«Ολοι αυτοί να βγάλουν το σκασμό!» φώναξε δύο φορές πολύ αυστηρά στο δελτίο ο Νίκος Χατζηνικολάου. «Από όπου κι αν προέρχονται οι φωνές των χθεσινών πανηγυρισμών που ήταν άλλες φωνές από τις προχθεσινές κι άλλες από τις σημερινές» συμπλήρωσε βάζοντας ίσως άθελά του στο ίδιο τσουβάλι τις «φωνές» όσων επικρότησαν τις συλλήψεις μελών της δολοφονικής οργάνωσης που μετά πάγωσαν με την αποφυλάκιση αλλά και όσους κατέκριναν τις συλλήψεις και χάρηκαν με τις αποφυλακίσεις.
Για ποιο λόγο όμως οι δημοκράτες πολίτες αυτής της χώρας δεν δικαιούνται να επικροτούν μέτρα και συλλήψεις που αποσκοπούν στην πάταξη εγκλημάτων ή δεν δικαιούνται να δυσανασχετούν όταν θεωρήσουν (κακώς ή καλώς) ότι μια τέτοια συμμορία πέφτει ξανά… στα μαλακά.
Φυσικά στη συνέχεια με το δικό του τρόπο χαρακτήρισε τους υπόδικους με την απολίτιστη και αλήτικη συμπεριφορά παρομοιάζοντας τους με τον Πάσαρη «γέρνοντας» τη ζυγαριά των ίσων αποστάσεων. Όμως θυμίζουμε εδώ ότι ο Πάσαρης δεν είχε ιδρύσει οργάνωση με ιδεολογία το μίσος. Ποινικά κακουργήματα είχε διαπράξει και δεν διακήρυσσε στρατολογώντας νεαρά παιδιά ότι θα σώσει την Ελλάδα από τα μιάσματα.
Η ανάσα ανακούφισης των «σκουρόχρωμων» θυμάτων των ταγμάτων εφόδου μετά την αρχή των συλλήψεων της ΧΑ ήταν μια ανάσα ελπίδας για όλους. Πάντως οι πιο αποκρουστικές και εμφυλιοπολεμικές κραυγές προέρχονται κάθε πρωί από τον συνεργάτη του στο ραδιόφωνο Γιώργο Τράγκα που ξεπερνά κάθε όριο ανοχής ακόμα και συντηρητικών δημοκρατών. Αν είναι λοιπόν να βγάλουμε το σκασμό ας τον βγάλουμε όλοι!