Την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) η αίτηση ακύρωσης της μετονομασίας της οδού Αθανάσιου Χρυσοχόου σε Αλβέρτου Ναρ που αποφάσισε, ύστερα από ομόφωνη πρόταση της Επιτροπής Ιστορικής Μνήμης, το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης στις 26/3/2018, με τη σύμφωνη γνωμοδότηση της αρμόδιας επιτροπής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.
Σε γραπτή τους δήλωση οι παρεμβαίνοντες στο Συμβούλιο της Επικρατείας, Γρίμπας Αλέκος, Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, Σακέττας Σπύρος (πρώην Δημοτικοί Σύμβουλοι Δήμου Θεσσαλονίκης και μέλη του Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974), αναφέρουν:
«Με την Παρέμβασή μας στο ΣτΕ υποστηρίζουμε την νομιμότητα της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης να μετονομαστεί η οδός Αθανασίου Χρυσοχόου σε οδό Αλβέρτου Ναρ. Η Θεσσαλονίκη, την τελευταία δεκαετία, επιχειρεί να αποκαταστήσει την ιστορική της μνήμη, επανορθώνοντας τα λάθη της και χωρίς να κρύβει πια τις σκοτεινές πτυχές της διαδρομής της. Η πόλη μετατρέπεται σταδιακά σε τόπο μαρτυρίας, γνωρίζει το παρελθόν της χωρίς προκαταλήψεις και φόβο και αναζητεί τον ανθρώπινο πλούτο της, που είχαν εξοντώσει η ναζιστική πανούκλα, ο τρόμος που σκόρπιζαν οι συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων, η μισαλλοδοξία μερίδας κατοίκων, οι διώξεις του μετεμφυλιακού κράτους και της χούντας.
Η ένταξη της Θεσσαλονίκης στο «Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών 1941-1945», η καθιέρωση ως επίσημης δημόσιας γιορτής της 30ης Οκτωβρίου 1944, μέρα απελευθέρωσης της πόλης από το ναζιστικό ζυγό, η καθιέρωση της 15ης Μαρτίου, μέρα αναχώρησης του πρώτου συρμού για το Άουσβιτς το 1943, ως ημέρας μνήμης της πόλης, η ανάπλαση-μετατροπή της πλατείας Ελευθερίας σε χώρο μνήμης των αδικοχαμένων συμπολιτών μας, η δημιουργία Μουσείου-Εκπαιδευτικού Κέντρου του Ολοκαυτώματος, συμβάλλουν ώστε η πόλη να μάθει και να αντιμετωπίσει τις αποσιωπημένες και σκοτεινές πτυχές της ιστορίας της, που «στοιχειώνουν» ακόμα το παρόν και το μέλλον της.
Στο πλαίσιο αυτής της καθαρτήριας ανάδυσης της κοινωνικής μνήμης της πόλης, το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης αποφάσισε τη μετονομασία της οδού Αθ. Χρυσοχόου – κατοχικού Φρουράρχου και Γενικού Διοικητή Μακεδονίας, που η θητεία του στιγματίστηκε με την εξόντωση στα ναζιστικά κρεματόρια πενήντα περίπου χιλιάδων εβραϊκής καταγωγής συνδημοτών μας – σε Αλβέρτου Ναρ, λογοτέχνη και θεματοφύλακα της πολυπολιτισμικής ταυτότητας της πόλης, ως μια οφειλόμενη αναγνώριση της συμβολής της εβραϊκής κοινότητας στη φυσιογνωμία της Θεσσαλονίκης.
Οι κληρονόμοι του Αθ. Χρυσοχόου αμφισβητούν την νομιμότητα της μετονομασίας, ενώ η διαδικασία που διήρκησε περίπου δύο χρόνια, σεβάστηκε όλους τους τύπους που προβλέπει ο νόμος, υλοποιώντας ένα αίτημα δημοτών και ιστορικών φορέων, όπως ο Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974. Αμφισβητούν το δικαίωμα ενός αιρετού οργάνου, όπως το ΔΣΘ, αφού ακούσει τις εισηγήσεις των εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας και της θεσμοθετημένης επιτροπής ονοματοθεσιών, να εκτιμήσει τις εξελίξεις και να παρέμβει σε αυτές. Αμφισβητούν μια δημοκρατική διαδικασία, που διαμορφώθηκε με όρους κράτους δικαίου, με σκοπό να διατηρηθεί σε ισχύ η απόφαση του διορισμένου από την δικτατορία ΔΣΘ, το οποίο τίμησε τον στρατηγό Αθ. Χρυσοχόου, με βάση το χουντικό ΝΔ 179/1969, που αναγόρευσε σε… «αντιστασιακούς» τους συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων και τους επιδαψίλευσε τιμές και ευεργετήματα (!)
Είναι προφανής ο καταχρηστικός χαρακτήρας της αίτησης για την ακύρωση της απόφασης του ΔΣΘ, όσο και αβάσιμοι οι ισχυρισμοί των απογόνων του Αθ. Χρυσοχόου. Ενώ με δυσκολία κρύβεται πίσω από την αίτηση ακύρωσης ενώπιον του ΣτΕ – όπως και με την εναντίον μας συναρτώμενη αγωγή – η απόπειρα νομιμοποίησης – εξιλέωσης των αξιωματούχων του κατοχικού καθεστώτος, με την αναπαραγωγή μιας κατασκευασμένης εκδοχής της ιστορίας της πόλης, μέσα στο γενικότερο διεθνές κλίμα αναθεώρησης της ιστορίας και της αντιφασιστικής νίκης, άρνησης του Ολοκαυτώματος, μετατροπής των θυτών σε θύματα.
Επομένως, η Παρέμβασή μας υπέρ του Δήμου Θεσσαλονίκης δεν είναι απλώς μια παρέμβαση υπέρ της νομιμότητας. Είναι και συμβολή στο εγχείρημα η Θεσσαλονίκη να αναστοχαστεί, με συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες, το παρελθόν της, να αναγνωρίσει τα σφάλματα και τις ιδιαιτερότητές της, να τιμήσει αυτούς που αντιστάθηκαν και δεν συνεργάστηκαν με τους κατακτητές. Με δυο λόγια, να ανακτήσει την ιστορική της μνήμη, να γίνει παράδειγμα συνύπαρξης και αλληλεγγύης.
Το ιστορικό αυτό κεκτημένο θα υπερασπίσουμε με την παρέμβασή μας στο ΣτΕ και καλούμε τους δημοκρατικούς πολίτες να μας υποστηρίξουν με την παρουσία τους στο ΣτΕ, την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου, στις 9.30 π.μ.
Θεσσαλονίκη 8-2-2020
Οι παρεμβαίνοντες στο ΣτΕ
Γρίμπας Αλέκος, Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, Σακέττας Σπύρος (πρώην Δημοτικοί Σύμβουλοι Δήμου Θεσσαλονίκης και μέλη του Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974 )».