Ερωτήματα αναφορικά με το αιφνίδιο κατέβασμα της παράστασης «Η μεγάλη πλατεία» με απόφαση του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος θέτει με ανακοίνωση της η δημοτική κίνηση «Η Πόλη Ανάποδα», και καλεί τη διοίκηση του Κρατικού «να πάρει πίσω αυτή την εκδικητική απόφαση και να δώσει την ευκαιρία και σε άλλους ανθρώπους να δουν αυτή την ωραία παράσταση».
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Πόλης Ανάποδα:
Με θλίψη και απογοήτευση πληροφορηθήκαμε ότι η διοίκηση του ΚΘΒΕ αποφάσισε εν μία νυκτί να διακόψει πρόωρα τις παραστάσεις της εξαιρετικής φετινής παραγωγής Η Μεγάλη Πλατεία που συναντούσε το κοινό της πόλης στη Μονή Λαζαριστών. Το έργο, που αποτελεί δραματοποίηση του ομώνυμου βιβλίου του Ν. Μπακόλα, πραγματεύεται ιστορίες ανθρώπων με φόντο τα μεγάλα γεγονότα της Θεσσαλονίκης από τον μεσοπόλεμο μέχρι και τη δεκαετία του ’60.
Η διοίκηση Κολοβού εξέδωσε την Τετάρτη 19/2 απόφαση για παύση της παράστασης την Κυριακή 23/2, ενώ το έργο ήταν προγραμματισμένο να συνεχίσει μέχρι το Πάσχα, χωρίς να δίνει καμία εξήγηση σε κοινό ή συντελεστές.
Μάλιστα, μαθαίνουμε ότι για τους 30 και πλέον συντελεστές της παράστασης οι οικονομικές συμφωνίες θα διατηρηθούν, πράγμα εύλογο καθώς οι απολύσεις δεν ήταν επιλογή, αλλά οι ίδιοι ουσιαστικά θα παραμείνουν άπραγοι κατά συντριπτική πλειοψηφία, καθώς δεν θα είναι εφικτό να απασχοληθούν στις τρέχουσες παραγωγές.
Αυτό προφανώς καταρρίπτει τους όποιους ισχυρισμούς για τυχόν «οικονομικούς λόγους» που οδήγησαν την παράσταση στο τέλος της. Είναι σαφές ότι εφόσον υπάρχουν τα χρήματα για να καλυφθούν οι συντελεστές, η παράσταση θα μπορούσε να συνεχίσει.
Αποτελεί λοιπόν αυτή η ακατανόητη κίνηση της διοίκησης Κολοβού ένα ακόμα δείγμα ρεβανσισμού και «επιστροφής στην κανονικότητα» προς οποιαδήποτε επιλογή δεν συνάδει με τις πεποιθήσεις και την αισθητική της διοίκησης ΥΠΠΟ; Ή μήπως, ακόμα χειρότερα, η διοίκηση του ΚΘΒΕ αποφασίζει να συμπλεύσει απόλυτα με τις ενέργειες -και τις ιδέες- της πολιτικής προϊσταμένης της, επιστρέφοντας ταυτόχρονα σε επιλογές ξεπερασμένων θεαμάτων με αμφίβολη καλλιτεχνική αξία, με την ελπίδα ότι ακολουθώντας την πεπατημένη θα γεμίσει τα θέατρα και τα ταμεία;
Η διοίκηση ενός δημόσιου θεάτρου έχει ευθύνη να απαντήσει, τόσο προς τους συντελεστές της παράστασης που έριξαν τόση δουλειά για ένα πραγματικά άρτιο αποτέλεσμα, όσο και προς το κοινό της πόλης, που έχει δικαίωμα στο καλό θέατρο. Ή, ακόμα καλύτερα, αντί να απαντήσει, να πάρει πίσω αυτή την εκδικητική απόφαση και να δώσει την ευκαιρία και σε άλλους ανθρώπους να δουν αυτή την ωραία παράσταση.