Ποια είναι η γνώμη σου για το σχέδιο Τραμπ και το ψήφισμα του ΟΗΕ για το μέλλον της Γάζας;
-Πιστεύω ότι αυτή είναι μια ανακύκλωση των αποικιακών και απαρτχάιντ πολιτικών του Ισραήλ, οι οποίες έχουν αγνοήσει το θεμελιώδες δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση, ένα δικαίωμα που είναι αναφαίρετο βάσει του διεθνούς δικαίου. Και πιστεύω ότι δύο χρόνια μετά τη συστηματική γενοκτονία, και 77 χρόνια μετά τη Νάκμπα, την καταστροφή και την εθνοκάθαρση, αυτό το σχέδιο παρουσιάζεται με μια βαθιά και σοβαρή περιφρόνηση για την παλαιστινιακή ιστορία, τα δικαιώματά μας και τις θυσίες μας. Είναι σαφές ότι η επιθυμία των ΗΠΑ και του Ισραήλ είναι να επιβάλουν μια λύση που θα υπονομεύσει περαιτέρω τον λαό μας. Δυστυχώς, έχουν την υποστήριξη σημαντικών αραβικών και ισλαμικών χωρών.
Πιστεύεις ότι εάν αυτά τα σχέδια επιτύχουν, οι ποινικές διαδικασίες που έχουν κινηθεί σε διεθνή δικαστήρια κατά των υπευθύνων της γενοκτονίας θα μπορούσαν να καταστούν αναποτελεσματικές;
Απολύτως όχι. Ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Σίριλ Σαμαφόζα ήταν πολύ σαφής, όπως και το Υπουργείο Διεθνών Σχέσεων και Συνεργασίας της Νότιας Αφρικής: οι διαδικασίες ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου θα συνεχιστούν. Αυτή η απόφαση υποστηρίζεται από χώρες όπως η Βραζιλία και η Τουρκία, οι οποίες αποφάσισαν να συμμετάσχουν μαζί με τη Νότια Αφρική στην ποινική της υπόθεση κατά του Ισραήλ. Όσον αφορά το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, μπορούμε να πούμε το ίδιο. Ο Νετανιάχου και ο Γκάλαντ (σημ: πρώην υπουργός Άμυνας του Ισραήλ) είναι εγκληματίες πολέμου που καταζητούνται για τις σφαγές που διαπράχθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια και τις οποίες συνεχίζουν και σήμερα. Το σχέδιο του Τραμπ δεν σβήνει τις συνέπειες των φρικαλεοτήτων τους, την άμεση ευθύνη τους για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της γενοκτονίας. Επομένως, οι κατηγορίες αναμφίβολα θα παραμείνουν σε ισχύ.
Ποιες θα μπορούσε να είναι οι επιπτώσεις του σχεδίου του Ντόναλντ Τραμπ στον παλαιστινιακό λαό;
Καμία, επειδή δεν προσφέρει τίποτα θετικό. Αντιθέτως. Ωστόσο, πιστεύω επίσης ότι οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα χρειάζονταν μια ανάπαυλα, κάποια ανακούφιση, κάποια παρηγοριά μετά τις δολοφονίες και την καταστροφή που έχουν υποστεί. Ο μέσος αριθμός των δολοφονιών ήταν 100 άνθρωποι την ημέρα, αυτό είναι τρομερό. Χρειάζονταν ένα διάλειμμα από την τόση βία, παρόλο που η γενοκτονία δεν έχει σταματήσει. Τώρα, η εφαρμογή του σχεδίου Τραμπ θα σημάνει την επανέναρξη της εξόντωσης. Η ζωή των Παλαιστινίων δεν θα βελτιωθεί με κανέναν τρόπο επειδή δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στα νόμιμα δικαιώματά μας, στον πολιτισμό μας και στην ιστορική μας κληρονομιά. Βρίσκω μόνο αναφορές στην άνευ όρων παράδοση. Κάτι που δεν θα συμβεί παρόλο που το 90% των κτιρίων στην πόλη της Γάζας έχουν καταστραφεί, και το 100% αυτών στη Ράφα έχουν ισοπεδωθεί. Η Μπέιτ Χανούν και η Μπέιτ Λαχία, δύο πόλεις στη βόρεια Λωρίδα, έχουν μετατραπεί σε ερείπια. Σε όλα αυτά, πρέπει να προσθέσουμε το γεγονός ότι η απαραίτητη ανθρωπιστική βοήθεια δεν φτάνει. Το Ισραήλ συνεχίζει να παραβιάζει την εκεχειρία. Το έχει κάνει 400 φορές, σκοτώνοντας αρκετές εκατοντάδες ανθρώπους.
Πως νιώθει ένας Παλαιστίνιος όταν το Ισραήλ δικαιολογεί αυτά τα εγκλήματα ως νόμιμο δικαίωμα στην αυτοάμυνα και κατηγορεί όσους το επικρίνουν ως «αντισημίτες»;
Οι κατηγορίες του Ισραήλ για «αντισημιτισμό» εναντίον οποιουδήποτε επικρίνει τα εγκλήματά του στερούνται διεθνούς υποστήριξης. Θα έλεγα ότι υπάρχει μια σχεδόν παγκόσμια συναίνεση, με εξαίρεση τις δυτικές κυβερνήσεις. Όλες οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως, από τη Διεθνή Αμνηστία μέχρι το Human Rights Watch και την ισραηλινή οργάνωση B’Tselem, κατανοούν ότι η κατηγορία κατά του σιωνιστικού κράτους για γενοκτονία δεν είναι υποκειμενική κριτική, είναι γεγονός. Το Ισραήλ πραγματοποιεί μια σχεδιασμένη εξόντωση στη Γάζα. Ακόμη και τα Ηνωμένα Έθνη, μέσω μιας ειδικής επιτροπής με επικεφαλής την Νοτιοαφρικανή νομικό Ναβανεθέμ Πιλάι, έχουν πιστοποιήσει τα εξαιρετικά σοβαρά εγκλήματα που έχει διαπράξει στην Παλαιστίνη.
Διανοούμενοι του βεληνεκούς του Ισραηλινού ιστορικού Ιλάν Παπέ, του Παλαιστίνιου φιλοσόφου Έντουαρντ Σαΐντ και εσύ, πάντα θεωρούσατε τη λύση των δύο κρατών ένα ρατσιστικό σχέδιο. Γιατί;
Απολύτως. Αλλά δεν είναι μόνο ο Ιλάν Παπέ και ο Έντουαρντ Σαΐντ που το έχουν πει αυτό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, μερικοί πολύ εξέχοντες στη διεθνή πολιτική, που θεωρούν τη λύση των δύο κρατών ένα ρατσιστικό σχέδιο. Είμαι σίγουρος ότι εσείς και οι αναγνώστες είστε εξοικειωμένοι με το σχέδιο που προσπάθησε να εφαρμόσει η λευκή μειονότητα στη Νότια Αφρική για να διαχωρίσει τη μαύρη πλειοψηφία: τις Μπαντουστάν, τις λεγόμενες ανεξάρτητες πατρίδες που το ρατσιστικό καθεστώς χρησιμοποίησε ως απομονωμένα καταφύγια για τον μαύρο πληθυσμό. Αυτό είναι πανομοιότυπο με τη λύση των δύο κρατών, η οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον εθνοθρησκευτικό διαχωρισμό δύο πληθυσμιακών ομάδων, όπου η μία από αυτές, οι Μουσουλμάνοι και οι Χριστιανοί, περιορίζεται στις «Μπαντουστάν», ενώ οι Ισραηλινοί Εβραίοι κυριαρχούν στην υπόλοιπη επικράτεια. Αυτός είναι ρατσισμός, επειδή κάνει διακρίσεις εις βάρος του αυτόχθονου πληθυσμού της Παλαιστίνης, ο οποίος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να επιστρέψει στις πόλεις και τα χωριά από τα οποία εκδιώχθηκε ως αποτέλεσμα της εθνοκάθαρσης που έκανε το Ισραήλ το 1948. Η λύση των δύο κρατών δεν λαμβάνει τίποτα από αυτά υπόψη. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι οι Ισραηλινοί Εβραίοι θα αποκτήσουν το 78% της ιστορικής Παλαιστίνης, αφήνοντας μόνο το 22% για τους Παλαιστίνιους. Αλλά ακόμα και τότε, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του 22% έχει ήδη απαλλοτριωθεί και προσαρτηθεί σε παράνομους ισραηλινούς οικισμούς. Το ερώτημα λοιπόν είναι: που μπορούμε εμείς οι Παλαιστίνιοι να ιδρύσουμε το κράτος μας;
Τι μπορεί να κάνει η διεθνής κοινωνία των πολιτών για να αλλάξει την κατάσταση που επιβάλλουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη υπέρ του Ισραήλ;
Η παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών εξέδωσε δήλωση το 2005 προτρέποντας τη διεθνή κοινότητα να μποϊκοτάρει το ισραηλινό απαρτχάιντ, να αποεπενδύσει σε αυτό το ρατσιστικό κράτος και σε διεθνείς εταιρείες που επωφελούνται από τις παραβιάσεις των θεμελιωδών παλαιστινιακών δικαιωμάτων, και να πιέσει τις κυβερνήσεις να επιβάλουν κυρώσεις μέχρι το Ισραήλ να συμμορφωθεί με τις διεθνείς του υποχρεώσεις. Αυτό θέλουν οι Παλαιστίνιοι. Θέλουν η διεθνής κοινωνία των πολιτών να μποϊκοτάρει τις πολιτικές διαχωρισμού του Ισραήλ, γιατί μόνο τότε μπορούμε να μιλήσουμε για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό ακριβώς συνέβη στη Νότια Αφρική με το απαρτχάιντ, και ήταν μια νίκη. Αλλά πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι η διεθνής κοινότητα χρειάστηκε περισσότερα από 30 χρόνια για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κινήματος BDS, με επικεφαλής τον μαύρο πληθυσμό της Νότιας Αφρικής, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Νότιας Αφρικής και το κίνημα κατά του απαρτχάιντ. Αυτό διαμόρφωσε τα γεγονότα στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν το ρατσιστικό καθεστώς στην Πρετόρια, πλήρως απομονωμένο διεθνώς, βρέθηκε αναγκασμένο να απελευθερώσει τον Νέλσον Μαντέλα, ο οποίος αργότερα έγινε ο πρώτος μαύρος πρόεδρος μιας πολυφυλετικής, πολυπολιτισμικής και πολυθρησκευτικής Νότιας Αφρικής. Αυτό μπορεί να κάνει η διεθνής κοινωνία των πολιτών αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι πολύ απρόθυμες να επιβάλουν κυρώσεις. Δυστυχώς, η Ευρώπη είναι εξαιρετικά υποκριτική όσον αφορά τη γενοκτονία. Όλοι γνωρίζουμε ότι η πολιτική απαρτχάιντ του Ισραήλ θα ήταν μη βιώσιμη χωρίς την υποστήριξή της. Δεν είναι ότι η Ευρώπη είναι συνένοχη στις σφαγές που διαπράττει το σιωνιστικό κράτος, αλλά ότι εμπλέκεται άμεσα. Έχει συμμετάσχει στα εγκλήματα πολέμου και στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχει διαπράξει το Ισραήλ με πλήρη ατιμωρησία. Η Γερμανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στο Ισραήλ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει επίσης να λογοδοτήσουν ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου επειδή επέτρεψαν να γίνουν οι σφαγές στη Γάζα.
Εξακολουθείς να ελπίζεις να δεις, παρά τα τρομερά εμπόδια, μια ελεύθερη Παλαιστίνη;
Φυσικά, ελπίζω να δω μια ελεύθερη Παλαιστίνη ανάμεσα στον Ιορδάνη ποταμό και τη Μεσόγειο θάλασσα. Περισσότερο από ελπίδα, είμαι πεπεισμένος ότι αυτό θα συμβεί. Και ότι θα είναι ένα κοσμικό και δημοκρατικό κράτος για όλους τους πολίτες του, ανεξάρτητα από τη θρησκεία, την εθνικότητα ή το φύλο τους. Ξέρω ότι δεν θα συμβεί αύριο ή μεθαύριο, επειδή, για να παραφράσω τον Αντόνιο Γκράμσι «ζούμε βυθισμένοι σε μια εποχή των τεράτων, περιμένοντας τον παλιό κόσμο να πεθάνει και τον νέο να αναδυθεί πλήρως». Βρισκόμαστε σε μια εποχή μεσοβασιλείας, μετάβασης. Πόσο θα διαρκέσει; Κανείς δεν ξέρει, αλλά ποιος θα φανταζόταν στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 ότι ο Μαντέλα θα γινόταν πρόεδρος της Νότιας Αφρικής ή ότι η ΕΣΣΔ θα κατέρρεε το 1989; Το να το σκεφτόμαστε τότε ήταν αδιανόητο. Το ίδιο ισχύει και για το σιωνιστικό αποικιακό σχέδιο στην Παλαιστίνη.
Κατάρ και Αίγυπτος καλούν το Ισραήλ να αποσυρθεί από τη Γάζα.
Το Κατάρ και η Αίγυπτος, χώρες εγγυήτριες της εκεχειρίας που παραβιάζει καθημερινά το Ισραήλ, ζήτησαν την άμεση και πλήρη αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τη Λωρίδα της Γάζας και την ανάπτυξη διεθνούς στρατιωτικής δύναμης σταθεροποίησης για την εδραίωση της εύθραυστης εκεχειρίας που τέθηκε σε ισχύ στις 10 Οκτωβρίου. Δήλωσαν ότι μέχρι την αποχώρηση του Ισραήλ και την επιστροφή της σταθερότητας στη Γάζα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι θα τεθεί σε ισχύ εκεχειρία. Το Ισραήλ συνεχίζει να σκοτώνει, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από το Ισραήλ από την έναρξη ισχύος της εκεχειρίας είναι περισσότεροι από 370. Οι περισσότεροι από αυτούς τους θανάτους, σύμφωνα με το Ισραήλ, οφείλονταν στη διέλευση της «κίτρινης γραμμής» πίσω από την οποία παραμένουν σταθμευμένα τα στρατεύματά του.
Πηγή: naiz.eus
