Πολλές φορές τα βιβλία της μας έχουν συντροφέψει με την κόρη μου, νυχτερινά διαβάσματα προτού η μικρή κοιμηθεί (ή με προλάβει εμένα ο ύπνος από την κούραση της ημέρας). Η Βικτώρια με τις σκανταλιές της, η Σμαράγδα και το τρύπωμά της στο μυστήριο της αδερφικής εφηβείας, η Νίνα και η βαλίτσα της, σαν να γινόταν ο καθρέφτης μας, κι αυτό μας έφερνε γέλιο και συγκίνηση μαζί. Στο «Καράβι στον ουρανό» η μικρή μου είπε ότι κι η δική μας οικογένεια είναι μισοφέγγαρο, και στην «Κατάσκοπο των βιβλίων» θυμηθήκαμε τα χρόνια που έπρεπε να λέω όχι στο παιχνίδι μαζί της για να τελειώσω τα διαβάσματά μου… (κι αλήθεια ήταν πολύ ανακουφιστικό και για τις δυο μας που βρήκαμε αυτές τις ηρωίδες, μαμά και κόρη). Μ’ έναν τρόπο τα βιβλία της Λίνας ακουμπούσαν στις αγωνίες μας και κάπως με τις λέξεις τους τις έκαναν πιο ανάλαφρες. Οι ηρωίδες της είναι από τη μια πραγματικές, με πόδια που πατούν στη γη, κι από την άλλη νεραϊδένιες. Και, νιώθω, όσο περισσότερο γνωρίζω τη Λίνα, ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσα να πω και για την ίδια.
Βιογραφικό
Η Λίνα Μουσιώνη γεννήθηκε στη Λάρισα * Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο ΕΚΠΑ * είναι διδάκτωρ Λαογραφίας στο ίδιο πανεπιστήμιο*από το 1991 ως το 2009 εργάστηκε ως επιμελήτρια και συντονίστρια του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων στο Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας* Μελέτες και άρθρα της για το νεότερο πολιτισμό έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις* Είναι ιδρυτικό στέλεχος της ΝΟΥΤΟΠΙΑΣ, συλλόγου για την αισθητική και συναισθηματική καλλιέργεια των παιδιών* είναι μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων – ICOM * Από το 2016 εργάζεται ως παιδαγωγική υπεύθυνη των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών του Δήμου Λαρισαίων * Με την παιδική λογοτεχνία ασχολείται συστηματικά από το 2010.
