Στο ποδόσφαιρο οι περισσότερες, αν όχι όλες οι ομάδες, συνηθίζουν να έχουν τα δικά τους προσωνύμια. Επιθετικούς προσδιορισμούς που υποδηλώνουν την ταυτότητα τους. Το 1932 στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, στην πόλη Kosovska Mitrovica, ιδρύθηκε ένας σύλλογος από τους μεταλλωρύχους της περιοχής. Ονομάστηκε FK Rudar Kosovska Mitrovica. Το Rudar έδωσε στην ομάδα το προσωνύμιο που την ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Η ιστορία των Rudari (μεταλλωρύχοι) είχε μόλις ξεκινήσει.
Τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του, ο σύλλογος δεν είχε δικό του γήπεδο και έτσι αγωνιζόταν στο Zvecan, μια κωμόπολη πολύ κοντά στην Kosovska Mitrovica. Μια ιστορία που έμελλε να επαναληφθεί 61 χρόνια μετά… Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Από το 1938 η ομάδα μετακόμισε σε ένα μικρό γήπεδο μέσα στην πόλη, όπου και παρέμεινε μέχρι την έναρξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Το 1962 ο σύλλογος μετονομάστηκε σε FK Trepca, παίρνοντας το όνομα της εταιρείας που διαχειρίζεται μέχρι και σήμερα το σύνολο των ορυχείων της περιοχής. Το Trepca Stadium, που πλέον φιλοξενούσε τους αγώνες των Rudari, ήταν ένα μεγάλο γήπεδο, τρίτο σε χωρητικότητα στην Σερβία.
Εκεί ο σύλλογος έζησε τις σπουδαιότερες στιγμές της ιστορίας του, με αποκορύφωμα την άνοδο στην πρώτη κατηγορία του Γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος, όπου αγωνίστηκε την περίοδο 1977-78. Μπορεί να υποβιβάστηκε την ίδια χρονιά στην Β κατηγορία, ωστόσο κατάφερε να φτάσει στον τελικό του κυπέλλου Γιουγκοσλαβίας, όπου ηττήθηκε από την Rijeka στην παράταση με 1-0. Εκείνη ήταν η “χρυσή” εποχή για τους Rudari, που την ίδια περίοδο προσέφεραν και τρεις διεθνείς ποδοσφαιριστές στην εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας.
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή, εξαιτίας του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο από τον Φεβρουάριο του 1998 μέχρι και τον Ιούνιο του 1999, έθεσαν την ύπαρξη της FC Trepca, στην οποία αγωνιζόταν κυρίως Σέρβοι ποδοσφαιριστές, σε κίνδυνο. Λόγω της πολυπολιτισμικής φυσιογνωμίας της περιοχής, στον σύλλογο αγωνιζόταν και Κοσοβάροι Αλβανοί οι οποίοι φυσιολογικά αποχώρησαν. Μετά την διχοτόμηση της πόλης, δημιουργήθηκε μια ομάδα με το ίδιο όνομα η οποία συμμετέχει στο πρωτάθλημα Κοσσόβου, ενώ στην κατοχή της πέρασε και το γήπεδο της αυθεντικής ομάδας, καθώς εδρεύει στο Νότιο τμήμα της πόλης.
Αίφνης η FC Trepca έμεινε χωρίς έδρα, μέσα στην ίδια της την πόλη. Η μετακόμιση για τους αγώνες, στο μικρό γήπεδο του Zitkovac, ήταν υποχρεωτική. Το 2010 η ομάδα συγχωνεύτηκε με την FK Partizan Kosovska Mitrovica και εν έτη 2014 συμμετέχει στην Zona Morava του σερβικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, ενώ στα τέλη Σεπτέμβρη αποκλείστηκε μόλις με 1-0, από τους 16 του κυπέλλου Σερβίας, από την Vojvodina, ομάδα πρώτης κατηγορίας!
|
|
|
Η έδρα της FC Trepca στο Zitkovac |
Την περασμένη Κυριακή βρέθηκα στο Zitkovac για να παρακολουθήσω τον αγώνα της FC Trepca με την Polet Cacak στα πλαίσια της Zona Morava, μετά από πρόσκληση του Igor Uljarevic. Ο Igor με υποδέχθηκε με περίσσια ευγένεια, πρόθυμος να με ενημερώσει για όλα όσα αφορούν τον σύλλογο της καρδιάς του. Η ομάδα κέρδισε με 3-0. “Δεν μας ενδιαφέρει να ανέβουμε κατηγορία, τα έξοδα θα είναι δυσβάσταχτα” μου εξηγεί μετά την λήξη του παιχνιδιού. Και έχει δίκιο. Οι αποστάσεις είναι μεγάλες. Η Polet έπρεπε να ταξιδέψει 170 χλμ για να φτάσει στο Zitkovac, ενώ η FC Trepca την επόμενη αγωνιστική θα κληθεί να διανύσει άλλα 200 χλμ, για να αγωνιστεί με την σειρά της, εκτός έδρας.
|
|
|
Στιγμιότυπο από την αναμέτρηση με την Polet Cacak |
Η FC Trepca φιλοξενήθηκε τον περασμένο Μάρτιο από τον Ερυθρό Αστέρα, σε έναν φιλικό αγώνα στο Βελιγράδι. Το ίδιο συνέβη πέρυσι με την Partizan. Ο σεβασμός της σέρβικης κοινότητας στον σύλλογο, είναι δεδομένος.
|
|
|
Από το φιλικό με την Partizan. Στο κέντρο, ο Igor. |
|
|
|
Η φιλική αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα, τον Μάρτιο του 2014 |
Ο Igor αγωνίζεται στην Trepca, αλλά αυτή δεν είναι η μόνη του ιδιότητα. Είναι επίσης γενικός διευθυντής της λίγκας στην περιοχή Κόσσοβο- Μετόχια και το σημαντικότερο απ’ όλα, προπονεί 25 από τα 200 παιδιά που ανήκουν στην ακαδημία του συλλόγου.
Σωστά διαβάσατε. Περισσότερα από 200 πιτσιρίκια όλων των ηλικιών ανήκουν στην ακαδημία της ομάδας, οι εγκαταστάσεις της οποίας εδρεύουν στο Zvecan. Και όταν λέμε εγκαταστάσεις, μην πάει στο μυαλό σας σε σύμπλεγμα γηπέδων και πολυτέλειες. Ένα όλο κι όλο γήπεδο, σε κακή κατάσταση, με σημαντικές ελλείψεις. Κι’ όμως, περισσεύει η όρεξη, το ταλέντο και η διάθεση για προσφορά. Όλοι, του Igor συμπεριλαμβανομένου, δουλεύουν αφιλοκερδώς.
|
|
|
Ο Igor με ξεναγεί στο μέρος όπου φιλοξενούνται περισσότερα από 200 παιδιά των ακαδημιών της ομάδας |
Όσα από τα παιδιά έχουν την δυνατότητα, προσφέρουν μηνιαίως ένα συμβολικό ποσό της τάξεως των 8 €. Όσα δεν μπορούν : “δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα” μου λέει ο Igor. “Δεν μας ενδιαφέρουν τα χρήματα. Η FC Trepca είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Δεν μας απασχολεί να φέρνουμε ξένους παίκτες εδώ, αλλά να υπάρχει διαδοχή και ευκαιρίες στα δικά μας παιδιά.. Κάποιοι από τους παίκτες της ακαδημίας, είναι συμπαίκτες μου στην ομάδα των ανδρών πλέον, κάποιοι άλλοι θα γίνουν προπονητές σε κάποια από τα κλιμάκια μας. Μας αρέσει να λειτουργούμε σαν μια οικογένεια. Έτσι θα διατηρήσει η ομάδα την ταυτότητα της.”
|
|
|
Κι’ όμως, αυτές οι πόρτες ανοίγουν για περισσότερες από 200 ψυχές, καθημερινά. |
|
|
|
Τα προβλήματα του τάπητα που αριθμεί 11 χρόνια ζωής, είναι εμφανή. |
Η ακαδημία συμμετέχει με μεγάλη επιτυχία στην mini maksi liga, ένα project για παιδιά που έχει τιμηθεί από την UEFA το 2011 ως το τρίτο σημαντικότερο στην Ευρώπη και θεωρείται το καλύτερο στα δυτικά Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Ο Igor με ξεναγεί στις εγκαταστάσεις. Μου δείχνει με καμάρι μια φωτογραφία. “Αυτή είναι η γενιά 1997-98, εγώ τους προπονούσα” μου λέει, δείχνοντας με το δάχτυλο του έξι παιδάκια, τα οποία την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, αγωνίζονται στις ομάδες νέων, συλλόγων της πρώτης κατηγορίας του σέρβικου πρωταθλήματος. Δύο εξ αυτών μάλιστα, είναι ήδη διεθνής με την ομάδα νέων της Σερβίας. Ο Igor Vukomanovic της Borac και ο Nemanja Jaksic του Ερυθρού Αστέρα.
Έφυγα το πρωί από το προπονητικό κέντρο της ομάδας, συγκινημένος και γεμάτος συναισθήματα. Είναι βέβαιο ότι θα το επισκεφθώ ξανά, για να παρακολουθήσω μια προπόνηση της ακαδημίας. Ο Igor μου δώρισε μια φανέλα της ομάδας. Ομάδας? Λάθος, η FC Trepca είναι κάτι παραπάνω από μια ομάδα. Και ως τέτοια, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.