Η πλατφόρμα CINOBO μας δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε τη νέα ταινία (“Tremors”) του Χάιρο Μπουσταμάντε μετά το βραβευμένο στο Βερολίνο, “Ηφαίστειο”. Από το πρώτο πλάνο κυριαρχεί το σκοτάδι. Συνεχείς φωνές, ένταση, ταραχή σε κλειστό χώρο. “Πάμπλο τι έχει συμβεί”; Ο θεατής μπαίνει σε σκέψεις. Οι γονείς ζητούν τη βοήθεια του Θεού. Στην απόγνωσή τους ξεστομίζουν βαριές κουβέντες. Οι δονήσεις κυριολεκτικές και μεταφορικές αλλεπάλληλες. Αναδεικνύεται το συντηρητικό πρόσωπο της κοινωνίας.
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
Γεωγραφικά μεταφερόμαστε στην μακρινή Γουατεμάλα. Ένας σαραντάρης επιτυχημένος άνδρας κρύβεται, βιώνει μία έντονη κρίση πανικού. Παλεύει μεταξύ της πραγματικής του ταυτότητας και της συμμόρφωσης που του επιβάλλει ο τοπικός περίγυρος. Επαναστατεί. Προσπαθεί να κερδίσει ένα στοίχημα ζωής. Αφήνει θέλοντας και μη πίσω τη συντετριμμένη γυναίκα και τα παιδιά του. Πονάει, υποφέρει, η πληγή ανοιχτή. Πρέπει να ισορροπήσει. Βήμα βήμα, μέρα με την ημέρα χάνει τα κεκτημένα μίας ολόκληρης ζωής. Ο αυστηρός ηθικός κώδικας τον καταδικάζει.
Τίθεται στο περιθώριο. Αλληλοεπιδρά με άτομα που δεν του αξίζουν. Φτάνει να αμφιβάλλει πέρα από την επιλογή του, ακόμα και για τον ίδιο του τον εαυτό. “Ντρέπομαι όταν με κοιτάζεις”. Αντιμετωπίζεται ως άρρωστος. “Κάνεις κάτι για να θεραπευτείς”; Η εκκλησία παρούσα του δίνει σανίδα σωτηρίας με τους δικούς της όρους. Ένας ιδιότυπος, πολύπλευρος ευνουχισμός αποτελεί τη σκληρή γραμμή που πρέπει να ακολουθήσει για να επιβιώσει και να γίνει ξανά αποδεκτός. “Ο Θεός αγαπάει τον αμαρτωλό, όχι όμως την αμαρτία”. Ξεκινάει ένας αγώνας εξαγνισμού της.
Ο αντίκτυπος στην οικογένεια και ειδικά στα παιδιά είναι φανερός. “-Λες να κολλήσω κι εγώ; – Μόνο οι άντρες κολλάνε”. Ο φακός ακολουθεί τον πρωταγωνιστή επίμονα σε ολόκληρη τη διαδρομή του. Δεν αφήνει περιθώρια. Παρακολουθούμε όλες του τις ψυχολογικές μεταπτώσεις. To πείσμα δίνει τη θέση του σε μία πληγωμένη ύπαρξη. Καθημερινά γίνεται ολοένα και πιο ευάλωτος, πιο αδύναμος να υποστηρίξει την απόφασή του. Δε θα μπορούσε να φανταστεί ούτε ο ίδιος το κακό που θα προξενήσει σε όσους αγαπά, μα κυρίως στον ίδιο.
Το μέλλον καθορίζεται από τις επιλογές μας. Ο Πάμπλο καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε έναν επώδυνο συμβιβασμό και την απόλυτη καταστροφή. Επιστροφή του ασώτου ή απόκληρος για μία ζωή. Ζυγίζει τα δεδομένα. Κοντεύει να τρελαθεί. Ακούει συνεχώς στα αυτιά του τη φράση, “δεν ανήκεις στην οικογένεια”. Ονειρεύεται τα αγαπημένα του παιδιά με λύπη και προσμονή να τα συναντήσει. Πρέπει να θυσιάσει τα θέλω του στον βωμό των πρέπει, δε βρισκόμαστε άλλωστε στο Λουξεμβούργο που όλα γίνονται αποδεκτά.
Ως επιμύθιο έρχεται το χαμόγελο της κόρης. Αυτό αξίζει τα πάντα. Ο σκηνοθέτης συνηγορεί πως ο πρωταγωνιστής μας έκανε τη σωστή επιλογή δεδομένων των συνθηκών. Πάλεψε, αλλά δεν άντεξε. Επαναστάτησε, αλλά απέτυχε κι επέστρεψε εκεί απ’ όπου ξεκίνησε με την μικρότερη δυνατή απώλεια. Φόρεσε ξανά το κουστούμι του και συνέχισε. Τι ήταν αυτό που ανακάλυψαν; Πώς λύθηκε το μυστήριο και ποιοι διαδραμάτισαν ρόλους-κλειδί προκειμένου να γίνει η μεγάλη μεταστροφή; Απαντήσεις σε αυτό το ενδιαφέρον φιλμ…
