Μία άλλη εποχή μοίραζα διαφημιστικά για ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών εντός και στα πέριξ στα ΑΠΘ και κάθε φορά που έβλεπα ανθρώπους κάποιας μεγάλης ηλικίας να κάνουν το ίδιο, για να βγάλουν ένα κάποιο χαρτζιλίκι, μάτωνα από τη στεναχώρια. Ήταν βλέπεις μία άλλη εποχή όπου η φτώχεια ναι μεν υπήρχε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσες να την κόψεις με το μαχαίρι στον αέρα όπως τώρα. Ήταν μία εποχή που, τουλάχιστον θεωρητικά, οι άνθρωποι μίας κάποιας ηλικίας δεν είχαν ανάγκη το χαρτζιλίκι από τη διανομή διαφημιστικών φυλλαδίων. Άλλωστε κι εγώ για τα τσιγάρα μου, άντε και για καμία μπύρα, το έκανα.
Τώρα, στην εποχή που ζούμε, αν κάνεις μία βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης γωνία παρά γωνία συναντάς ανθρώπους μίας κάποιας ηλικίας να κάθονται στα πεζοδρόμια με την παλάμη απλωμένη και αυτό με χτυπάει σαν δυνατή σφαλιάρα στα μούτρα γιατί αυτοί οι άνθρωποι μου δίνουν την εντύπωση ότι το κάνουν σε μία κατάσταση απόγνωσης, δηλαδή εκεί που περπατούν στο δρόμο ξαφνικά σταματούν, κάθονται στο πεζοδρόμιο και ανοίγουν την παλάμη. Δεν ξέρω αν γίνονται έτσι ακριβώς τα πράγματα, αλλά νομίζω πως είναι πολύ λογικό αυτό το σκηνικό καθώς όλο και περισσότερος κόσμος βρίσκεται σε τέτοια απόγνωση που το μόνο που του μένει είναι να απλώσει την παλάμη του.
Μία άλλη εποχή, όταν εγώ και φίλοι μοιράζαμε διαφημιστικά για ένα κάποια χαρτζιλίκι, άλλοι γνωστοί και φίλοι, μεγαλύτεροι στην ηλικία, είχαν κανονικές δουλειές, του… οχτάωρου οι πεσόντες, και έστω και δύσκολα κατάφερναν να τα φέρνουν βόλτα, να ανοίγουν σπίτια και να φτιάχνουν οικογένειες. Τώρα, στην εποχή που ζούμε, βλέπω γνωστούς και φίλους από εκείνη την εποχή που έμειναν για χρόνια άνεργοι και πλέον η μόνη… ευκαιρία για απασχόληση που έχουν είναι στα πεντάμηνα προγράμματα των δήμων. Εντάξει, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, εκτός από τις γνωστές δύο, αλλά εδώ μιλάμε για ανθρώπους πάνω από πενήντα χρονών που το μόνο που έχουν μπροστά τους είναι μία… ευκαιρία για να απασχοληθούν.
Αυτή η τόσο μεγάλη απόγνωση και αυτή η μοναδική… ευκαιρία για απασχόληση σε πεντάμηνα προγράμματα αποτελούν αποδείξεις για τ’ ότι το πρωτογενές πλεόνασμα, για το οποίο πανηγυρίζουν στην ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, πράγματι υπάρχει και δεν είναι κάποιο λογιστικό τρυκ, ότι και να λένε οι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρωτογενές πλεόνασμα, για το οποίο πανηγυρίζει η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, είναι τα λάφυρα της άλλης πλευράς από τον πόλεμο που κάνει στους πολλούς καλούς ανθρώπους. Να τους τα πάρουμε πίσω!
Ο alterthess ιανός