Το καπιταλιστικό σύστημα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα και αυτή η εξάρτηση είναι καθοριστική για τη γεωργία. Όσοι βρίσκονται στην κορυφή το γνωρίζουν, όμως δεν μπορούν και δεν θέλουν να απαλλαγούν από τα ορυκτά. Αυτός είναι ο λόγος που προωθούν μια «ενεργειακή μετάβαση» μέσω της οποίας θα ισχυροποιηθούν σε μια περίοδο κλιματικού χάους. Υπό αυτή την έννοια, ο καπιταλισμός, γράφει ο Raúl Zibechi, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί όταν αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της πατριαρχίας και της αποικιοκρατίας. Προσπαθεί να νομιμοποιηθεί με υποτιθέμενες πολιτικές κατά του σεξισμού και του ρατσισμού.
Ο καπιταλισμός φέρεται να προωθεί μια ενεργειακή μετάβαση για να ισχυροποιηθεί σε μια περίοδο κρίσης και κλιματικού χάους που μπορεί να απειλήσει την [υποτιθέμενη] νομιμότητά του. Υπό αυτή την έννοια, λειτουργεί με τις ίδιες μεθόδους που εφαρμόζει όταν αντιμετωπίζει τις διαμαρτυρίες ενάντια στην πατριαρχία και την αποικιοκρατία. Προσπαθεί να νομιμοποιηθεί με υποτιθέμενες πολιτικές κατά του σεξισμού και του ρατσισμού, και προσποιείται ότι το σύστημα συμμερίζεται ορισμένες πτυχές των φεμινιστικών αγώνων και των αγώνων των καταπιεσμένων λαών, με στόχο να αποκόψει ένα μικρό τμήμα «πιστών» που θα ενσωματωθούν στην κορυφή της πυραμίδας του συστήματος.
Η πρόσφατη Παγκόσμια Σύνοδος Κορυφής για το Κλίμα (COP 28), που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, απέδειξε ότι η προώθηση της φροντίδας για το κλίμα και της μετάβασης στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι βαθιά υποκριτική από τη στιγμή που η εκδήλωση πραγματοποιείται σε μια χώρα η οποία εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα, και ο Διευθύνων Σύμβουλος της National Oil Company διορίστηκε Πρόεδρος της COP.
Όπως επισημαίνει η οργάνωση GRAIN*, η COP έμοιαζε περισσότερο με μια εμπορική εκδήλωση παρά με μια διακυβερνητική σύνοδο κορυφής για το κλίμα. Μια συνάντηση παρόμοια με το Φόρουμ του Νταβός, όπου συναντώνται οι δισεκατομμυριούχοι. Η GRAIN προσθέτει ότι οι λομπίστες από τις βιομηχανίες των ορυκτών καυσίμων και του κρέατος έφτασαν τον αριθμό ρεκόρ των 2.756 ατόμων που γέμισαν τις αίθουσες και τους διαδρόμους («La COP del clima se convierte en otra Davos»).
Και καταλήγει ότι η COP έχει αιχμαλωτιστεί από τις πολυεθνικές στον κλάδο των τροφίμων και της αγροτοβιομηχανίας και ότι όλες οι διακηρύξεις της είναι κενές περιεχομένου, απλές παντομίμες και προπαγάνδα για χρήση και κατανάλωση ενός εύπιστου κοινού. Το κοινό αυτό, δυστυχώς, δεν είναι μικρό και αφθονεί ακόμη και στις οργανώσεις που ισχυρίζονται ότι είναι περιβαλλοντικές. Είναι κρίμα να υπάρχουν ακόμα κοινωνικά κινήματα που προσδίδουν αξιοπιστία σε αυτές τις συναντήσεις και μάλιστα συμμετέχουν σε αυτές τις εκδηλώσεις καλύπτοντάς τες με μια αμφισβητήσιμη νομιμότητα.
Νομίζω πως πρέπει να καταλάβουμε ότι ο πραγματικά υπαρκτός καπιταλισμός εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, ως ο κεντρικός πυρήνας του καπιταλισμού, εξαρτώνται εγγενώς από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο και ότι δεν μπορούν και δεν πρόκειται να απαλλαγούν από αυτό.
Πράγματι, η άνοδος των Ηνωμένων Πολιτειών ως παγκόσμια δύναμη συμπίπτει με την ανακάλυψη και την εκμετάλλευση του πετρελαίου και η κυριαρχία τους εδραιώθηκε με τη συμφωνία του 1945 με τη Σαουδική Αραβία.
Η ειδική στην ενέργεια Gail Tverberg υποστηρίζει ότι το υπάρχον σύστημα βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα, τα οποία χρησιμοποιούνται σε κάθε είδους δραστηριότητα, από το Διαδίκτυο και την παραγωγή ηλιακών πάνελ μέχρι την κατασκευή κτιρίων, την εξόρυξη πρώτων υλών και τη μεταφορά αγαθών.
Όμως η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα είναι καθοριστική, κυρίως, για τη γεωργία, καθώς η γεωργία έχει γίνει απίστευτα αποτελεσματική με την χρήση μεγάλων μηχανικών εξοπλισμών, που κινούνται συνήθως με ντίζελ, μαζί με μια σειρά χημικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων ζιζανιοκτόνων, εντομοκτόνων και λιπασμάτων, ισχυρίζεται η Tverberg στον ιστότοπο oilprice.com («10 Reasons Why the World Can’t Run Without Fossil Fuels»).
Η εγκατάλειψη της γεωργίας των πολυεθνικών θα σήμαινε ότι οι πλούσιες χώρες θα ζουν όπως τα περισσότερα αφρικανικά έθνη – που χρησιμοποιούν πολύ λίγα ορυκτά καύσιμα – ή ότι ο πληθυσμός τους θα ζει όπως οι αυτόχθονες και οι αγροτικοί πληθυσμοί της Λατινικής Αμερικής, όπου ο χρόνος εργασίας αφιερώνεται κυρίως στη γη και δεν χρησιμοποιούνται σχεδόν καθόλου ορυκτά καύσιμα ή χημικά προϊόντα στη γεωργία.
Ένα τελευταίο στοιχείο που συνδέει τον καπιταλισμό με την καταστροφή της φύσης παρέχεται από μια έκθεση που επιβεβαιώνει ότι οι περιβαλλοντικές παρανομίες είναι η τέταρτη πιο κερδοφόρα εγκληματική δραστηριότητα στον κόσμο.
Η έκθεση αναφέρεται στην παράνομη αποψίλωση των δασών, την εξόρυξη, την αλιεία και το εμπόριο άγριας ζωής που έχουν γίνει ένας τεράστιος οικονομικός κινητήρας ο οποίος, σύμφωνα με την Ιντερπόλ, το 2018 εκτιμήθηκε ότι αποφέρει έσοδα από 110 έως 281 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε παγκόσμια κλίμακα (“América Latina expande el marco legal contra los delitos ambientes»).
Όπως γνωρίζουμε, η ήπειρός μας (Λατινική Αμερική) είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στα εγκλήματα κατά της φύσης, λόγω της βιοποικιλότητάς της και της αφθονίας ορυκτών και νερού. Οι νομοθεσίες που προωθούνται από τις κυβερνήσεις δεν καταφέρνουν να περιορίσουν τις εξορυκτικές δραστηριότητες ούτε να μετριάσουν τις ζημίες στο περιβάλλον.
Είναι αναγκαίο να αναρωτηθούμε γιατί υπάρχει τόσος θόρυβος γύρω από την ενεργειακή μετάβαση και τη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Μεγάλο μέρος της δύναμης του συστήματος σήμερα έγκειται στην προώθηση ενός «οικολογισμού» που δεν αμφισβητεί τον καπιταλισμό, και χρησιμοποιεί τα πιο ετερόκλητα ονόματα (συμπεριλαμβανομένης της «πράσινης» ή «βιώσιμης εξόρυξης») για να πείσει τους περιβαλλοντιστές ότι πρέπει να πιστέψουν στις «προοδευτικές» πολιτικές.
Δεν είναι αλήθεια ότι μεγάλες εκδηλώσεις όπως η COP, ή οι παγκόσμιες διασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναίκες και κατά του ρατσισμού, δεν έχουν επιτύχει σπουδαία αποτελέσματα. Έχουν επιτύχει πολύ περισσότερα από όσα θα περίμενε κανείς, αλλά με έμμεσο τρόπο. Έχουν γεννήσει τους «προοδευτικούς» του κόσμου που αποσπούν την προσοχή εκείνων που βρίσκονται από κάτω χωρίς να προωθούν πραγματικές αλλαγές.
*Η GRAIN είναι μια διεθνής οργάνωση που υποστηρίζει τους αγρότες, τις αγρότισσες, τα κοινωνικά κινήματα και τους αγώνες τους για να επιτύχουν κοινοτικά ελεγχόμενα συστήματα διατροφής βασισμένα στη βιοποικιλότητα.
πηγή: https://comune-info.net/
