in

ΑΟΖ και ΝΑΤΟ σημαίνουν εθνικισμό και πόλεμο-Κάλεσμα στην διαδήλωση ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό και το ΝΑΤΟ

ΑΟΖ και ΝΑΤΟ σημαίνουν εθνικισμό και πόλεμο-Κάλεσμα στην διαδήλωση ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό και το ΝΑΤΟ

Την συμμετοχή της στη διαδήλωση ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό και το ΝΑΤΟ, που καλούν σωματεία, φοιτητική σύλλογοι, πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου, το Σάββατο 6 Απριλίου, στις 12 το μεσημέρι, στην Καμάρα ανακοινώνει η «Συνάντηση για μια Αντικαπιταλιστική και Διεθνιστική Αριστερά» 

«Ο εθνικισμός δεν είναι μια αφηρημένη ιδέα. Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι μια παλιομοδίτικη ορολογία της Αριστεράς. Ο μιλιταρισμός δεν είναι παλιά ιστορία» τονίζεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση που καλεί στη διαδήλωση του Σαββάτου:

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση:

Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΙΔΕΑ

Είναι η ψευδαίσθηση ότι πλούσιοι και φτωχοί έχουμε τις ίδιες αγωνίες και το ίδιο συμφέρον.

Είναι η αβάσιμη πίστη πως σε όλα τα «εθνικά θέματα» η Ελλάδα έχει δίκιο: Η ανιστόρητη εμμονή πως «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική». Αλλά και η αξίωση όσων επιδιώκουν την άμεση κήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), το Αιγαίο να γίνει ελληνική λίμνη: με τη συνδρομή των συμμάχων μας (ΗΠΑ, Ισραήλ, Αίγυπτος, Κύπρος), μια τέτοια εξέλιξη θα σήμαινε αποκλεισμό της Τουρκίας από κάθε θαλάσσιο πέρασμα προς τη Δύση, μεγαλύτερη νομιμοποίηση του στρατοκράτη Ερντογάν, μεγαλύτερη πίεση στους αντιφρονούντες που διώκονται και φυλακίζονται στην Τουρκία.

 Είναι η εξωφρενική ιδέα πως όποιος πυροβολεί εναντίον αστυνομικών γειτονικής χώρας με αλυτρωτικές βλέψεις και σκοπό την πρόκληση πολέμου, δικαιούται τιμές εθνικού ήρωα

Είναι η παράδοξη σιγουριά πως όλες οι χώρες έχουν στο έδαφός τους μειονότητες (γλωσσικές, θρησκευτικές ή εθνικές), αλλά μόνο η Ελλάδα δεν έχει καμιά.

Είναι η μόνιμη θέση άμυνας: εμείς είμαστε «πατριώτες», όλοι οι άλλοι είναι «εθνικιστές» – γεγονός που επιτρέπει, τάχα, στον πατριώτη να μισεί τις πατρίδες των άλλων.

 Είναι οι γραφικές συγκεντρώσεις με χλαμύδες και περικεφαλαίες έξω από τη Βουλή για το Ποντιακό. Είναι, όμως, και οι διαδηλώσεις για το Μακεδονικό που κατέληξαν στον εμπρησμό της κατάληψης «Λιμπερτάτια», στη βεβήλωση εβραϊκών μνημείων από ναζιστικές συμμορίες, στη δολοφονία του Αλβανού εργάτη γης Πετρίτ Ζίφλε στη Λευκίμμη.

Διαχρονικά, ο εθνικισμός προσποιείται την «αντίσταση». Ο ίδιος όμως, στο τέλος της μέρας, αποκαλύπτεται ως ιδεολογία του κράτους και του κεφαλαίου. Τα συλλαλητήρια «για τη Μακεδονία» του ’92-’93, που έσβησαν γρήγορα το ίχνος των μαθητικών καταλήψεων της εποχής, στήθηκαν με «εθνικά» κρατικά κονδύλια, τη σύμπραξη των περισσότερων υπουργείων της τότε κυβέρνησης, την αλυτρωτική προπαγάνδα των ελληνικών ΜΜΕ, την εθνικιστική πλειοδοσία του ΠΑΣΟΚ. Το «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ» κράτησε στο φόβο τους Αλβανούς που ήρθαν στην Ελλάδα για να δουλέψουν. Μαζί με το Μακεδονικό, την υπερεκμετάλλευση της κρίσης στα Ίμια και τις «λαοσυνάξεις» για τις ταυτότητες, λειτούργησε ως ιδανικός αντίπαλος/συμπαίκτης για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού καπιταλισμού: εν μέσω τόσων «εθνικών κινδύνων», ποιος θα αμφισβητούσε άραγε στα σοβαρά το όραμα της ΟΝΕ, την επέκταση των τραπεζών πάνω στην καθήλωση των μισθών, τις δραστηριότητες του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια;

Μέσα στην κρίση, ο εθνικισμός παραμένει κρατική και καπιταλιστική ιδεολογία. Εκτονώνει τις αντιστάσεις στη διαρκή λιτότητα. Συγκαλύπτει εκρηκτικές ανισότητες. Κάνει να ξεχνιέται πώς το «Όχι» του 2015 έγινε διαρκές «Ναι». Επιτρέπει την εκδικητική επάνοδο μιας νεοφιλελεύθερης Δεξιάς που υποδύεται την «αντίσταση». Και βοηθά τη νεοναζιστική εγκληματική «Χρυσή Αυγή» να ξεπλυθεί ως «πατριωτική».

 

Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΛΙΟΜΟΔΙΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Είναι η βρετανική στρατιωτική δύναμη που αιματοκύλισε την Αθήνα τον Δεκέμβρη του ’44, με πρόσκληση του κεντρώου Γεωργίου Παπανδρέου, και οι αμερικανικές βόμβες ναπάλμ κατά των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού, χάρη στις οποίες αποκαταστάθηκε η καπιταλιστική εξουσία στην Ελλάδα.

 Είναι το «ανήκομεν εις την Δύσιν», που εκφώνησε μεν ο Καραμανλής, υλοποίησαν δε  ευλαβικά όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις: κρατώντας την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, διατηρώντας και επεκτείνοντας τις βάσεις, συμμετέχοντας σε εξοπλιστικά προγράμματα πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων, παίρνοντας μέρος στις περισσότερες πολεμικές επιχειρήσεις της τελευταίας εικοσαετίας.

*Είναι η «βοήθεια» των τριών μνημονίων για να ξεπληρωθεί μέχρι τέλους το ελληνικό δημόσιο χρέος προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες – «βοήθεια» με αντίτιμο δεκάδες ιδιωτικοποιήσεις, λιτότητα ως το 2060, και την εγκατάσταση ενός μόνιμου μηχανισμού επιτήρησης που εξευτελίζει κάθε έννοια δημοκρατίας.

Ο ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Είναι ο πολλαπλασιασμός των «αμυντικών» δαπανών των ΗΠΑ επί διοίκησης Τραμπ, και το πρόγραμμα Μακρόν για την «αμυντική» ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Είναι ο επικίνδυνος ανταγωνισμός ΗΠΑ-Ρωσίας για την πώληση των πιο σύγχρονων «αμυντικών» μέσων αλληλοεξόντωσης.

 Είναι η διαρκής απειλή μιας αιματοχυσίας διεθνών διαστάσεων, στα χρόνια που οι νομισματικοί και εμπορικοί πόλεμοι οξύνουν νέους και παλιούς γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς.

Είναι η δεύτερη θέση της Ελλάδας σε εξοπλιστικές δαπάνες ανάμεσα τις χώρες του ΝΑΤΟ, παρά την κρίση. Και η διατήρηση, και από την παρούσα κυβέρνηση, των μεταξικής έμπνευσης μαθητικών παρελάσεων.

Είναι οι εκδικητικές φυλακίσεις και τα εξοντωτικά πρόστιμα σε βάρος των αρνητών στράτευσης, και οι συνθήκες που οδηγούν φαντάρους σε αυτοκτονίες.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΚΑΛΟ και Κοινά: κοινοί τόποι, αποκλίσεις, όρια και δυνατότητες

Κοινός Χώρος: Η πόλη ως τόπος των κοινών- Βιβλιοπαρουσίαση