Ολοκληρώθηκε στις 19 Απριλίου η διεθνής Συνάντηση (Εξεγερμένης και Αποκαλυπτικής) Τέχνης, με τη συμμετοχή περισσότερων των 1000 καλλιτεχνών – μεταξύ τους και εκατοντάδες νεαρές και νεαροί καλλιτέχνες ζαπατίστας. Η Συνάντηση διήρκεσε επτά μέρες, και οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν τις πρώτες πέντε μέρες (13 με 17 Απριλίου) στο ζαπατιστικό καρακόλ 7 Χασίντο Κανέκ, και τις επόμενες δύο (18 και 19 Απριλίου) στο Πανεπιστήμιο της Γης, στην πόλη Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας της Τσιάπας.
Οι συμμετέχουσες και οι συμμετέχοντες προέρχονταν από 28 χώρες (Αγγλία, Αργεντινή, Βέλγιο, Βενεζουέλα, Βολιβία, Βραζιλία, Γαλικία, Γαλλία, Γερμανία, Γουατεμάλα, Ελλάδα, Ελβετία, Εκουαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, Ηνωμένες Πολιτείες, Ιαπωνία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Κολομβία, Μεξικό, Παλαιστίνη, Περού, Πολωνία, Σκωτία, Σουδάν, Τουρκία και Χιλή) και κάλυπταν πολλούς καλλιτεχνικούς τομείς (θέατρο, κινηματογράφος, μουσική, ζωγραφική, ποίηση, χορός, γλυπτική, γραφιστική, κεραμική, φωτογραφία, τσίρκο κ.ά.).
Στις 12 Απριλίου, μία ημέρα πριν την έναρξη της Συνάντησης, δημοσιεύτηκε ένα κείμενο που υπογράφει ο Καπετάνιος Μάρκος του EZLN, στο οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων:
Πριν ολοκληρώσω […], απευθύνομαι σε εσάς, καλλιτέχνες και επιστήμονες:
Αν επανεξετάσετε, με λίγη ειλικρίνεια και ταπεινότητα, τον λόγο και την πράξη αυτών των ιθαγενών, θα καταλάβετε ότι αυτοί δεν σας σκέφτονται μόνο σχετικά με την επόμενη μέρα, αλλά σας θεωρούν και απαραίτητους. Πιστεύουν άραγε ότι, με τη δική σας παρουσία και δραστηριότητα, θα υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να μην επαναληφθεί ο παλιός κόσμος στις προκλήσεις που διαβλέπουν για την επόμενη μέρα; Είναι ζήτημα ανθρωπιάς; Ή μήπως είναι μομφή για τον οίκτο, τη φιλανθρωπία και τη συμπόνια με την οποία τους έχετε απευθυνθεί σε ουκ ολίγες περιπτώσεις; Και, παρά το απαξιωτικό βλέμμα, αυτοί οι ιθαγενείς δεν σας εντάσσουν απλώς στην προσπάθειά τους. Αγωνίζονται επίσης για να σας δώσουν μια θέση στο μέλλον…
Ρίξτε μια ματιά στο τι σκέφτονται αυτοί που βρίσκονται από πάνω για την επόμενη μέρα. Δεν σας λαμβάνουν καν υπόψη τους. Κι ακόμα περισσότερο: σχεδιάζουν να σας αντικαταστήσουν. Ονειρεύονται μια Τεχνητή Νοημοσύνη που θα είναι αρκετά ανεπτυγμένη ώστε να μπορεί να προσομοιώνει την «κλίση», τη «σπίθα», το «πνεύμα», τη «δημιουργικότητα», την «ψυχή» ή όπως αλλιώς θέλουν να ονομάσουν «αυτό» που σας κάνει ανθρώπους.
Πιστεύετε ότι είστε ασφαλείς από την καταιγίδα; Ακούστε κάποιους που ήδη υποφέρουν από αυτήν. Ακούστε τις Αναζητήτριες, τους ιθαγενείς λαούς, όλους εκείνους τους ανθρώπους που ζουν από μέρα σε μέρα, δουλεύοντας από σκοτάδι σε σκοτάδι για πενταροδεκάρες. Θα καταλάβετε τότε ότι είναι ή ήταν κανονικοί άνθρωποι, που νόμιζαν ότι ήταν προστατευμένοι χάρη στη θέση που είχαν κατακτήσει με σκληρή προσπάθεια. Θα μάθετε πώς ήρθε ο εφιάλτης κλωτσώντας την πόρτα τους. Πώς έγινε η αγωνία καθημερινό φαινόμενο. Πώς άλλαξε το πρόγραμμα και την καθημερινότητά τους. Ακούστε τους να λένε: «Εμπιστεύτηκα στις κυβερνήσεις την ασφάλειά μου και αυτές χρηματοδότησαν τον πόνο μου». Καταλάβετε ότι κανείς δεν είναι ασφαλής πουθενά, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός του, το φύλο του, την κοινωνική του θέση, την playlist του.
Μια ιδέα για το πλήθος των εκδηλώσεων της Συνάντησης μπορείτε να πάρετε παρακολουθώντας τα βίντεο των Tercios Compas (των ζαπατιστικών «μέσων ενημέρωσης») στους παρακάτω συνδέσμους:
Από την πρώτη μέρα, 13 Απριλίου:
και:
Από τις 2 επόμενες μέρες (14 και 15 Απριλίου):
Από τις 16 Απριλίου:
Από τις 17 Απριλίου:
Από τις 18 Απριλίου:
Η Συνάντηση (Εξεγερμένης και Αποκαλυπτικής) Τέχνης ολοκληρώθηκε στις 19 Απριλίου με το στρογγυλό τραπέζι «Η καταιγίδα, η επόμενη μέρα και η τέχνη». Στο τραπέζι συμμετείχαν ο Υποδιοικητής Μοϊσές και ο Καπετάνιος Μάρκος από τον EZLN, ένα μέλος του δημοφιλούς μουσικού συγκροτήματος Los Zurdos, ο Iván Prado από τους Εξεγερμένους Παλιάτσους, η ηθοποιός Stefani Weiss, ο εικαστικός Antonio Ramírez και ο θεατρικός συγγραφέας Luis de Tavira.
«Μακάρι αυτή η Συνάντηση να ήταν χρήσιμη για αυτήν την αλλαγή που λέμε, γιατί αυτό το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι πλέον ζωή», δήλωσε ο Υποδιοικητής Μοϊσές του EZLN. Ο Μοϊσές, μαζί με τον Καπετάνιο Μάρκος, έθεσαν ένα ερώτημα στους παρευρισκόμενους: Θα σας επηρεάσει καθόλου το βλέμμα μας; «Ας ελπίσουμε ότι το βλέμμα μας θα σας χρησιμεύσει».
Το μέλος του συγκροτήματος Los Zurdos ανέφερε ότι αισθάνονται εργαζόμενοι στον τομέα του πολιτισμού. «Είμαστε προϊόν ενός συστήματος που μας διαβρώνει, που επιδιώκει να βγάλει το χειρότερο σε όλους μας… Η τέχνη στον καπιταλισμό είναι ένας κόσμος ονείρων και ψευδαισθήσεων, που προσπαθεί να μας κρατήσει κοιμισμένους», προειδοποίησαν.
Ο Iván Prado, από τους Εξεγερμένους Παλιάτσους (Pallasos en Rebeldía), πρότεινε να διδαχτούμε από τα παιδιά, που «διατηρούν μια βαθιά πίστη στο να ζούμε τα όνειρά μας». Οι καλλιτεχνικές εκφράσεις που παρουσιάστηκαν στη Συνάντηση είναι «ο σπόρος αυτής της μελλοντικής τέχνης». Η ραπ, τα ποιήματα, τα θεατρικά έργα, είναι σπόροι της τέχνης τη στιγμή που η κατάρρευση του καπιταλισμού μάς έχει κατακλύσει. «Σπέρνουμε αυτό το αύριο», πρόσθεσε. «Να ονειρευτούμε, κι έπειτα να φανταστούμε. Να ονειρευτούμε μια επόμενη μέρα όπου η τέχνη θα υπηρετεί την ανθρωπότητα, και να ζήσουμε αυτή την επόμενη μέρα και την τέχνη της με αίσθηση του χιούμορ, με αγάπη: με αγάπη επαναστατική, που καταπολεμά τον φόβο, και που μας κάνει να νιώθουμε τα κοινά».
Η Stefani Weiss, ηθοποιός του θεάτρου, δήλωσε ότι «το να δημιουργούμε τους εαυτούς μας στο θέατρο σήμαινε να ποντάρουμε στη δημιουργία από κοινού, μέσα από συλλογικές διαδρομές». Ήταν ένα τεράστιο προνόμιο, είπε η Weiss, να δει την οργάνωση των ζαπατίστας, να τους δει πίσω από άλλες μάσκες, να δει πώς μεταμορφώνονται, να τους ακούσει. «Η πορεία τους έχτισε και τη δική μας πορεία, μας συνόδευαν πάντοτε, και είναι για εμάς ένα αστέρι και ένας οδηγός που μας ξαναπροσφέρει την ικανότητα για αγώνα και εξέγερση».
Από την πλευρά του, ο εικαστικός καλλιτέχνης Antonio Ramírez, της Colectivo Callejero, μιας κολεκτίβας που υποστηρίζει την τέχνη της αντικαπιταλιστικής εξέγερσης, ανέφερε ότι δημιούργησε δύο έργα για τη Συνάντηση: έναν καμβά για την καταιγίδα που έρχεται και έναν άλλο καμβά με τίτλο «Η επόμενη μέρα». Ο Ramírez υποστήριξε ότι «η τέχνη αντιστέκεται στη βαρβαρότητα». Και κατέληξε: «Να ζήσουν τα κοινά, να πεθάνει ο καπιταλισμός».
Στην κατάμεστη αίθουσα του Πανεπιστήμιου της Γης, ο θεατρικός συγγραφέας Luis de Tavira εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την υπέροχη εμπειρία να παρακολουθήσει την τέχνη των νεαρών ζαπατίστας, που δημιούργησαν την εκπληκτική παράσταση: «Η φύση εξεγείρεται». «Συγκινήθηκα πολύ παρακολουθώντας αυτή τη δυναμική και σημαντική πολυπληθή παράσταση, εντυπωσιάστηκα από το πώς η μαγεία του θεάτρου, που είναι η τέχνη της συνάντησης, της επανένωσης, εμφανίζεται στις απαρχές της. Ήταν μια ισχυρή εμπειρία ανακάλυψης της θεατρικής στιγμής, η οποία είναι ταυτόχρονα παιχνίδι, διασκέδαση, τελετουργία, αναθύμηση και μνημόσυνο, ικανή να εκφράσει τον πόνο και την οργή που μας αφορά όλους. Παρακολουθήσαμε έκπληκτοι την ιδρυτική στιγμή του θεάτρου, που είναι η αρχαιότερη τέχνη όλων των πολιτισμών, και επιβεβαιώσαμε πώς το θέατρο είναι συνάντηση/επανένωση στο άμεσο εδώ και τώρα».
Το βίντεο με όλες τις εκδηλώσεις της τελευταίας μέρας:
