in ,

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις από μαμάδες και μπαμπάδες, παππούδες και γιαγιάδες

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις από μαμάδες και μπαμπάδες, παππούδες και γιαγιάδες

Με μια διαφορετική επιστολή προς τα ΜΜΕ, τον δήμο Θεσσαλονίκης και τους κρατικούς αξιωματούχους γονείς και συγγενείς μικρής ηλικίας που τα τελευταία χρόνια έχουν φιλοξενήσει στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο «Σχολείο για την μάθηση της ελευθερίας» εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στις καταλήψεις που απειλούνται με εκκένωση.

Τονίζουν μεταξύ άλλων ότι «τα παιδιά μας μέσα σε αυτούς τους χώρους μαθαίνουν να αγαπάν τους συνανθρώπους τους και να μη τους ξεχωρίζουν με βάση την καταγωγή και τη θρησκεία τους, τα παιδιά μας μέσα σε αυτούς τους χώρους παίζουν και μαθαίνουν πράγματα με ένα διαφορετικό και ισότιμο τρόπο και μάλιστα χωρίς να υποχρεώνονται να πληρώσουν για αυτό. Αν τους εκκενώσετε, μαζί με τους καταληψίες θα ξαναμπούμε, κι αν τους γκρεμίσετε θα βρούμε άλλους, γιατί όλο αυτό προκύπτει ταυτόχρονα από μια συνειδητή επιλογή αλλά και από μια ανάγκη: Οικονομική ανάγκη, ηθική ανάγκη, γονεϊκή ανάγκη, παιδαγωγική ανάγκη».

Διαβάστε ολόκληρη την ανοιχτή επιστολή προς τα ΜΜΕ, το δήμο Θεσσαλονίκης, τους κρατικούς αξιωματούχους

Είμαστε γονείς και συγγενείς παιδιών μικρής ηλικίας που τα τελευταία χρόνια έχουμε φιλοξενήσει στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο “ΣΧΟΛΕΙΟ για την μάθηση της ελευθερίας” μία σειρά δραστηριοτήτων που αφορούν μικρά παιδιά, ενώ αντίστοιχες δραστηριότητες γίνονται και σε άλλες καταλήψεις της πόλης. Έχουμε βρεθεί πολλές φορές λοιπόν, στο νεοκλασικό αυτό κτίριο, το οποίο αντί να  παραμένει ένα κτίριο-φάντασμα, “απελευθερώθηκε” ώστε να είναι ανοιχτό στην κοινωνία.  Είμαστε εργαζόμενοι ή άνεργοι, που ζώντας σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς αγωνιζόμαστε καθημερινά, για να μπορούμε να επιβιώσουμε και να προσφέρουμε στα παιδιά μας τα στοιχειώδη αγαθά. Ο λόγος των οικονομικών δυσκολιών μας, είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόζονται την τελευταία δεκαετία και τις οποίες υπερασπίζεστε με σθένος.

Παρά την πτώση του επιπέδου ζωής και του εισοδήματος μας, προσπαθούμε να δώσουμε στα παιδιά μας και όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια για να γίνουν ευτυχισμένα παιδιά και ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Είτε είναι το παιχνίδι, το θέατρο, η μουσική, ο χορός και μία σειρά άλλων συλλογικών δραστηριοτήτων, είτε είναι η μετάδοση μια κουλτούρας ανεκτικότητας στο διαφορετικό, μιας κουλτούρας ενάντια στα ρατσιστικά, σεξιστικά, ομοφοβικά πρότυπα, που το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που υπηρετείτε, επιβάλει. Ένας τέτοιος χώρος που μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μία σειρά δραστηριοτήτων για τα παιδιά μας (παιδικές γιορτές, μαθήματα χορού, γυμναστική, θεατρικές παραστάσεις, ζωγραφική κλπ) είναι και το Σχολείο, που όπως λέει και το όνομά του, είναι χώρος μάθησης της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Δε σας αρκεί το ότι καταδικάζετε χιλιάδες παιδιά μεταναστών σε φυλακές και σε πνιγμούς. Δε σας αρκεί που έχετε γεμίσει τις πόλεις με το υβρίδιο στρατού-αστυνομίας που τόσο γραφικά ονομάσατε “μαύρους πάνθηρες” και τα παιδιά μας κυκλοφορούν δίπλα σε οπλισμένα αυτόματα όπλα λες και είμαστε σε εμπόλεμη ζώνη. Δε σας αρκεί που τα πάρκα για παιδιά είναι ελάχιστα, ενώ το χειμώνα τα παιδιά είναι καταδικασμένα να μένουν σπίτι. Δε σας αρκεί που μας έχετε να ζούμε με ψίχουλα, που προμοτάρετε την ιδιωτική εκπαίδευση, που θέλετε μια παιδεία κομμένη και ραμμένη πάνω στη βάση του “ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ”. Δε σας αρκεί το ότι κάθε δραστηριότητα του ανθρώπου έχει γίνει εμπόρευμα, άλλωστε είστε όλοι σας φανατικοί θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων.

Ετοιμάζοντας το έδαφος να λεηλατήσετε κι άλλο τις ζωές μας οικονομικά, αλλά και να τις αλλοτριώσετε κοινωνικά και πολιτιστικά, θέλοντας σιγή νεκροταφείου στην κοινωνία, χτυπάτε μία σειρά αγώνων, αγωνιστών, δικαιωμάτων, κεκτημένων όπως η απεργία, η διαδήλωση, το λαϊκό άσυλο. Κρατάτε δε, για το τέλος και για να προσφέρετε θέαμα, το χτύπημα σε ένα κομμάτι αγωνιστών που ξέρετε πως δεν μπορείτε να εξαγοράσετε, χτυπάτε τους κατειλημμένους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους συνάντησης νέων αλλά και μεγαλύτερων ανθρώπων. Δικών μας ανθρώπων, ακόμα και των παιδιών μας. Ακόμη χειρότερα, τίθεται τελεσίγραφο βίαιης καταστολής που λήγει μία μέρα πριν την επέτειο της δολοφονίας ενός 15χρονου παιδιού από έναν μπάτσο, κάτι που μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε πως η στρατηγική της έντασης εκτός από κρατική επιλογή, έχει καταντήσει πλέον προσωπική εμμονή του αρμόδιο υπουργού, δημοσιογράφων, βουλευτών, επιχειρηματικών κύκλων. Πριν προσφέρετε κι άλλο νεανικό αίμα στα πεζοδρόμια αυτού του τόπου, εμείς υπενθυμίζουμε πως φέτος ο Αλέξης θα ήταν 26 χρονών ενώ ο Κορκονέας κυκλοφορεί ελεύθερος και πως ακόμα ο κόσμος εμπνέεται και κατεβαίνει στο δρόμο για αυτά τα γεγονότα.

Απειλείτε με εκκενώσεις, συλλήψεις και βασανιστήρια όπως αυτά που συνηθίζουν να κάνουν οι πραίτορες σας, γιατί είστε ανίκανοι να φτιάξετε δημόσιους και ποιοτικούς χώρους φύλαξης και δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά της πόλης, γιατί είστε ανίκανοι να φτιάξετε σχολεία μιας και τα λεφτά προτιμάτε να τα χαρίζετε σε τράπεζες, σε εξοπλιστικά προγράμματα, σε φοροελαφρύνσεις εφοπλιστών και βιομηχάνων. Ξέρουμε καλά τι είστε και μας βοηθάτε να το καταλάβουμε όλο και καλύτερα.

Ακούστε το λοιπόν κι εσείς καλά: τα παιδιά μας μέσα σε αυτούς τους χώρους μαθαίνουν να αγαπάν τους συνανθρώπους τους και να μη τους ξεχωρίζουν με βάση την καταγωγή και τη θρησκεία τους, τα παιδιά μας μέσα σε αυτούς τους χώρους παίζουν και μαθαίνουν πράγματα με ένα διαφορετικό και ισότιμο τρόπο και μάλιστα χωρίς να υποχρεώνονται να πληρώσουν για αυτό. Αν τους εκκενώσετε, μαζί με τους καταληψίες θα ξαναμπούμε, κι αν τους γκρεμίσετε θα βρούμε άλλους, γιατί όλο αυτό προκύπτει ταυτόχρονα από μια συνειδητή επιλογή αλλά και από μια ΑΝΑΓΚΗ. Οικονομική ανάγκη, ηθική ανάγκη, γονεϊκή ανάγκη, παιδαγωγική ανάγκη.

Και τις ανάγκες, κύριοι υπουργοί, κύριοι βουλευτές, κύριοι δημοσιογράφοι αλλά και κύριοι επιχειρηματίες που θα φέρετε την ανάπτυξη με τον δικό μας ιδρώτα, δεν μπορείτε να τις καταστείλετε, ενώ κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει και τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που έχετε στον νου σας…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΚΧ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ  ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΓΙΑ  ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

μαμάδες και μπαμπάδες, θείοι και θείες, παππούδες και γιαγιάδες που συχνάζουν στις καταλήψεις

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εκδήλωση για το Ζακ/τη Zackie Oh στο Μικρόπολις

Νέα διεθνής έκκληση για τον Ασάνζ