Το πρώτο Η επιστολή/απάντηση του Αλέξη Τσίπρα στην πρόσκληση του Φώτη Κουβέλη για διάλογο για την προοδευτική διακυβέρνηση και κάτι άλλα ταρατατζούμ, αποτελεί ένα ιδιαίτερο πολιτικό ντοκουμέντο, έχει ένα ιδιαίτερο πολιτικό βάρος, όχι φυσικά ως επιστολή/απάντηση στην πρόσκληση του κυρ Φώτη, αλλά ως πρόταση για μία διαφορετική πορεία για τον τόπο και τους πολλούς καλούς ανθρώπους που ζουν σε αυτόν τον τόπο, ως εικόνα από ένα διαφορετικό, καλύτερο, μέλλον όπου η ζωή θα έχει πολύ καλύτερη γεύση απ’ ότι σήμερα, ως προοπτική για να υπάρξει ελπίδα, για να βλέπεις τα παιδιά και να λες ότι αυτά μπορούν να ζήσουν καλύτερα απ’ ότι εμείς.
Το δεύτερο Τα εννιά σημεία – βάση διαλόγου γράφει ο Τσίπρας – που παρουσιάζει ο πρόεδρος του ΣΥΕΙΖΑ στην επιστολή/απάντηση του αποτελούν ένα μίνιμουμ κυβερνητικό πρόγραμμα που έρχεται όμως σε μία μάξιμουμ αντιπαράθεση, σε καθαρή ρήξη, με την πολιτική που σήμερα εφαρμόζει αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Αυτό σημαίνει πως το «ή εμείς ή αυτοί» επανέρχεται με ένα πιεστικό τρόπο όχι τόσο για τους ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να τα δώσουν όλα στην υπόθεση της μεγάλης πολιτικής Αλλαγής, όσο για τις… ενδιάμεσες υπαρκτές, τουλάχιστον μέσα στη Βουλή, πολιτικές δυνάμεις. Αυτό σημαίνει πως γελοιότητες του τύπου «βλέπουμε και κάνουμε» πρέπει να κοπούν μαχαίρι και όσοι βρεθούν από την απ’ εδώ να πλευρά θα πρέπει να καταλάβουν τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Το τρίτο Τα εννιά σημεία αποτελούν άξονες για μία καλή/αριστερή διακυβέρνηση και όσοι τα διαβάζουν και λένε πως «ο Τσίπρας υπόσχεται τα πάντα στους πάντες» είτε είναι αγράμματοι είτε είναι καθίκια και υποστηρίζουν αυτή την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς. Το σημαντικότερο όμως είναι πως αυτά τα εννιά σημεία είναι μία καλή αρχή ώστε να προχωρήσει η υπόθεση της πολυπόθητης συμμαχίας της Αριστεράς με τη συνείδηση των πολλών καλών ανθρώπων. Κι ας είναι μόνο εννιά κλικ αριστερά.
Ο alterthess ιανός