Ήταν 20 Ιουλίου του 2001. Οι δρόμοι της Γένοβας έχουν πλημμυρίσει από χιλιάδες διαδηλωτές κατά της παγκοσμιοποίησης και της συνάντησης των 8 ηγετών των μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη (G8), η πόλη ζει συγκλονιστικές στιγμές, και η Ιστορία καταγράφει. Δυστυχώς καταγράφει και μια απροκάλυπτη και μπροστά στις κάμερες, δολοφονία από πυρά αστυνομικού. Είναι ο 23χρονος Κάρλο Τζουλιάνι που πέφτει νεκρός.
14 χρόνια από την δολοφονία του Κάρλο Τζουλιάνι φέτος, μιας δολοφονίας που άφησε τα ίχνη της στη συλλογική μνήμη χιλιάδων σε όλο το κόσμο, σε όσους ήταν κι όσους δεν ήταν τότε στη Γένοβα. Μια δολοφονία, στο “περιθώριο” μιας G8, που θα μείνει στη μνήμη μας για την καταστολή και τη βία ενός τεράστιου κύματος αντίστασης αφήνοντας για το τέλος την εν ψυχρώ δολοφονία ενός νέου ανθρώπου.
Ήταν Παρασκευή 20 Ιουλίου 2001, η διαδήλωση είχε μια πρωτοφανή μαζικότητα και μαχητικότητα, συγκρούσεις είχαν ξεσπάσει ήδη μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων καταστολής, οι δρόμοι είχαν πνιγεί από τα χημικά, και …στη πλατεία Gaetano Alimonda ο Τζουλιάνι κρατώντας έναν πυροσβεστήρα, κατευθύνεται σε ένα περιπολικό. Ο αστυνομικός Mario Placanica σημαδεύει ευθέως τον 23χρονο αναρχικό και τον πυροβολεί στο κεφάλι. Ο Τζουλιάνι πέφτει νεκρός στην άσφαλτο, αλλά η καρδιά του συνεχίζει να χτυπά, συνεχίζει να χτυπά ακόμα και όταν ο δεύτερος αστυνομικός και οδηγός του αυτοκινήτου βάζει την όπισθεν περνώντας πάνω από το σώμα του, και έπειτα προς τα εμπρός περνώντας για δεύτερη φορά από πάνω του και σταματώντας τελικά λίγο πιο κάτω. Ο Τζουλιάνι ξεψυχά εκεί, μπροστά σε χιλιάδες διαδηλωτές που πάγωσαν, μπροστά σε χιλιάδες τηλεθεατές που είδαν ξανά και ξανά το όχημα να περνά πάνω από τον ήδη χτυπημένο Τζουλιάνι.
Ο αστυνομικός τέθηκε υπό κράτηση αλλά αθωώθηκε στην δίκη γιατί ο δικαστής έβγαλε απόφαση για θανάσιμο τραυματισμό από εξοστρακισμό της σφαίρας. Αθώος και ο οδηγός, γιατί -είπαν οι δικαστές, αψηφώντας την έκθεση του ιατροδικαστή πως η καρδιά του χτυπούσε ακόμη- ο Τζουλιάνι ήταν ήδη νεκρός… 40.000 ήταν η μόνη δικαιοσύνη που έδωσαν στην οικογένεια του Τζουλιάνι. Ο δολοφόνος αφέθηκε και ζει ελεύθερος και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι βρισκόταν σε αυτοάμυνα τη στιγμή που πυροβόλησε, συνεπώς δεν έκανε κατάχρηση εξουσίας χρησιμοποιώντας υπερβολική βία.
Χιλιάδες τραγούδια, βίντεο, συνθήματα, γκράφιτι δημιουργήθηκαν: «Ο Κάρλος Τζουλιάνι Ζει».
Στο άλμπουμ «Garlo Giuliani, Il Ribelle di Genova» («Κάρλο Τζουλιάνι, Ο Αντάρτης της Γένοβας»), και υπότιτλο: «Εδρασα εν συνειδήσει αυτών που συνέβαιναν», υπογραφή Κάρλο Τζουλιάνι, γράφει η Κιάρα Ινγκράο, δημοσιογράφος και κόρη του μεγάλου αριστερού πολιτικού της Ιταλίας: «Οι κουβέντες της Χάιντι, του Τζουλιάνο, της Ελένα, ο ρέμπελος και έξαλλος βίος του Κάρλο, τα πάθη εκείνου του Ιουλίου, κουβαλούν μαζί τους αυτούς τους εύθραυστους σπόρους, τους σπόρους που συντρίβονται αλλά δεν πεθαίνουν κι ανοίγουν ρωγμές στη σύγχρονη εποχή για να περάσουν μέσα τους οι άνθρωποι του μέλλοντος».
Πηγή: Στο Κόκκινο