Η επιλογή αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς να συγκρουστεί με την πραγματικότητα, όπως ο μεθυσμένος με το στύλο του… ΑΔΜΗΕ, βγάζει μάτι όπως και να τη δεις. Το Μέγαρο Μαξίμου, ουσιαστικά από τις αρχές Γενάρη, βρίσκεται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς αποκλεισμού, όπου τίποτα από αυτά που συμβαίνουν έξω, στην ελληνική κοινωνία, δεν περνάει μέσα από τους τοίχους της πρωθυπουργικής έπαυλης. Ο κόσμος, από τη μία άκρη της Ελλάδας έως την άλλη, γελάει όταν ακούει για τη μεγάλη επιτυχία με το πρωτογενές πλεόνασμα, όμως μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, εξαιτίας αυτού του ιδιότυπου αποκλεισμού, πανηγυρίζουν και απορούν γιατί κανένας άλλος δεν πανηγυρίζει μαζί τους. Ο κόσμος, από τη μία άκρη της Ελλάδας έως την άλλη, έχει μέσα στο σπίτι του αυτό το 27,5% της επίσημης ανεργίας, όμως μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου πανηγυρίζουν για την… έκρηξη των προσλήψεων που δείχνουν τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας και απορούν γιατί κανένας άλλος δεν πανηγυρίζει μαζί τους.
Αυτές οι απορίες, όσο πλησιάζει η 25η Μαΐου, θα αρχίσουν να μετατρέπονται σε φόβο και παράνοια γι’ αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Αυτό φαίνεται και από τον πανικό των καθικιών της Νέας Δημοκρατίας κάθε φορά που βλέπει το φως της δημοσιότητας μία δημοσκόπηση που δίνει καθαρό προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ, των καθικιών της Νέας Δημοκρατίας που συμπεριφέρονται σαν να έχει έρθει το τέλος του κόσμου μάλλον γιατί κατά βάθος γνωρίζουν πως έρχεται το δικό τους τέλος. Το τέλος των ημερών της αφθονίας τους. Από μία άποψη θα το διασκεδάσουμε, από μία άλλη πρέπει να έχουμε το νου μας καθώς Νέα Δημοκρατία και παρακράτος είναι νύχι – κρέας. Με δεδομένο ότι η απ’ εδώ πλευρά δεν έχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, όπως στις εκλογές του Μαΐου του 2012, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και προετοιμασμένες για όλα. Περιθώριο για νίκες σε εισαγωγικά δεν υπάρχει.
Ο alterthess ιανός