοίρα θα ενώσει με τον πιο παράξενο τρόπο αυτούς τους δυο ανθρώπους, καθώς όλοι θα γίνουμε μάρτυρες μιας ανατρεπτικής ιστορίας.
Πίσω από το τιμόνι της σκηνοθεσίας βρίσκεται ο τραγουδιστής των Percentage Domenik Papaemmanouil, κάνοντας το ντεμπούτο του μέσα από μια τολμηρή, καινοτομική και συνάμα πρωτοφανή σκηνοθεσία για το ελληνικό κοινό.
Η μουσική της «Edith» ωστόσο, κλέβει την παράσταση, με τους Percentage να ηγούνται τις ατμοσφαιρικές νότες και τις αφηγηματικές μελωδίες που θα μας ταξιδέψουν.Ένας σκοτεινός ταχυδακτυλουργός που δαμάζει τη δύναμη της φωτιάς. Ένα μυστηριώδες κουτί με αβέβαιο περιεχόμενο. Μια γοτθική γυναικεία φιγούρα καλυμμένη από πέπλο μυστηρίου. Ένας ανυποψίαστος άντρας που αναζητά συγκινήσεις…
Αυτά είναι μερικά από τα βασικά υλικά κατασκευής του εξαιρετικού ψυχολογικού θρίλερ μικρού μήκους Edith, σκηνοθετημένο από τον τραγουδιστή των progressive ροκάδων Percentage,Domenik Papaemmanouil. Το Edith αποτελεί το πρώτο μέρος της επερχόμενης horror τριλογίας από την ομάδα των Percentage αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
Συνδυάζει αριστοτεχνικά στοιχεία ψυχολογικού τρόμου, μυστηρίου, δράματος και υπερφυσικού και υποστηριζόμενο από τις πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών αποδεικνύει ότι οι πρωτοποριακές ιδέες και οι ποιοτικές παραγωγές δεν απουσιάζουν από την ελληνική κινηματογραφική πραγματικότητα. Το συστήνουμε ανεπιφύλακτα στους φίλους του τρόμου και των θρίλερ γενικότερα.»
ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ «Η ΚΥΡΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ»
Εξάλλου, 10 λόγοι για να μην χάσετε το Η Κυρία Εξαφανίζεται είναι:
1. Για την επιτυχημένη μεταφορά του πρωτότυπου μυθιστορήματος
2. Για τη γεμάτη ένταση σκηνοθεσία του Χίτσκοκ.
3. Για τη ρεαλιστική χρησιμοποίηση των σκηνικών.
4. Για το γεμάτο ανατροπές σενάριο.
5. Για το χιούμορ που είναι διάχυτο στην ταινία.
6. Για τον αξιαγάπητο ρόλο της Μέι Γουάιτι.
7. Για το ειδύλλιο Μάργκαρετ Λόκγουντ – Μάικλ Ρεντγκρέιβ.
8. Για το αρχέτυπο του μυστηρίου πάνω σε τρένο που έχει εμφανιστεί πολλάκις στο σινεμά.
9. Για την ασπρόμαυρη φωτογραφία του Τζακ Κοξ.
10. Για το ότι είναι το καλύτερο δείγμα της βρετανικής περιόδου του Χίτσκοκ.
Υ.Γ. Την επόμενη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου η Ταινιοθήκη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 παρουσιάζει την αριστουργηματική αντιφασιστική ταινία του Φριτς Λανγκ Και οι δήμιοι πεθαίνουν (1938) σε σενάριο του μεγάλου συγγραφέα Μπέρτολντ Μπρεχτ.