Η ενδεχόμενη απόρριψη της διάταξης για την εκτός σχεδίου δόμηση εντός προστατευόμενων περιοχών, που περιλαμβάνεται στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για τη βιοποικιλότητα, θα αποτελέσει ιστορική ντροπή για την κοινοβουλευτική ζωή της χώρας. Αυτό υποστηρίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Greenpeace, Αρκτούρος, Αρχέλων, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, MOm, Καλλιστώ και Δίκτυο Μεσόγειος SOS.
Όπως σταθερά υποστηρίζουν οι οργανώσεις, αλλά και σχεδόν το σύνολο των φορέων του περιβαλλοντικού και τεχνικού κόσμου, το δικαίωμα για δόμηση εκτός σχεδίου αποτελεί ένα αναχρονιστικό ελληνικό εφεύρημα που εξ’ ορισμού καταργεί οποιονδήποτε χωροταξικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό.
Το δικαίωμα για διάσπαρτη δόμηση με μόνο κριτήριο την ιδιοκτησία τεσσάρων στρεμμάτων γης, που με τις ισχύουσες παρεκκλίσεις μπορούν να μειωθούν σε 750 τ.μ., έχει υποβαθμίσει το σύνολο της ελληνικής υπαίθρου, κατακερματίσει σημαντικά οικοσυστήματα και δώσει κίνητρο για καταπατήσεις και δασικούς εμπρησμούς. Ακυρώνει επίσης οποιαδήποτε προσπάθεια για σωστό σχεδιασμό που τώρα πλέον καθίσταται επιτακτικός, για την ολοκληρωμένη προστασία της βιοποικιλότητας και την καλύτερη αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Και δημιουργεί την αίσθηση ότι «όπου γης, οικόπεδο!»
Η επίμαχη διάταξη που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής αποτελεί μια αυτονόητη και ελάχιστη ρύθμιση για τις περιοχές Natura 2000 που έχουν ήδη χαρακτηριστεί ως προστατευόμενες, με βάση το κοινοτικό δίκαιο (οδηγίες 92/43/ΕΟΚ και 2009/147/ΕΚ).
Σύμφωνα με τις 10 περιβαλλοντικές οργανώσεις, το γεγονός ότι η Ελλάδα του 2011 ακόμα λειτουργεί με τον παραλογισμό της εκτός σχεδίου δόμησης είναι μια θλιβερή πραγματικότητα που πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Μόνη λύση είναι η ολοκληρωτική κατάργηση της νομοθεσίας που επιτρέπει την εκτός σχεδίου δόμηση και τις παρεκκλίσεις, με παράλληλη μέριμνα για τις οποιεσδήποτε αδικίες και έγκριση του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού (ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ) που εκκρεμεί εδώ και δεκαετίες.