Με τις αστυνομικές δυνάμεις να βρίσκονται ήδη απο εχθές στο χώρο, η σημερινή εκκένωση των παιδικών κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ αποτελεί μία ακόμη μαύρη σελίδα στην Ελληνική και Ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Η έκταση και τα κτήρια που φιλοξενούσαν παλιότερα τις παιδικές κατασκηνώσεις του ΠΙΚΠΑ, είχε αρχικά καταληφθεί και αργότερα παραχωρηθεί από το δήμο σε εθελοντές για την περίθαλψη και την κάλυψη αναγκών ευάλωτων, κυρίως, ομάδων (θύματα ναυαγίων, ασθενείς με χρόνιες παθήσεις , ανάπηροι, εγκυμονούσες, λεχώνες, οικογένειες με βρέφη και μικρά παιδιά, άτομα που αιτούνται άσυλο ή επανένωση με μέλη της οικογένειας του στην Ευρώπη). Στη δομή αυτή που γνώρισε την αμέριστη στήριξη του ντόπιου πληθυσμού (μέχρι και μέλη της εκκλησίας ή του Πανεπιστημίου Αιγαίου στήριζαν στο μαγείρεμα αλλά και σε άλλες δουλειές) παρέχονταν ιατρική, νομική, ψυχολογική και υλικοτεχνική βοήθεια στους μετανάστες, ενώ στήριξη παρέχονταν και σε άπορες οικογένεις ντόπιων.
Με 2000 μαγειρεμένα γεύματα καθημερινά, με εξοπλισμό των σπιτιών με θέρμανση και κουζίνα, με μαθήματα ελληνικών και αγγλικών, με παροχή ιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης, με διανομή φαγητού και ρουχισμού σε όλο το νησί, η Solidaridy Lesvos- ΠΙΚΠΑ όπως τελικά ονομάστηκε η πρωτοβουλία, υπήρξε ένας χώρος, που παρά τις βελτιώσεις που μπορούσαν να γίνουν, αποτελούσε ένα σημείο στοιχειώδους ανθρώπινης υποδοχής των μεταναστών χωρίς σύρματα και κάγκελα να τους περιτριγυρίζουν, με τις στοιχειώδεις ανάγκες να μπορούν να καλυφθούν από την κοινή προσπάθεια “ντόπιων” και “ξένων”.
Αυτό το χώρο επέλεξε σήμερα να εκκενώσει η αστυνομία για να μεταφέρει εν μέσω πανδημίας εκατοντάδες ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους είναι παιδιά και ευάλωτες ομάδες, στη δομή του Καρά-Τεπέ για να είναι και αυτοί με τη σειρά τους εκτεθειμένοι στα καιρικά φαινόμενα, τις πλημμύρες από τη βροχή και το κρύο, στο ελάχιστο φαγητό, στον αποκλεισμό, για να είναι και αυτοί έγκλειστοι. Άλλωστε αυτό είναι το μέλλον που η κυβέρνηση ετοιμάζει για όλους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που θα γλιτώσουν από τις επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια και τους πνιγμούς: Ο εγκλεισμός, η φυλακή χωρίς έγκλημα, η απομόνωση από την υπόλοιπη κοινωνία. Μέσα σε συνθήκες οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, η αλληλεγγύη φτάνει και περισσεύει για ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ και αν αποτελέσει θεμέλιο λίθο των κοινωνικών σχέσεων, προσπερνάει κυβερνητικές αποφάσεις με ευκολία, ενώ αρκεί για το στοιχειώδες: Να συνεχίζουμε να πορευόμαστε στη ζωή σαν Άνθρωποι με το Α κεφαλαίο. Αυτό συνέβαινε στο ΠΙΚΠΑ και είναι χρέος μας να στήσουμε δεκάδες αντίστοιχες προσπάθειες που δε θα αφήσουν χώρο στο ρατσισμό και τον κανιβαλισμό.