Ξεκινάω με ανέκδοτο: Ο Τάσος και ο Δημήτρης όταν τελείωσαν το σχολείο αποφάσισαν να την πέσουν στο πάρκο της γειτονιάς και να πίνουν μπύρες. Οι γονείς του Τάσου, μετά από κάποιους μήνες και αφού είχαν φιλήσει κατουρημένες ποδιές, του βρήκαν μία δουλειά σε αποθήκη σούπερ μάρκετ και απειλώντας ότι θα πάθουν, και οι δύο, έμφραγμα, τον έπεισαν να παρατήσει το πάρκο και τις μπύρες και να φορτώνει τελάρα. Μετά από καιρό ο Τάσος κατάφερε να μαζέψει κάποια λεφτά – μιλάμε για πριν την κρίση – και να αγοράσει ένα μεταχειρισμένο Πούντο. Πήγε στο πάρκο να το δείξει στο Δημήτρη, οποίος συνέχιζε να την πέφτει και να πίνει μπύρες. Μετά από καιρό ο Τάσος έγινε προϊστάμενος και με το χρήμα που μάζεψε αγόρασε ένα Γκλοφ και πήγε στο πάρκο για να το δείξει στο Δημήτρη, οποίος συνέχιζε να την πέφτει και να πίνει μπύρες. Μετά από καιρό ο Τάσος έγινε υπεύθυνος για όλα τα καταστήματα του σούπερ μάρκετ στην πόλη και με το χρήμα που μάζεψε αγόρασε ένα SAAB, πηγαίνοντας όμως προς το πάρκο, στο φανάρι, πέτυχε το Δημήτρη μέσα σε μία Φεράρι. «Τι έγινε ρε καρντάση» του λέει, «πως τα κατάφερες και αγόρασες τόσο ακριβό αυτοκίνητο;». Και του λέει ο Δημήτρης «ρε Τασούλη, τα μπουκάλια γύρισα»…
Συνεχίζω με κάτσε καλά ανάλυση: Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στάση που κράτησε απέναντι στα ντου των μπάτσων στη Βίλλα και στο στέκι στην ΑΣΟΕ τα έκανε σκατά! Κλώτσησε, ρε παιδί μου, την καρδάρα με το γάλα. Τσάμπα πήγε η δεξιά στροφή της ηγεσίας του, που μήνες τώρα προσπαθούσε να πείσει τους νοικοκυραίους πως δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από μία κυβέρνηση της Αριστεράς. Και πάνω που τους είχε πείσει, τους νοικοκυραίους, άρχισαν οι ανοησίες με τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, με την ανακύκλωση των άδειων μπουκαλιών μπύρας και τις μάσκες για τα δακρυγόνα και με τα κοντάρια. Τρόμαξαν οι νοικοκυραίοι με αυτά που άκουσαν, πάγωσαν τα καφενεία στην επαρχία και ενώ ήταν όλοι – και όταν λέμε όλοι εννοούμε και αυτούς που πιστεύουν ότι οι Πακιστανοί δεν έχουνε ψυχή – έτοιμοι να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, τώρα τα πράγματα πήγαν κατά διαόλου. Ρε δεν πάνε να κλέβουν τα λαμόγια και τα καθίκια της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, ρε δεν πάνε να είναι γιαλαντζί αριστερούληδες οι της ΔΗΜΑΡ, ρε δεν πάνε να είναι ναζί τα χρυσά αυγά, αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ όλα θα γίνουν μπάχαλο, υπουργείο Αναρχίας θα κάνει και θα δώσει επιδοτήσεις για τη δημιουργία βιοτεχνιών κατασκευής μολότοφ, σκέφτονται οι νοικοκυραίοι. Εγώ πάντως κολλητέ θα κάνω βιοτεχνία κατασκευής «τούρτας» με γκαζάκια, γιατί έχω άκρες με τον Σταθάκη κι έμαθα ότι τα λεφτά θα είναι καλύτερα…
Παρακάτω προχωρώ σε ανατροπή συναισθημάτων: Αλλά και πάλι ρε καρντάση, ποιος ο λόγος να γίνεται τόση μεγάλη προσπάθεια για τη διακυβέρνηση. Καλά δεν είμαστε και έτσι, στο πάρκο πίνοντας μπύρες; Σκέψου αύριο μεθαύριο ο λαός να έβγαζε κυβέρνηση της Αριστεράς… Πάνε τα παλιά τζιν, κουστουμάκι σαν του Τσίπρα θα έπρεπε να φοράς. Πάνε οι μπύρες στο «ίδρυμα» στη Ροτόντα, Μητροπόλεως με Κούσκουρα θα έπρεπε να τη βγάζουμε. Και το ΚΚΕ θα μας έπρηζε το συκώτι 24 ώρες το 24ωρο και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα μας είχε ανέβει στο κεφάλι και η αναρχία θα ξεχνούσε τις δηλώσεις συμπάθειας και μπορεί να τρώγαμε και κανένα βρωμόξυλο. Και θα έπρεπε να απολογούμαστε για το γκασμά που θα βαρούσε κάθε νυσταλέος γραφειοκράτης και για το παρελθόν κάθε Πασόκου, κάθε λαϊκάντζα και κάθε πικραμένου, πέραν των ηρωικών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ του 2009. Αλλά για να μην σε ρίχνω, αφού ο κόσμος είναι μαζοχιστής στις πολιτικές του επιλογές και θα συνεχίζει να ψηφίζει κόμματα που ψηφίζουν φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους και που ληστεύουν τους φτωχούς, αφού ο κόσμος παραμένει πιστός στα καθίκια, αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο, τότε μπορούμε να φτιάξουμε έναν άλλο! Κι αν κάποτε μας φωνάξει η ιστορία, βλέπουμε, ανάλογα με τη φάση που θα είμαστε και με το πόσες μπύρες θα έχουμε πιει το προηγούμενο βράδυ. Έτσι κι αλλιώς, όπου φτωχός και η μοίρα του και τι έγινε που οι φτωχοί θα ψωλιάσουν από το κρύο και τους επόμενους χειμώνες; Και λίγη πείνα, σε ποιον έκανε τόσο μεγάλο κακό;
Πλάκα σε κάνω ρε κουτό, μέσα στο Δεκατρία θα τους ρίξουμε και ήδη ο Ψαριανός πακετάρει για την Αλβανία.