Τον Σαφί Νεμπού τον λάτρεψα στα “Δάση της Σιβηρίας”. Δεν μπορούσα να μην παρακολουθήσω τη νέα του ταινία. Εδώ έρχεται να ακουμπήσει στο βιβλίο της Καμίγ Λοράνς “Celle que vous croyez” και να διαμορφώσει ακόμα ένα εξαιρετικό πορτραίτο του σύγχρονου κόσμου. Στον κεντρικό ρόλο τώρα έχουμε μία γυναίκα κοντά στα πενήντα. Παλεύει να συμβιβαστεί με τον χωρισμό και τη νέα της ζωή. Η Κλερ έχει δύο παιδιά που πρέπει να σπουδάσουν και να δημιουργήσουν μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στο χρέος της ως μάνα και στον πληγωμένο της εγωισμό που ζητάει λύτρωση.
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
Μέσα σε ταχείς ρυθμούς και θυελλώδεις καταστάσεις, “χαμένη” στο αστικό περιβάλλον αναζητεί τον τρόπο, το μέσο ίσως που θα την αναζωογονήσει. Οι πόρτες ερμητικά κλειστές. Καταφεύγει στο προσωπικό της υπολογιστή και γίνεται μέλος σε γνωστή σελίδας κοινωνικής δικτύωσης με ένα fake profile. Από την μία θέλει να παρακολουθήσει, από την άλλη αναζητεί μία νέα αρχή. Όταν πια βρει την άκρη του κουβαριού στήνει ένα πλασματικό σκηνικό Εν τελεί εγκλωβίζεται στα διαδοχικά ψέματά της και αναζητεί διέξοδο. Η ανασφάλειά της δεν την αφήνει όμως να εκδηλωθεί και να φτάσει στα άκρα.
Το φιλμ ακροβατεί ανάμεσα στο υπαρξιακό δράμα και το θρίλερ. Ένας ύμνος για τη σύγχρονη μοναξιά κι απομόνωση που ξεκίνησε τη διαδρομή του από το Βερολίνο. Θέλει τόσο πολύ μα δεν μπορεί. Διαμορφώνεται μίας μορφής ψύχωση. Ξεχνά το χρέος της, αμελεί πως είναι μητέρα για μεγάλο διάστημα. Η κρίση της μέσης ηλικίας την οδηγεί σε αποφάσεις εν βρασμώ και σπασμωδικές κινήσεις. Το κινητό τηλέφωνο γίνεται προέκταση του χεριού της. Ανταλλάσσει συνεχώς μηνύματα. Κρύβεται πίσω από την ασφάλεια της οθόνης. Διστάζει όμως να παρουσιαστεί και να πει επιτέλους την αλήθεια.
Αναπτύσσεται ένα φλερτ με ηδονιστικές νότες. Κάπου κάπου χανόμαστε ανάμεσα στην πραγματικότητα και το ονειρικό στοιχείο. Η Ζιλιέτ Μπινός είναι καθηλωτική. Σε μαγνητίζει, σε μαγεύει και σε καλεί σαν άλλη σειρήνα να ακολουθήσεις το τραγούδι της. Kι αυτός ο δρόμος ενδεχομένως να μην έχει γυρισμό και για τους δύο. Ίσως σε βγάλει στον γκρεμό. H αυταπάτη της αιώνιας νιότης γίνεται ο χειρότερος σύμμαχος. Πώς θα απεγκλωβιστείς; Πού θα βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις τον αέναο αγώνα;
Διαδοχικές συζητήσεις κι αναζητήσεις στο χρονοντούλαπο των αναμνήσεων. Μέσα από την καρέκλα της ψυχανάλυσης ακτινογραφούνται οι πιο λεπτές πτυχές της προσωπικότητας του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα. Κατασκεύασε έναν κόσμο για να επιβιώσει με το μικρότερο δυνατό κόστος. Έτσι όπως τον φαντάστηκε, ώστε να αναζητήσει την ελπίδα, να αποτινάξει τον φόβο του γήρατος. Ένας αληθινός κεραυνός που σκάει κι είναι ικανός να σε διαλύσει. Προσπαθεί να αλλάξει ζωή, να ενσαρκώσει κάποια άλλη. Αυτή που τη “σκότωσε”. Θα τα καταφέρει; Πότε θα είναι έτοιμη να αποκαλύψει το μυστικό της;
Μέσα από διαρκείς ανατροπές και δαιδαλώδη μονοπάτια οδηγούμαστε στο φινάλε. Η λογική έχει πρυτανεύσει. Η ώρα της κάθαρσης έχει φτάσει. Ακριβώς τώρα. Μπορεί πλέον να βγει στο νερό της βροχής και να απολαύσει την καταιγίδα. Είναι ένας άλλος άνθρωπος. Έχει κερδίσει το στοίχημα με τον εαυτό της. Μία περιπέτεια με αίσιο τέλος, όπως και στα Δάση της Σιβηρίας. Επιστρέφει πιο δυνατή, πιο ώριμη, έχει κάνει την αυτοκριτική της. Δε χρειάστηκε να απομακρυνθεί, παρά μόνο να βρει τον σωστό άνθρωπο να τη βοηθήσει να απεγκλωβιστεί. Αυτό είναι το σημαντικότερο στην εποχή μας.