in

Ένα σχόλιο για το Γκιακ

Ένα σχόλιο για το Γκιακ

Η θεατρική διασκευή του ξεχωριστού λογοτεχνήματος του Δ. Παπαμάρκου, παρουσιάστηκε το βράδυ του Σαββάτου 18/2 στο Μικρό της Μονής Λαζαριστών από το ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία της Γ. Μαυραγάνη. Διαβάζοντας το ΓΚΙΑΚ είχα μείνει έκπληκτη από την ευφυώς απλοϊκή  αποτύπωση τόσο «μεγάλων» ζητημάτων που πραγματεύονται την ίδια την ανθρώπινη φύση, σε ένα κουβάρι ιστοριών που ξετυλίγονται μέσα από αφηγήσεις επιζώντων στρατιωτών από το Μικρασιατικό πόλεμο.

Γράφει η Λουκία Αργυριάδου

Η γραφή του Παπαμάρκου ξεφεύγει από την μυθιστορηματική πλοκή. Ακουμπώντας βαθιά στα ηθογραφικά και καταγωγικά στοιχεία των ηρώων – κοινό τους στοιχείο η Αρβανίτικη καταγωγή τους- δημιουργεί χαρακτήρες τόσο σκοτεινούς μα και τόσο απόλυτα οικείους. Το Γκιακ δεν αναφέρεται σε ήρωες, γενναίους και άτρωτους. Το Γκιακ μιλάει για ανθρώπους. Ανθρώπους που προσπαθούν να βρουν τους εαυτούς που έχασαν μέσα στο πόλεμο. Εαυτούς που ξέχασαν και ποτέ δεν ξαναβρίσκουν.

Η είσοδος του θεατή στην θεατρική αίθουσα σηματοδοτεί και την έναρξη της βιωματικής εμπειρίας που θα ακολουθήσει. Μέσα στο Μικρό, το κοινό περιστοιχίζει τη σκηνή από όλες τις πλευρές, προξενώντας ήδη από την αρχή ένα αίσθημα αμηχανίας και έκθεσης στον ίδιο το θεατή, σαν να πρέπει και εσύ ο ίδιος να εξομολογηθείς κάτι προς το κοινό και τους ήρωες που σε υποδέχονται ήδη ανεβασμένοι στη σκηνή.

Μία γυναίκα κρατάει σφιχτά ένα πακέτο γράμματα. Ένας άντρας σερβίρει κρασί στους συνδαιτυμόνες του. Και το κουβάρι ξετυλίγεται. Τέσσερις εξαιρετικές ιστορίες δημιουργούν μία σφιχτή αλληλένδετη πλοκή που επιτρέπει στο θεατή να παρατηρήσει τον κοινό τόπο των αφηγήσεων. Το λιτό σκηνικό, τα ευφυή τεχνάσματα και η εξαιρετική επιλογή της μουσικής οξύνουν το βίωμα και εμπλουτίζουν την θεατρική εμπειρία. Μία θεατρική εμπειρία που είναι τόσο απόλυτα ολοκληρωμένη απλά και μόνο μέσω των ίδιων των αφηγητών. Οι ηθοποιοί – αφηγητές, οι εκφράσεις τους, οι κινήσεις τους, οι ψίθυροι και οι κραυγές τους,  ξεπερνούν τα όρια της σκηνής, εισβάλλουν στο μάτια και τα αυτιά των θεατών και αγκιστρώνουν αυτό το έργο βαθιά στις συνειδήσεις των θεατών.

Το Γκιακ είναι ένα έργο που αποποινικοποιεί και ταυτόχρονα στηλιτεύει την ανθρώπινη φύση, δικαιολογεί αλλά συνάμα μέμφεται τις πράξεις και τα έργα των ηρώων του. «Γιατί καθαρός δεν είναι κανένας μοναχά ο άπραγος…».

/

«ΓΚΙΑΚ» του Δημοσθένη Παπαμάρκου
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη.
Έναρξη:  18 Φεβρουαρίου

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο «Γκιακ», του Δημοσθένη Παπαμάρκου, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη, στο  Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών. Έναρξη: Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017. 

Συντελεστές
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Σκηνικά-Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Μουσική σύνθεση- αυτοσχεδιασμοί: Μιχάλης Σιώνας
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βασίλης Καλφάκης, Σμαρώ Κώτσια
Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Στυλιανή Δάλλα
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Σταύρου
Οργάνωση παραγωγής: Μarleen Verschuuren
 
Παίζουν με αλφαβητική σειρά:
Ιωάννα Δεμερτζίδου, Εμμανουήλ Κοντός, Νικόλαος Κουσούλης, Εμμανουέλα Μαγκώνη, Δημήτρης Μορφακίδης, Μιχάλης Σιώνας, Άννη Τσολακίδου.
 
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών
Ημερομηνία έναρξης:  Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00
 
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Για όλες τις παραγωγές του ΚΘΒΕ εισιτήρια από 5 € έως 13 €
 
ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ: 
Γενική είσοδος: 5 €

 

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Γυναίκες στα επιστημονικά πεδία STEM (μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, μηχανική, τεχνολογίες): Η ισότητα είναι μακριά ακόμη

Προοδευτικός νεοφιλελευθερισμός: Μια συνταγή που απέτυχε