Για αυτές που εργάζονται ασταμάτητα και εντατικοποιημένα εν μέσω πανδημίας. Για αυτούς που δουλεύουν εκτεθειμένοι σε κάθε καιρική συνθήκη, αυτές τις μέρες με βροχή, σε λίγες μέρες πιθανώς με χιόνι για να έχουμε εμείς τις παραγγελίες μας στο σπίτι. Για αυτές που όσα κι αν δώσουν, αύξηση δεν βλέπουν και έχουν συνηθίσει τις απλήρωτες υπερωρίες, τα μισά ή και τα καθόλου ένσημα. Για αυτούς που δέχονται όλη την πίεση του αυξημένου φόρτου εργασίας αλλά και όλη τη γκρίνια, τις λεκτικές ή σωματικές επιθέσεις από τους εργοδότες, τους υπεύθυνους, τους πελάτες.
Ένα τραγούδι του Θέμου Σκανδάμη για όλους αυτούς αλλά και για πόσες ακόμα.
