Η προσπάθεια των από τα πάνω να επιβάλουν στους πολλούς καλούς ανθρώπους πως αυτό που ζούνε είναι κάτι… κανονικό βγάζει μάτι. Με κάθε τρόπο, με κάθε ευκαιρία, όπου και όσο μπορούν, προσπαθούν να ανοίξουν μία τρύπα στα μυαλά των πολλών καλών ανθρώπων και να τους βάλουν μέσα ότι αυτό που ζούνε όχι μόνο δεν μπορεί να αλλάξει, όχι μόνο είναι μία μόνιμη κατάσταση, αλλά είναι η νέα κανονικότητα με την οποία όλοι και όλες θα πρέπει να συμβιβαστούν και να ζήσουν, κάποιοι βέβαια θα πεθάνουν πριν την ώρα τους αλλά αυτό μικρή σημασία έχει για τα καθίκια, μαζί της.
Δυστυχώς στην απ’ εδώ πλευρά δεν υπάρχει ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια σε αυτήν την κανονικότητα, γι’ αυτό και μοιάζει – πιθανά και να είναι – κομμάτι δύσκολο το να βγουν οι πολλοί καλοί άνθρωποι στο δρόμο διεκδικώντας μία άλλη ζωή. Το προβληματικό αυτής της κατάστασης δεν αφορά μόνο το ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή αυτού του χαμού χαρακτήρισε ως απόλυτα «κανονικό» αυτό που ζουν οι πολλοί καλοί άνθρωποι, αλλά και κομμάτια της άκρας Αριστεράς και του ανταγωνιστικού χώρου που ένιωσαν και νιώθουν σαν… ψάρια μέσα στο νερό, αφορά και το ΣΥΡΙΖΑ που ορισμένες φορές, όχι πάντως την Κυριακή, σου δίνει την εντύπωση πως θέλει να πάρει την κυβέρνηση για να κυβερνήσει και όχι για να συγκρουστεί.
Όλες και όλοι που έχουν επιλέξει να ελπίζουν σε μία καλή – αριστερή διακυβέρνηση, όλες και όλοι που θα πάρουν αυτή την υπόθεση στα χέρια τους και θα ρίξουν αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, καλό είναι να βάλουν στο μυαλό τους, να βάλουμε στο μυαλό μας, πως αυτή η ιστορία δεν θα τελειώσει με την επιστροφή σε κάποια, άλλη, κανονικότητα. Το, ας πούμε, καλό σε αυτή τη μη επιστροφή είναι πως οι από τα πάνω μετά την ήττα τους δεν θα μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Και μην ξεχνάς, στις 25 Μαΐου δεν θα ψηφίσουμε, θα τους ισοπεδώσουμε!
Ο alterthess ιανός