Προχθές, εφημερίδα της Μεγάλης Βρετανίας αποκάλυψε ότι είχε επαφή με τον πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Γκάνας ο οποίος, δεν είχε αντίρρηση να «στήσει» ποδοσφαιρικούς αγώνες της εθνικής ομάδας έναντι του γλισχρού ποσού των 150 χιλιάδων ευρώ.
Φυσικά άρχισαν αμέσως τα σχόλια για την πιθανότητα να «στήνονται» παιχνίδια στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, βγήκαν οι συνήθεις ανακοινώσεις, έγιναν οι διαψεύσεις κυκλοφόρησαν βίντεο, το κουτσομπολιό έδωσε και πήρε στα καφενεία και η άσπιλος FIFA ανακοίνωσε την διεξαγωγή έρευνας,όπως λέμε ΕΔΕ.
Αν και η υπόθεση αφορούσε παλιότερα φιλικά παιχνίδια της αφρικανικής ομάδας, η είδηση είναι είδηση, το μυαλό όλων πήγε κατευθείαν στα παιχνίδια του Μουντιάλ και αξίζει να σταματήσουμε λίγο στο θέμα αναλογιζόμενοι κάποια ζητήματα λογικής που ανακύπτουν. Δεν κατέχω και πολλά για το ζήτημα οπότε επικαλούμαι ρεπορτάζ από το στοιχηματζίδικο της γειτονιάς και ως αυτήκους μάρτυς καταθέτω τα παρακάτω λεχθέντα.
Η αποκάλυψη έγινε από αγγλική εφημερίδα. Γνωστοποιήθηκε την μέρα που η εθνική ομάδα της Αγγλίας έπαιρνε το εισιτήριο της επιστροφής και το γόητρο των Άγγλων βρικόταν στο ναδίρ. Δεν τους είχε σώσει ούτε η επιστράτευση και του αστροφυσικού Στήβεν Χόκινγκ από τον οποίο είχε ζητηθεί να φτιάξει μια εξίσωση για να κερδάει συνεχώς η ομάδα τους. Το έχουν περί πολλού το ποδοσφαίρο στην Αγγλία. Παρά ταύτα, φευ! Οπότε μια νίλα κρύβεται πίσω από ένα σκάνδαλο ή εξυπονοείται κάτι περισσότερο…;
Η αποκάλυψη, παραλλήλως, έγινε γνωστή μία ημέρα μετά από μια καταπληκτική εμφάνιση των γκανέζων ποδοσφαιριστών οι οποίοι πάτησαν τα γερμανικά πάντσερ και λίγο έλλειψε να τα κερδίσουν κιόλας. Τι να υποθέσουμε; Ότι το παιχνίδι ήταν «στημένο»; Αν ήταν, το μυαλό μας πάει περισσότερο ότι «στήθηκε» από του Γερμανούς οι οποίοι ήταν το φαβορί. Αν δεν «στήθηκε», τότε, οι Γκανέζοι διαθέτουν μια σούπερ ομάδα ικανή για τα πάντα. Αν διαθέτουν μια τέτοια ομάδα, τότε, είναι λογικό να δύνανται να «στήνουν» παιχνίδια γιατί απλούστατα μπορούν, αφού, δυνητικά, είναι ικανοί ακόμη και να εκβιάσουν τους αντιπάλους με τις ικανότητές τους. Στην περίπτωση που έχουν μια μέτρια ομάδα όλα δείχνουν πιο εύκολα διότι ένας μέτριος δεν ελπίζει σε πολλά οπότε φροντίζει να βγάλει όσα περισσότερα μπορεί. Αν όμως έχει μια σούπερ ομάδα τότε γιατί να μην «στήνουν» ένα παιχνίδι λέγοντας ότι θα καθήσουν να χάσουν, ενώ αυτοί με την βεβαιότητα των ικανοτήτων τους θα ποντάρουν επιπλέον πάνω στο «στήσιμο» αποκομίζοντας περισσότερα κέρδη. Διότι με 150 χιλιάρικα ο πρόεδρος της ομοσπονδίας της Γκάνας –κι αφού κρατήσει το δικό του ποσοστό- ζήτημα είναι αν μπορεί να πείσει τον σέντερ μπακ να κάνει ένα χαζοπέναλτυ. Αλλά, τι να σου κάνει ένα χαζοπέναλτυ άμα η επίθεση πετάει φωτιές. Άσε που αν κάποιος στήνεται τόσο εύκολα, τότε, πώς μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν έχει «στήσει» το «στήσιμο» εις βάρτος σου; Άμα είσαι σοβαρός απατεώνας όλα πρέπει να τα υπολογίζεις για να μην καταλήξεις ένας σοβαρός απατημένος απατεώνας.
Επιπλέον όλων αυτών των σκέψεων έρχονται κι άλλες χειρότερες. Άμα οι Γκανέζοι τα παίρνουν τότε αυτοί που τα δίνουν γιατί να μην τα δώσουν και σε άλλους; Ακόμη κι αν, οι άλλοι ζητάνε περισσότερα, εννοείται ότι περισσότερα θα είναι και τα κέρδη, αφού, λιγότερων το μυαλό θα πάει στο κακό άρα, θα ποντάρουν περισότερα άρα, τα διεθνή πρακτορεία στοιχημάτων θα μοιράζουν περισσότερα. Υποπτεύομαι ότι τέτοιες σκέψεις κατατείνουν στο άπειρο των πιθανοτήτων. Τέτοια, πάντως, σκέφτονται οι άνθρωποι στα καφενεία και όσοι ποντάρουν ένα ευρουλάκι στο Στοίχημα, ελπίζοντας…
Τέλος, ένας παίκτης της Γκάνας ακούει στο όνομα Μουντάρι. Συμπαθέστατος. Έκοψε βόλτες και στις βραζιλιάνικες φαβέλες μοιράζοντας δολλάρια στους φτωχοδιάβολους που συνάντησε διότι, είπε, δεν ξεχνάει τι φτώχεια έχει τραβήξει όταν ήταν παιδί και άσημος. Ο Μουντάρι, λοιπόν, θα καλείται από εδώ και πέρα να αποδεικνύει συνεχώς μέσα στα γήπεδα ότι δεν είναι μουρντάρης, δηλαδή ανήθικος. Δεν γίνεται να γνωρίζω αν είναι ή δεν είναι ο άνθρωπος αλλά από εδώ και πέρα όλοι θα τον στραβοκοιτάζουν, κακά τα ψέματα. Άμα ζοριστεί πολύ να μην σταναχωριέται. Σε τέσσερα χρόνια από σήμερα μπορεί να βάλει υπόψηφιος για δήμαρχος. Αν δεν βρει πόλη στη χώρα του μπορεί να έρθει στη δική μας. Ο Βόλος φερ’ ειπείν δεν υποκύπτει σε φήμες και δεν κολλάει σε λεπτομέρειες.