Μονότονη εναλλαγή τα κείμενα «γραμμής» των εφημερίδων. Από τη μία οι απεγνωσμένες εκκλήσεις των μιντιαρχών προς τον Αλέξη Τσίπρα να αφήσει πίσω του το «έξαλλο 4%», να προχωρήσει σε συμβιβασμό με «τη στήριξη του λαού» και να «κερδίσει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων και των Αμερικανών» και από την άλλη οι κατηγορίες για «ασφυξία της οικονομίας», για «πορεία προς τη ρήξη» και για αποφάσεις που θα έχουν «καταστροφικά» αποτελέσματα.
Το κλίμα τρομοκρατίας έρχονται να συμπληρώσουν ρεπορτάζ με δηλώσεις Ευρωπαίων και Ελλήνων –πάντα ανώνυμων- αξιωματούχων για «τεταμένη» και «οριακή» κατάσταση, για συζητήσεις «στο χείλος του γκρεμού», για τον Αρμαγεδδών που έρχεται και την Ευρώπη που φεύγει.
Την ίδια ώρα τίποτα δεν θα διαβάσει κανείς για τα καταστροφικά αποτελέσματα του μνημονίου και την εικόνα της κοινωνικής πραγματικότητας. Σαν από τις 25 του Γενάρη να τέλειωσαν αυτά. Κουβέντα για τους άστεγους, για το 1.000.000 ανέργων, για εκείνους που τρέφονται από τα συσσίτια, για εκείνους που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, για εκείνους που ζουν χωρίς ρεύμα.
Κουβέντα και για τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την ανακούφιση των μη εχόντων με τελευταία την προώθηση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την καθολική πρόσβαση των πολιτών στο δημόσιο Σύστημα Υγείας, μια πρωτοβουλία που δίνει «ανάσα» στους περίπου 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους.
Η εικόνα μέσα από το γυαλί και μέσα από τις γραμμές των εφημερίδων της διαπλοκής παραμορφώνεται, τόσο που αναρωτιέται κανείς αν πριν τρεις μήνες είχαμε όντως εκλογές. Όσο και αν συντονισμένα επιχειρούν για το αντίθετο η κυβέρνηση άλλαξε και η λαϊκή εντολή –νωπή ακόμα- που πήρε ήταν με βάση το πρόγραμμά της και σίγουρα δεν ήταν για κανένα μνημόνιο, κανονικό ή light. Η μόνη λαϊκή εντολή που έχει σήμερα η κυβέρνηση –και καλά θα κάνει να την τηρήσει- είναι να τελειώνει με τη λιτότητα που ευθύνεται για την ανθρωπιστική κρίση, τη διαπλοκή που ευθύνεται για την αξιακή κρίση και φυσικά τους πλούσιους που ευθύνονται για την οικονομική κρίση.