«Από τη σιωπή στη σιωπή» τιτλοφορείται η συναυλία του Γιάννη Παπαγεωργίου, ενός μουσικού που ανήκει στο ταλαντούχο νέο «αίμα» της πόλης.
συνέντευξη στην Κική Μουστακίδου
Μέλος του συγκροτήματος «Ούτε Σπόντα» και της ρεμπέτικης κομπανίας «Για.Για.Κω», ο καλλιτέχνης που συνεργάζεται αυτή την περίοδο με τον Δημήτρη Μπασλάμ και τον Δημήτρη Μυστακίδη παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα μουσικό πρόγραμμα που αποτελείται εξ ολοκλήρου από δικά του κομμάτια.
Ο τραγουδοποιός και ερμηνευτής που μεγάλωσε στην Κατερίνη και ζει στη Θεσσαλονίκη μιλάει στο Newsfish για το ιδιαίτερο όνομα της παράστασής του, για τις ακαδημαϊκές τους σπουδές επάνω στο αντικείμενο και για τα μουσικά πράγματα της συμπρωτεύουσας.
«Από τη σιωπή στη σιωπή». Γιατί ένας μουσικός επιλέγει να ονομάσει έτσι τη συναυλία του; Πού συναντά η σιωπή το τραγούδι;
Ο τίτλος της παράστασης προέρχεται από το ομότιτλο τραγούδι, το οποίο παίζουμε μέσα στο πρόγραμμα. Διάλεξα αυτόν τον τίτλο γιατί προκύπτουν διάφοροι συνειρμοί γύρω από τη λέξη «σιωπή». Η σιωπή νοηματοδοτεί το πριν και το μετά της γήινης ύπαρξης. Σπάει με τη γέννηση και επανέρχεται με το θάνατο. Η μόνη διαφορά είναι ότι η «πρώτη σιωπή» έχει παράσημο της την άγνοια, ενώ η δεύτερη την απώλεια και έτσι πονάει πάντα λίγο παραπάνω. Για κάτι τέτοιο έχει γραφτεί άλλωστε και το τραγούδι.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, η σιωπή συναντάει το τραγούδι στον ακροατή, και αυτό πολλές φορές λείπει, σε όλους μας. Να κάθεσαι να ακούς δηλαδή, είτε είναι τραγούδι, είτε είναι συζήτηση. Δύσκολο πράγμα.
Φωτό+Κεντρική φωτό: Αναστασία Δεληγιάννη
Είναι η πρώτη φορά που κάνεις solo εμφάνιση; Τι έχεις ετοιμάσει για το κοινό, ποιο θα είναι το μουσικό ύφος του live;
Μα δεν είμαι μόνος μου. Είμαστε ένα τετραμελές σχήμα. Η Στέλλα Τέμπρελη στο τσέλο, ο Κυριάκος Παυλίδης στο βιολί και ο Βασίλης Ζιγκερίδης στο κανονάκι. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι είναι η πρώτη φορά που όλο το μουσικό πρόγραμμα αποτελείται αποκλειστικά από δικά μου πράγματα.
Το πρόγραμμα αποτελείται από 26 δικά μου τραγούδια, τα οποία αποτυπώνουν, το κάθε ένα με τη σειρά του μια μικρή ιστορία, έναν έρωτα, μια αγανάκτηση. Τα τραγούδια έχουν γραφτεί σε διάφορες συνθήκες, τόπους, το κάθε ένα με διαφορετικό ενδεχομένως ερέθισμα, όμως, αυτό που τα συνδέει στο πρόγραμμα είναι η ενορχήστρωση τους για τη συγκεκριμένη ομάδα, η οποία υπήρξε και αρκετά χρονοβόρα. Η φιλοσοφία είναι ότι ξεκινούμε με βάση το λίγο, την ησυχία και θορυβούμε κατά τόπους!
Έχεις σπουδάσει μουσική και μάλιστα συνεχίζεις σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Τι νιώθεις ότι σου προσφέρει καλλιτεχνικά η ακαδημαϊκή γνώση πάνω στο αντικείμενο;
Ανήκουμε σε μια γενιά που είναι λίγο πολύ ψιλιασμένη σε ό,τι αφορά το μουσικό γίγνεσθαι, αλλά συνάμα και πιο εντατικοποιημένη σε σχέση με τις σπουδές της, άρα και με τη μουσική. Κάτι τέτοιο, βέβαια, είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί από τη μια σε τροφοδοτεί με γνώσεις, από την άλλη είναι επικίνδυνο να σε ευνουχίσει και να σε κατατροπώσουν οι νότες…
Η ακαδημαϊκή γνώση θα σου ανοίξει μπροστά σου πολλά βιβλία να διαβάσεις. Το ζήτημα είναι να έχεις ανοιχτά τα μάτια σου για να το κάνεις. Άλλοι κατεβάζουν ολόκληρες βιβλιοθήκες, άλλοι πάλι βρίσκουν το νόημα της ζωής τους σε μια σελίδα. Όπως βολεύεται ο καθένας.
Φωτό: Αναστασία Δεληγιάννη
Τι εύχεσαι να φέρει το 2016 στα μουσικά πράγματα της Θεσσαλονίκης;
Δεν πιστεύω πολύ στις ευχές να σου πω την αλήθεια. Η μουσική βαδίζει παράλληλα με την κοινωνία μας, κι επομένως τα μουσικά πράγματα δεν μπορούν να είναι ξεκομμένα από τον κόσμο. Κάθε μουσικό έργο το οποίο έχει μια κατεύθυνση και προτείνει μια άποψη, κατά μια έννοια παίρνει και μια θέση για την κοινωνία, για την πολιτική, για τον πολιτισμό. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, να αυξηθούν οι υγιώς αυτές σκεπτόμενες φωνές, που είναι πολλές αλλά θαμμένες σε κάθε γωνία, σαν τα αρχαία αγάλματα στη Θεσσαλονίκη.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Με το πέρας της προσεχούς εμφάνισης, ελπίζω σιγά-σιγά να μπούμε στο στούντιο για να ηχογραφήσουμε αυτή τη δουλειά που έχουμε ετοιμάσει. Θα πάρει βέβαια αρκετό διάστημα, αλλά το υλικό πλέον υπάρχει αυτούσιο. Παράλληλα, αυτό το διάστημα γράφω τη μουσική για ένα ντοκιμαντέρ που γυρίζεται για το Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης. Έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με διάφορα σχήματα που παίζουν ετερόκλητα είδη μουσικής, πολλές φορές με διαφορετικό τύπο κοινού, και αυτό τροφοδοτεί και εμένα αλλά και τα κομμάτια που γράφω με περισσότερες εμπειρίες. Αισθάνομαι επίσης τυχερός που είμαι δίπλα σε κάποιους ανθρώπους, όπως το Δημήτρη Μπασλάμ ή το Δημήτρη Μυστακίδη, από τους οποίους σα μαθητής/φίλος έχω να παίρνω πολλά πράγματα.
Fb page: Παπαγεωργίου Γιάννης / Papageorgiou Giannis
πηγή: Newsfish
Info
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου
Υπόγειο, Μελενίκου 13
Είσοδος: 3 ευρώ
fb event: https://www.facebook.com/events/1536001106715847/
Συμμετέχουν οι μουσικοί:
Ζιγκερίδης Βασίλης-κανονάκι
Παυλίδης Κυριάκος-βιολί
Τέμπρελη Στέλλα-τσέλο
Φιλική συμμετοχή
Ναταλία Λαμπαδάκη – τραγούδι