«Αν φύγουμε από την ΕΕ ούτε ασπιρίνη, ούτε άλλα φάρμακα δε θα μπορούμε να αγοράσουμε…». Aν, αν, αν… τούτο, εκείνο και το άλλο. Ίσως αν βγαίναμε από την ΕΕ, ακόμη και ο ήλιος να άρχιζε πλέον να βγαίνει ανάποδα, δηλαδή από την δύση….
Άρθρο του Παναγιώτη Μαυροειδή στο pandiera.gr
Ας μιλήσουμε λοιπόν με κάποια νούμερα για τις μαύρες λίστες της πανδημίας
Από τους σχεδόν 2,9 εκ θανάτους από Covid19 στον κόσμο (5/4/21), οι 630.000 θάνατοι είναι σε χώρες της ΕΕ. Δηλαδή, αν και συνολικά στην ΕΕ κατοικεί το 6% του παγκόσμιου πληθυσμού, σε αυτήν καταγράφεται το 22% των θανάτων.
Η πυκνότητα θανάτων από Covid19 παγκόσμια είναι 369 θάνατοι ανά 1 εκατ. πληθυσμού. Στην ΕΕ η πυκνότητα θανάτων είναι 1.413 θάνατοι ανά 1 εκατ. Πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν τετραπλάσια.
Σε ένα σύνολο 194 χωρών του κόσμου, 62 έχουν πυκνότητα θανάτων χειρότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Το 40% αυτών των χωρών αποτελούν 25 χώρες που ανήκουν στην ΕΕ (από τις 27 συνολικά που είναι μέλη της).
Στη λίστα των 45 χειρότερων κρατών από τα 194, σε ότι αφορά την πυκνότητα θανάτων, σχεδόν το 50% είναι χώρες μέλη της ΕΕ.
Ας δούμε ορισμένους αριθμούς για τις θετικές λίστες
Στον κατάλογο των 20 πρώτων χωρών σε ότι αφορά τα ποσοστά εμβολιασμού σε όλο τον κόσμο, περιλαμβάνονται μόνο 2 μικρές χώρες της ΕΕ (Μάλτα, Ουγγαρία).
Η ΕΕ των 27 κρατών μελών καταγράφει (6/4/21) 16 περίπου δόσεις εμβολίων ανά 100 κατοίκους. Η υπόλοιπη εκτός ΕΕ Ευρώπη αποτελούμενη από 20 κράτη (κατά τεκμήριο φτωχότερα0 καταγράφει 20 περίπου δόσεις εμβολίων ανά 100 κατοίκους.
Ειδικότερα, η φτωχή και εκτός ΕΕ Σερβία έχει 37 δόσεις εμβολίων ανά 100 κατοίκους με τη Γερμανία να έχει μόλις 17.
Τι όμως οδηγεί στην θανατηφόρα θρόμβωση της ΕΕ;
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρώντας ως ατζέντης μεγάλων ευρωπαϊκών και διεθνών πολυεθνικών του φαρμάκου, αποφάσισε να απαγορεύσει στις χώρες μέλη να κινηθούν και με αυτοτελή τρόπο στην εξασφάλιση εμβολίων και επιχείρησε να «μοιράσει την αγορά» κατά το δοκούν και φυσικά με προτίμηση στα ακριβά εμβόλια.
Καθώς είναι γνωστό ότι κάθε άνθρωπος των πολυεθνικών πουλάει και τη μάνα του, ο ανταγωνισμός για τα κέρδη πέταξε στον κάλαθο των άχρηστων τη συμφωνία για «μοιρασιές».
Η AstraZeneca αφού μπουκώθηκε με υπερπληθώρα παραγγελιών από Μεγάλη Βρετανία, ΕΕ και δεκάδες άλλες χώρες, άρχισε να πουλάει ή να μη πουλάει κατά το δοκούν. Όχι βέβαια με βάση την εθνική σημαία, αλλά το συμφέρον. Έτσι προτίμησε τα συμβόλαια με τη Μεγάλη Βρετανία επειδή είχαν σκληρότερες ρήτρες σε περίπτωση αθέτησης σε σχέση με αυτά της ΕΕ.
Η ΕΕ έκανε λόγο για απαγόρευση εξαγωγών εμβολίων σε άλλες χώρες. Ωστόσο, τόσο η AstraZeneca όσες και άλλες πολυεθνικές, χάρη στους ιερούς νόμους της ελεύθερης αγοράς, συνέχισαν να παράγουν σε Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία, Ιταλία και να πουλούν εκατομμύρια δόσεις εμβολίων εκτός ΕΕ σε πλούσιες χώρες πελάτες όπως Σιγκαπούρη, Σαουδική Αραβία και άλλες. Συνολικά το ένα τρίτο των εμβολίων εξάγεται.
Στις πολυεθνικές τα κέρδη με τις ευλογίες της ΕΕ, οι λαοί στο Γολγοθά του Θανάτου
Οι εκατόμβες νεκρών στις χώρες της ΕΕ, μαζί και στην Ελλάδα, συνεχίζονται, μήνες τώρα μετά την έγκριση των εμβολίων. Ακόμη και το Διεθνές Επιμελητήριο Εμπορίου εκτιμά ότι η αναρχία και ανισοτιμία την παραγωγή και διάθεση εμβολίων θα κοστίζει στην ανθρωπότητα έως και 9,2 τρις δηλαδή κάτι λιγότερο από το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το 90% των κατοίκων των φτωχών και αναπτυσσόμενων χωρών δεν πρόκειται να κάνουν ούτε μία δόση εμβολίου τον επόμενο χρόνο. Έως αρχές Μαρτίου το 60% των εμβολίων είχαν πάει σε χώρες που έχουν μόνο το 16% του πληθυσμού της γης.
Την ίδια στιγμή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί πως αν συνεχιστεί αυτό το αλαλούμ και η ανισοτιμία διάθεσης, η πανδημία θα αργήσει πολύ να αντιμετωπιστεί και θα πηγαίνουμε διαρκώς σε ένα φαύλο κύκλο κυμάτων μόλυνσης, lockdowns, ανοιγμάτων, εμβολιασμών, νέων μεταλλάξεων και πάλι από την αρχή.
Η ανοσία σε μία μόνο χώρα δεν έχει προοπτικά νόημα. «Αν ένας νοσεί, ο καθένας είναι σε κίνδυνο». Αν αυτή τη στιγμή δίνονταν 27 δις που είναι το έλλειμμα για τη χρηματοδότηση του εμβολιαστικού προγράμματος COVAX για τις φτωχές χώρες, οι ειδικοί λένε ότι αυτό θα έχει 166 φορές πολλαπλάσια απόδοση σε σχέση με την σημερινή τρέλα του «εθνικισμού των εμβολίων» (λοταρία κερδών είναι πιο σωστό να λέγεται)
Αντί να γίνεται συντονισμένη διεθνής προσπάθεια για την σωτηρία της ανθρωπότητας, ελέω κυριαρχίας πολυεθνικών, αστικών κυβερνήσεων και οργανισμών όπως η ΕΕ σε ρόλο υπηρέτη τους, οι εμβολιασμοί, εντελώς κυνικά, μετατρέπονται σε όργανα άντλησης κερδών και άσκησης εξουσίας. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: Το Ισραήλ έχει αγοράσει περίσσεια εμβολίων, αλλά δηλώνει πως δεν έχει υποχρέωση να τα διαθέσει σε Παλαιστίνιους και προτιμά να τα πουλήσει σε εκείνες τις χώρες που θα μεταφέρουν την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ! Η AstraZeneca πουλάει στη φτωχή Νότια Αφρική σε τιμή 2,5 φορές πάνω από τη Βρετανία και την ΕΕ με το επιχείρημα ότι η χώρα αυτή δεν επένδυσε στην παραγωγή του.
Αντί συμπερασμάτων
Αν δούμε τον κόσμο μας «από μακριά», θα δούμε δύο εικόνες. Η μια δείχνει τα πλούσια καπιταλιστικά κράτη να καταδικάζουν τα φτωχότερα στο έλεος της πανδημίας. Η δεύτερη, η εσωτερική εικόνα αυτών των πλούσιων κρατών, δείχνει ότι ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός εντός τους, καταδικάζει τα εργατικά και λαϊκά στρώματα σε μια δυσχερή θέση που καμία σχέση δεν έχει την πραγματική παραγωγική, τεχνολογική και οικονομική δυνατότητα για τα εμβόλια και την υγεία γενικά.
Το πιο απλό και πιο δύσκολο ταυτόχρονα, το πιο λογικό και λοιδορημένο ως το πιο παράξενο, το πιο φυσικό και ενοχοποιημένο ως ιδιαίτερο, θα ήταν να θεωρηθούν τα εμβόλια (και γιατί όχι το ένα κοινό τελικά και πιο ασφαλές εμβόλιο) κοινή ιδιοκτησία, η δε δωρεάν διάθεσή του αποτέλεσμα ενός κοινού μεθοδευμένου παγκόσμιου εμβολιαστικού προγράμματος σωτηρίας της ανθρωπότητας.
Εδώ όμως ακριβώς είναι που αρχίζει η σύγκρουση των δύο κόσμων. Από τη μια η λογική του ιδωτικού κέρδους και της ατομικής ιδιοκτησίας. Από την άλλη, η ανάγκη του δημόσιου κοινωνικού οφέλους και η συλλογική κοινωνική ιδιοκτησία.
Έξω από την ΕΕ δεν είναι χειρότερα αλλά καλύτερα, παρότι η έξοδος από μόνη της δεν αρκεί. Σίγουρα υπάρχουν και άγνωστες πτυχές σε μια επιλογή πραγματικής ρήξης (και όχι θεατρινίστικής παράστασης εντός τειχών αλά Βαρουφάκη/ Τσίπρα). Όμως είναι ακόμη πιο σίγουρο ότι εντός ΕΕ ευδοκιμούν χρέος, μνημόνια, επιτροπείες, τραπεζίτες, τοκογλύφοι, εργασιακές γαλάρες, ρατσιμός. Αλλά και κορωνοϊοί…
