Με αφορμή την επιπολαιότητα των καναλιών να δώσουν τον λόγο και να υιοθετήσουν τις φαντασιοπληξίες μιας άγνωστης που αυτοπαρουσιάστηκε ως ψυχίατρος της «οικογένειας» της δολοφονημένης μικρής Άνι, αλλά και του ιντερνετικού συρφετού που αναμετέδιδε και πλημμύρισε τον κόσμο με τις ίδιες ειδήσεις – μαϊμούδες, μου ήρθε στο νου ένα ανέκδοτο από τις σχολές δημοσιογραφίας.
Είναι λέει, σε ένα αμφιθέατρο ένας καθηγητής και διδάσκει ενώ παράλληλα γλυκοκοιτάζει μια όμορφη κοπέλα που παρακολουθεί μαζί με δεκάδες άλλους φοιτητές το μάθημα. Κάποια στιγμή σπεύδει και αγκαλιάζει το ωραίο κορίτσι και το φιλάει με πάθος. Μετά ζητά από τους φοιτητές να γράψουν όσο πιο γρήγορα γίνεται την είδηση που λίγο πριν είχαν δει με τα μάτια τους. Ένας έγραψε για ποινικό αδίκημα, σεξουαλική παρενόχληση ή προσβολή των ηθών και οπωσδήποτε σκάνδαλο στο εκπαιδευτικό σύστημα. Αλλος για τα καλά του αυθορμητισμού, της απλότητας και της δημιουργικής οικειότητας στις σχέσεις σπουδαστών με τους ενήλικους φοιτητές τους κ.ο.κ.
Στο τέλος, υποτίθεται ότι ο καθηγητής, ξεροβήχοντας τους τραβάει ένα… χέσιμο, σε ολόκληρη την τάξη, για δημοσιογραφική ανικανότητα, αποκαλύπτοντας ότι η χαριτωμένη σπουδάστρια είναι η νόμιμη σύζυγός τους. Και ζήσανε αυτοί καλά και ‘μεις χειρότερα; Γιατί χειρότερα; Διότι ο εμπορικός ανταγωνισμός των δημοσιογραφικών δικτύων, διεθνώς και ίσως ακόμα περισσότερο στη δική μας εξαχρειωμένη οριστικά μιντιακή πραγματικότητα της Διαπλοκής, έχει προ πολλού καταστρέψει τις βασικές έννοιες της δημοσιογραφικής λειτουργίας. Η ταχύτητα μετάδοσης και ο εντυπωσιασμός, ώστε να ερεθιστούν τα μηχανάκια μέτρησης της κυκλοφορίας, της τηλεθέασης, της επισκεψιμότητας, της ακροαματικότητας, δηλαδή των άμεσων και έμμεσων πωλήσεων των επιχειρήσεων ΜΜΕ, έχει κατισχύσει της ποιότητας και του βάθους της είδησης.
Όπως αντιλαμβάνεστε τα Μέσα Ενημέρωσης (και τα στελέχη τους) δεν πάσχουν μόνο από «παπαγαλισμό», διαφθορά και δογματική προσήλωση στα μνημονιακά αντικοινωνικά σχέδια, λόγω ταύτισης ταξικών συμφερόντων με τα μεγάλα αφεντικά της ντόπιας ολιγαρχίας και της διεθνούς πλουτοκρατίας (όπως έγραφα προχθές στην Εφημερίδα μας), αλλά και από επιπολαιότητα, αμορφωσιά, κυνισμό, άγνοια συνταγματικού, νομικού πολιτισμού και δεοντολογικών κανόνων, αγριανθρωπισμό και πλήρη αποστασιοποίηση από κάθε έννοια κοινωνικής ευθύνης και δημοσίου συμφέροντος. Με ένα… ταληράκι -που λέγανε παλιά- σου γράφω ό,τι θέλεις, αφεντικό!
Η άγνωστη αυτή γυναίκα που παραπλάνησε με μερικά τηλεφωνήματα σήμερα το πρωί ολόκληρο το μιντιακό σύστημα (παρουσία και του πρώην προέδρου της ΕΣΗΕΑ και καταξιωμένου δημοσιογράφου Πάνου Σόμπολου, στην πρώτη της εμφάνιση στο MEGA), ανεξάρτητα από τα κίνητρά της που δεν είμαστε σε θέση να διαγνώσουμε, έπρεπε να έχει κάνει τη… σχετική φάρσα πολύ νωρίτερα. Ίσως τότε, να είχαν ζητήσει συγνώμη τα κανάλια και τα άλλα μνημονιακά και κίτρινα ΜΜΕ πολύ νωρίτερα και έτσι να είχαν υποχρεωθεί να ελέγχουν τις ειδήσεις τους εγκαίρως πριν ξευτιλιστούν οι Διευθύνσεις Ειδήσεων & Ενημέρωσης οι οποίες «κατόπιν όλων αυτών εκφράζουν τη λύπη τους για το γεγονός ότι μια γυναίκα, θέλησε να χρησιμοποιήσει και να εξαπατήσει τους σταθμούς μας, αλλά και άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς με τέτοιο τρόπο, για μια υπόθεση που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο, παίζοντας με την μνήμη της 4χρονης για να κερδίσει λίγα λεπτά δημοσιότητας».
Υ.Γ. 1: Βάζουμε στοίχημα ότι η «ψευτοψυχίατρος» θα… ξεσκιστεί με τους γνωστούς τρόπους που την πληρώνουν οι «αποδιοπομπαίοι» από τη μιντιακή ζούγκλα, χωρίς ουδείς πάλι να μπει στον κόπο να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της, ως κατηγορουμένης;
Υ.Γ. 2: Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στα ΜΜΕ και των κανόνων δεοντολογίας, η ανασφάλεια λόγω χρεοκοπίας της Διαπλοκής, η δραματική μείωση της σύνθεσης του δημοσιογραφικού δυναμικού και η κατάρρευση των άλλων μέτρων προστασίας του δημοσιογραφικού προϊόντος, δεν αφήνουν πια πολλά περιθώρια αντίστασης των δημοσιογράφων στην γραμμή του αφεντικού, του διευθυντή και στην γενικευμένη… επιπολαιότητα που επιβάλλει ο ανταγωνισμός της πρωτιάς στη μετάδοση της εντυπωσιακής είδησης. Αυτό όμως το πληρώνουμε όλοι μας κι όχι μόνο οι κακοί ή οι φοβισμένοι δημοσιογράφοι.
Υ.Γ. 3: Προτείνω στους συναδέλφους της νέας ΕΡΤ να αρχίζουν να ετοιμάζουν σειρές σχετικών εκπομπών-ερευνών για την κατάσταση της ελληνικής δημοσιογραφίας στα χρόνια του Μνημονίου και της Διαπλοκής των Ομίλων των ΜΜΕ. Είμαι πρόθυμος να τους βοηθήσω αφιλοκερδώς.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών