Ώσπου ξυπνάς ένα πρωί και λες:
δεν θα ξαναπώ καλημέρα
αυτή τη λέξη τη δοκίμασα
είναι μεγάλο κουτορνίθι
κι ύστερα
η ελπίδα
είναι ένα αρκετά καλοστημένο ντόμινο
-εν τέλει- θα στουκάρει στον ορίζοντα
κι εδώ αξίζει να ειπωθεί
κάτι για την αντοχή του χαρτιού
[δεν υπάρχει πιο ύπουλο ποσοστό από το 50-50]
από τέτοιες τρύπες γύρισαν κι άλλοι
κραδαίνοντας πελώρια γαλλικά κλειδιά
φοβερά μονότονοι
και κάπως υστερικοί για το μέλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΙΓΚΑΣ (Yiannis Stigas) “ΕΞΥΠΕΡΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ” εκδόσεις Μικρή Αρκτος Μάιος 2017