Αντιπατριαρχική διαδήλωση ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού, την έμφυλη βία, τις γυναικοκτονίες διοργανώνουν σήμερα, Παρασκευή 28 Ιανουαρίου στις 18.00, φεμινιστικές και πολιτικές συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης με σημείο συγκέντρωσης την Καμάρα.
Η πρωτοβουλία WITCHES FIGHT BACK σημειώνει στο κάλεσμά της:
«Στον απόηχο των οξυμένων περιστατικών έμφυλης βίας, των γυναικοκτονιών καθώς και των ολοένα αυξανόμενων καταγγελιών για βιασμό (24χρονη σε ξενοδοχείο της πόλης, ανήλικες σε ΕΠΑΛ της Δυτικής Θεσσαλονίκης) αποφασίσαμε να κάνουμε την οργή και την θλίψη μας πράξη και να κατέβουμε ακόμη μία φορά στους δρόμους της πόλης μας. Πιστεύουμε πως είναι ανάγκη να έχουμε μαζική συμμετοχή από ατομικότητες και συλλογικότητες της πόλης καθώς η έμφυλη βία, η πατριαρχία και η κουλτούρα του βιασμού μας αφορούν όλ@ και επηρεάζουν τις ζωές μας».
Η Ταξική Αντεπίθεση αναφέρει:
«Στην συγκεκριμένη περίπτωση της 24χρονής από την Θεσσαλονίκη, εισέρχεται βίαια, πέρα από τον έμφυλο παράγοντα και ο παράγοντας της ταξικής θέσης των βιαστών, καθώς κάνοντας πρώτα και κυρίαρχα χρήση της αντρικής ταυτότητας τους, βίασαν την κοπέλα και έπειτα κάνοντας χρήση της ταξικής θέσης τους, κινητοποίησαν έναν ολόκληρο λούμπεν συρφετό από τηλεπερσόνες, ινφλουένσερς της κακιάς ώρας και τοπικούς παράγοντες, προκειμένου να αντιστραφεί η αφήγηση του βιασμού και να μετατραπεί το συμβάν σε «ροζ πάρτι», να κρυφτούν τα ονόματα των ενόχων και τελικά να μην ανοίξει ρουθούνι.
Το λέμε για να το βάλουν όλοι καλά στο μυαλό τους. Οι αγέλες των ‘alpha males’, που λειτουργούν σαν λυσσασμένα σαρκοβόρα, που μαζεύονται και ναρκώνουν κοπέλες για να τις βιάσουν, που βιντεοσκοπούν χωρίς συναίνεση και ανεβάζουν ιδιωτικές στιγμές στο διαδίκτυο, οι γόνοι της “καλής κοινωνίας”, δηλαδή της ελληνικής λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης, απόγονοι των λαδέμπορων και των ταγματασφαλιτών, οι διάφοροι κυβερνητικοί που κατηγορούνται για κατα συρροήν βιασμούς και παραμένουν στις θέσεις τους, μέχρι να φτάσει ο κόμπος στο χτένι, αποτελούν συμπτώματα ενός βαθιά άρρωστου συστήματος που βασίζεται πάνω στις τρεις μορφές καταπίεσης, της τάξης, του φύλου και της φυλής.
Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, δεν είναι ψυχικά ασθενείς, δεν έχουν μάλιστα τίποτα το ιδιαίτερο, πέρα από μια υπερφουσκωμένη αίσθηση προνομίου απέναντι του Άλλου, της αδύναμης, της εργαζόμενης, του πρόσφυγα, της κατατρεγμένης».
Οι Ελεύθερες Γυναίκες / Μαύρο & Κόκκινο αναφέραουν πως «την προηγούμενη χρονιά μετρήσαμε 19 γυναικοκτονίες, η πατριαρχία έρχεται πάλι να μας θυμίσει ότι βιάζει, καταπιέζει και δολοφονεί! Είναι η διαρκής υπενθύμιση ότι ανά πάσα στιγμή, εμείς ως γυναίκες, μπορούμε λόγω του φύλου μας ή της σεξουαλικότητάς μας, να γίνουμε αντικείμενα καταπίεσης. Μέσα σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, η κοινωνική νομιμοποίηση της έμφυλης βίας αποκρυσταλλώνεται είτε στην αποδοχή καταπιεστικών-εξουσιαστικών συμπεριφορών είτε στο να αποκρύπτονται τέτοιου είδους περιστατικά, ειδικότερα αν το στάτους των βιαστών το επιτρέπει ή και το επιβάλλει».
