Εκδικάστηκε εξ' αναβολής στο δικαστήριο Πολυγύρου η υπόθεση των διεκδικήσεων του Βαρδινογιάννη και της Μονής Σίμωνος Πέτρα 53.800 στρεμάτων στην περιοχή της Σιθωνίας στη Χαλκιδική μετά από αίτημα της Μονής και του ίδιου του Δημοσίου. Στα Δικαστήρια Πολυγύρου πραγματοποίησαν διαμαρτυρία οι κάτοικοι από τον Άγιο Νικόλαο και τη Νικήτη ζητώντας πολιτική λύση στο ζήτημά τους,
Να σημειωθεί πως κατέθεσαν τόσο εκπρόσωποι του Δημοσίου, της Μονής Ξενοφώντος και της Μονής Σίμωνος Πέτρας και η απόφαση θα εκδοθεί σε κάποιους μήνες. Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι τόσο η πραγματογνωμοσύνη του Δημοσίου όσο και την επιτροπής που διόρισε το δικαστήριο αποδόμησε τα ερείσματα της Μονής Ξενοφώντος ότι έχει δικαιώματα πάνω στην έκταση αυτήν. Εξάλλου όπως αποδείχτηκε δεν είχε ποτέ καταθέσεις στο Τούρκικο Δημόσιο που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμού της ότι διαθέτει οθωμανικά έγγραφα.
Η υπόθεση
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της περιόδου της χούντας. Τον Απρίλιο του 1973 το Συμβούλιο ιδιοκτησίας δημόσιων δασών παραπέμπει στο δασαρχείο Πολυγύρου την εξέταση του θέματος για την αίτηση που είχε καταθέσει η Μονή Ξενοφώντος για την παραχώρηση της έκτασης ήδη από το 1971στην ΣΕΚΑ του Βαρδινογιάννη. Το δασαρχείο εκδίδει απόφαση θετική προς τη μονή. Έτσι πολύ σύντομα γίνονται όλες οι διαδικασίες και την 1η Οκτωβρίου 1973, ο Υπουργός Γεωργίας της χούντας υπογράφει απόφαση, με την οποία εκχωρεί στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος 53.000 στρέμματα δασικής έκτασης στην περιοχή της Σιθωνίας Χαλκιδικής, στην βάση ισχυρισμών της Μονής, ότι δήθεν διαθέτει σχετικά οθωμανικά έγγραφα.
Στην έκταση αυτή περιλαμβάνονται χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης, 15.000 περίπου στρέμματα που ανήκουν στους κατοίκους και τα νησάκια της Βουρβουρού. Το θέμα επανέρχεται με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής όπου η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου επαναφέρει το θέμα εκ νέου στο Συμβούλιο ιδιοκτησίας δημοσίων δασών και ακυρώνεται η απόφαση παραχώρησης. Μετά την πτώση της χούντας η παραχώρηση ανακαλείται από το Δημόσιο χωρίς όμως ποτέ μέχρι σήμερα να έχει ακυρωθεί ο τίτλος ιδιοκτησίας της έκτασης αυτής στον Βαρδινογιάννη ο οποίος συνεχίζει να την καταχωρεί στα περιουσιακά του στοιχεία! Το Δημόσιο άρχισε να ασχολείται με την υπόθεση αυτή τα τελευταία χρόνια με πολλές δικαστικές διαμάχες να έχουν μεσολαβήσει και οι οποίες, όμως, αφορούσαν το τυπικό σκέλος της υπόθεσης και όχι την ουσία.
Από τότε με διάφορες αγωγές, η εταιρία ΣΕΚΑ ΑΕ συνεχίζει να διεκδικεί τις εκτάσεις. Τη ίδια στιγμή η εταιρεία δηλώνει την περιοχή επί 40 χρόνια ως περιουσιακό της στοιχείο στους ισολογισμούς της.
Οι αντιδράσεις από τους κατοίκους της περιοχής πολλές, μάλιστα το θέμα έχει φέρει στη Βουλή και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Ιγγλέζη.
«Το 2000, το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ επιχείρησε να εγγράψει στο Κτηματολόγιο την περιοχή, χωρίς όμως να δεσμευτεί ρητά και εγγράφως ότι θα εφαρμόσει τις αποφάσεις του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου και δεν θα εντάξει σε αυτό τις οποίες αιτιάσεις της εταιρίας ΣΕΚΑ ΑΕ. Την ίδια στιγμή, το ελληνικό δημόσιο δεν άσκησε ποτέ τα νόμιμα δικαιώματά του σε σχέση με την ακύρωση του παράνομου συμβολαίου της ΣΕΚΑ ΑΕ με την Ιερά Μονή Ξενοφώντος, ενώ ουδέποτε παρενέβησαν οι οικονομικές διωκτικές αρχές να ελέγξουν τους ισολογισμούς της εταιρίας, η οποία δήλωνε την έκταση ως δική της. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης επίσης, επέτρεψε μια σειρά από δικαστικές παλινωδίες, με τις οποίες οι ξεκάθαρες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν εφαρμόζονταν ή η εφαρμογή τους κωλυσιεργούσε» αναφέρει στη σχετική ερώτηση.
Το 2008 δε, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο τότε Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και σημερινός Υφυπουργός Υγείας, απαντώντας σε σχετική επίκαιρη ερώτηση, -μόλις 21 μέρες μετά την εκδίκαση στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής (07.05.2008) της αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής κυριότητας που άσκησε το ελληνικό Δημόσιο κατά της Ιεράς Μονής και κατά της εταιρείας ΣΕΚΑ ΑΕ-, είχε αναφέρει ότι αποκλειστική μέριμνα του Υπουργείου «είναι η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και η προάσπιση της δημόσιας περιουσίας. Σε καμία περίπτωση το δημόσιο δεν απεμπολεί τα δικαιώματά του, αλλά κάνει όλες τις νόμιμες ενέργειες για τη διασφάλιση της κυριότητας της συγκεκριμένης έκτασης και θα χρησιμοποιήσει κάθε ένδικο μέσο προκειμένου να διασφαλίσει αυτά του τα δικαιώματα».
Βέβαια λίγο καιρό αργότερα η χώρα θα συγκλονιζόταν από το μπαράζ αποκαλύψεων σχετικά με τους αποχαρακτηρισμούς, τις παραχωρήσεις και τις ανταλλαγές ακινήτων που σχετίζονται με τη Μονή Βατοπεδίου.