Δεν ξέρω τι τρομάζει περισσότερο σε ένα πόλεμο. Δεν ξέρω αν είναι οι αριθμοί που μεταδίδονται με τη μορφή ανώνυμων θυμάτων. Αν είναι οι εικόνες που βλέπεις στην τηλεόραση. Αν είναι ο ήχος των σειρήνων που προειδοποιούν για τη ρουκέτα που θα πέσει κάπου κοντά ή μακριά σου. Αν είναι το παγωμένο βλέμα των παιδιών που σε κοιτούν ανήμπορο να τα προστατεύσεις.Αν είναι ο ήχος της έκρηξης που ακούγεται πλέον μακριά και, η βαθιά ανάσα που ξεστομίζεις. Ή αν είναι οι αλλεπάλληλες εκρήξεις και το σφύριγμα των ρουκετών που έρχονται. Που πλησιάζουν δίχως προειδοποιητικές σειρήνες.Ένας ήχος ξερός, υπόκωφος που όσοι τον έχουν συναντήσει, δεν τον ξεχνούν ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Διαρκεί για 3-6 δευτερόλεπτα. Όσο πιο κοντά στο σημείο που βρίσκεσαι στοχεύει η ρουκέτα τόσο περισσότερο διαρκεί ο ήχος.
Από πείρα σας λέω ότι μετράς τα δευτερόλεπτα, ακόμα και τα κλάσματα αυτών και μοιάζουν αιώνας. Έπειτα έρχεται η έκρηξη ακολουθούμενη από φωνές ή την απόλυτη ησυχία. Οι φωνές είναι καλό σημάδι γιατί είναι αποτέλεσμα, άλλοτε υστερίας κι άλλοτε πόνου. Ακόμα κι ο πόνος όμως είναι σημάδι ζωής. Η σιωπή δεν είναι καλά μαντάτα.
Σειρήνες στην Ιερουσαλήμ
Το άρθρο αυτό γράφτηκε με διαλείματα. Πρώτα χτύπησαν οι σειρήνες για εισερχόμενες ρουκέτες στην περιοχή της Ιερουσαλήμ. Η γυναίκα μου και τα παιδιά έτρεξαν στο καταφύγιο του σπιτιού. Εγώ πήρα την κάμερα και βγήκα στον κήπο.
Τέσσερις συνολικά ρουκέτες δυο εκ των οποίων κατέρριψε το αντιπυραυλικό σύστημα Iron Dome κι άλλες δυο που έπεσαν σε χωράφι στα 4.000 χιλιόμετρα μακριά. “Δεν το πιστεύω ότι βγήκες ενώ χτυπούσαν οι σειρήνες” με επέπληξε η γυναίκα μου όταν μπήκα ξανά στο σπίτι και συνέχισε λέγοντας, “ωστόσο αύριο ξέρω ότι πάς στη Γάζα κι εκεί δεν έχει προειδοποιήση για τα εισερχόμενα, οπότε το εκλαμβάνω ως άσκηση θάρρους”.
Ξεκίνησα να γράφω και πάλι το κομμάτι. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών όπου έφτασε το θέμα της Γάζας, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πίεσαν για να μην υπάρξει καταδικαστική απόφαση για το Ισραήλ.
Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς σε αντίθεση με την Ισραηλινή εισβολή του 2009 στη Γάζα επιχειρεί με προσφυγές σε διεθνείς οργανισμούς να σταματήσει την ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση με δεδομένο ότι, θα υπάρξει άμεση κατάπαυση του πυρός από τις ισλαμικές οργανώσεις της Γάζας, κάτι που θα εγγυηθεί η Χαμάς.
Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αλ Σϊσι που επιχείρησε να προωθήσει ένα σχέδιο κατάπαυσης του πυρός, μαζεύτηκε γρήγορα μόλις κατάλαβε πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου όταν στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο ρωτήθηκε επίμονα από υπουργούς του, που δέχονται τα παράπονα των πολιτών, τι ακριβώς σχεδιάζει κι αν διαπραγματεύεται κρυφά κάποιο σχέδιο εκτόνωσης της κρίσης απάντησε : “Η εκεχειρία δεν είναι στην ατζέντα του Ισραήλ για την ώρα.”
Στο Ισραήλ ο φόβος για πρώτη φορά στα χρονικά ένοπλης αντιπαράθεσης με τη Γάζα, άγγιξε τους πολίτες της Ιερουσαλήμ, της Χάιφα και άλλων πόλεων του βόρειου και κεντρικού Ισραήλ που μέχρι πρότινος, έβλεπαν τον πόλεμο στην τηλεόραση.
Το να βιώνεις μια τέτοια κατάσταση σίγουρα δεν είναι ένα κάτι ευχάριστο. Απέχει όμως πολύ από τα όσα βιώνουν οι κάτοικοι της Γάζας.
Περισσότερες από 800 αεροπορικές επιδρομές η απάντηση σε 230 ρουκέτες. Κοντά 100 νεκροί από τη μια, 20 νεκρές αγελάδες από την άλλη. Οι τραυματίες γέμισαν τα νοσοκομεία της Γάζας και πλέον εξάγονται στα νοσοκομεία της Αιγύπτου.
Προετοιμασίες για χερσαίες επιχειρήσεις;
Το άρθρο διακόπτεται εκ νέου από το τηλεφώνημα ενός ισραηλινού συναδέλφου. Το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ αποφάσισε να εκκενώσει τους οικισμούς που συνορεύουν με τη Γάζα. Το σχέδιο προβλέπει την απομάκρυνση 100.000 κατοίκων και κάτι αντίσοιχο επιχειρήθηκε μόνο όταν το Ισραήλ πραγματοποίησε χερσαία εισβολή.
Δεν πρόλαβα να γράψω τις πρώτες λέξεις όταν το τηλέφωνο χτύπησε ξανά. Αυτή τη φορά ο Γιούσεφ, ο εικονολήπτης από τη Γάζα. Με ενημερώνει πως θα έρθει αυτός να με πάρει από τα σύνορα γιατί ο οδηγός που δουλεύαμε μαζί σκοτώθηκε σε αεροπορική επιδρομή. Το όχημά του έφερε τα διακριτικά TV παρά ταύτα χτυπήθηκε.
Τελικά δεν ξέρω τι είναι τι είναι πιο δύσκολο σε ένα πόλεμο.
Να τον χαζεύεις ή να τον πολεμάς;
Να τον βλέπεις να αποτυπώνεται στο κορμί και τις ψυχές των ανθρώπων ή να του γυρνάς την πλάτη όσο είναι ακόμα νωρίς;
Να μετράς τις ώρες που τον βίωσες ή τις στιγμές που πάλεψες για να τον σταματήσεις;
Σημασία δεν έχει πως ξεκίνησε ένας πόλεμος. Ελάχιστα μετράει ποιός τον άρχισε και πως, όταν έχεις τη δυνατότητα να αλλάξεις τη ροή των πραγμάτων.
Σημασία στον πόλεμο έχει ποιός έχει το σθένος να τον σταματήσει. Αυτός είναι ο πραγματικός ηγέτης. Εκτός κι αν το ζητούμενο δεν είναι ασφάλεια των πολιτών σου αλλά η διαχρονική ανασφάλεια στην οποία έχεις επενδύσει.
Ιερουσαλήμ 10/07/2014
Πηγή: panosharitos