“Η απενοχοποίηση της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού, στο πλαίσιο της έξαρσης ενός εθνικού ζητήματος, δεν είναι κάτι μπροστά στο οποίο επιτρέπεται να σιωπήσουμε. Η απειλή για τα δικαιώματα όλων μας είναι άμεση και υπαρκτή. Ο ρατσιστικός λόγος που συνοδεύεται με απειλές, η οργανωμένη βία κατά των διαφωνούντων, η δράση στρατιωτικοποιημένων ομάδων κρούσης πρέπει να αντιμετωπιστούν στη γέννησή τους, πριν επιστρέψουμε στις σκοτεινές μέρες της γενικευμένης ανομίας” τονίζει, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωση της η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΕΕΔΑ:
Μολονότι οι χιλιάδες συμμετέχοντες στο πρόσφατο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη για το ζήτημα της ονομασίας της Π.Γ.Δ.Μ. προέρχονταν από ποικίλους πολιτικούς χώρους, στην πράξη το συλλαλητήριο αυτό φάνηκε δυστυχώς να λειτουργεί σαν μηχανισμός νομιμοποίησης της δράσης συγκεκριμένων ομάδων της νεοναζιστικής ή φασιστικής ακροδεξιάς, οι οποίες έκαναν την επανεμφάνισή τους στους δρόμους της πόλης με τρόπο που είχαμε να δούμε από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Την ίδια στιγμή που στην εξέδρα βλέπαμε ομιλητές να εκφράζουν έναν καθαρά μισαλλόδοξο και ρατσιστικό λόγο, ενώπιον μάλιστα εκλεγμένων μελών του κοινοβουλίου, οργανωμένες ομάδες κρούσης νεοναζί κυκλοφορούσαν ανεξέλεγκτα στους δρόμους της πόλης, υπό τη σιωπηλή ανοχή των δυνάμεων της Αστυνομίας, τραμπουκίζοντας μεμονωμένα άτομα ή ομάδες, βεβηλώνοντας το μνημείο του Ολοκαυτώματος και επιτιθέμενοι ανενόχλητοι σε δύο χώρους καταλήψεων, επιτυγχάνοντας τελικώς να πυρπολήσουν ένα ιστορικό κτίριο της πόλης. Η συνέχεια υπήρξε εξίσου ανησυχητική: με αφορμή τη μη ζωντανή κάλυψη του σημαντικού αυτού γεγονότος για την πόλη από την κρατική ΕΡΤ3, στοχοποιήθηκε προσωπικά ο γενικός διευθυντής της, Αλέξανδρος Κάντερ Μπαξ, με πλήθος ανώνυμων ρατσιστικών απειλών μέσω τηλεφώνου και ιστοσελίδων, οι οποίες αναφέρονται στην καταγωγή ή το χρώμα του δέρματός του.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου υπενθυμίζει σε όλους ότι ο δημόσιος διάλογος για οποιοδήποτε ζήτημα, όσο ευαίσθητο κι αν είναι, σε μια δημοκρατική κοινωνία πρέπει και μπορεί να λαμβάνει χώρα σε συνθήκες ανεκτικότητας και ελευθερίας έκφρασης. Η απενοχοποίηση της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού, στο πλαίσιο της έξαρσης ενός εθνικού ζητήματος, δεν είναι κάτι μπροστά στο οποίο επιτρέπεται να σιωπήσουμε. Η απειλή για τα δικαιώματα όλων μας είναι άμεση και υπαρκτή. Ο ρατσιστικός λόγος που συνοδεύεται με απειλές, η οργανωμένη βία κατά των διαφωνούντων, η δράση στρατιωτικοποιημένων ομάδων κρούσης πρέπει να αντιμετωπιστούν στη γέννησή τους, πριν επιστρέψουμε στις σκοτεινές μέρες της γενικευμένης ανομίας.