Σήμερα πολλές χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα διαδήλωσαν για μία δημόσια και ελεύθερη Παιδεία. Απέναντί τους συνάντησαν την παλιά καλή κρατική συνταγή:
Διάλυση πορειών, συλλήψεις με ανυπόστατα κατηγορητήρια και ξυλοδαρμοί διαδηλωτών, φωτορεπόρτερ και περαστικών, μηχανάκια της ομάδας Δράση να πατάν διαδηλωτές, προσαχθέντες ενώ είναι ήδη δεμένοι με χειροπέδες να ξυλοκοπούνται.
Κι όλα αυτά ενώ ψηφίζεται τρομονόμος για τα τραγούδια, ενώ ένας απεργός πείνας οδηγείται στον θάνατο επειδή ζητάει την εφαρμογή του νόμου, ενώ κοριοί εντοπίζονται σε οχήματα ατόμων με πολιτική και κοινωνική δράση.
Ας είναι, πάει καιρός που ο φόβος νικήθηκε από την ανάγκη. Πάει καιρός που ο φόβος νικήθηκε από την αλληλεγγύη.
Το βίντεο από τη Θεσσαλονίκη χαρακτηριστικό, όπως και οι εικόνες που ακολουθούν, με την τελευταία να έχει το χρώμα της ζωής. Γιατί αυτή είναι που, στο τέλος, θα νικήσει: